9 ตุลาคม 2548 21:34 น.

....ลมหนาว....

......เมื่อเช้าเริ่มมีหมอกจางหลังบ้าน

สายลมอันอ่อนหวานทำหวั่นไหว

ใกล้หน้าหนาวเข้ามาพาหนาวใจ

หนาวคิดถึงคนไกลทุกค่ำคืน

......ไม่มีเลย ไม่มีใครในหัวใจ

ยิ่งคิดยิ่งหวั่นไหวร่ำสะอื้น

จะเช้าวันใด หรือจะหลับไปสักกี่คืน

"แต่ถึงยังไงตอนตื่นก็ไม่เหลือใคร"

......แดดสายละลายหมอกไปข้างหลังบ้าน

ใครคนนั้นเคยคิดถึงกันบ้างไหม

ลมหนาวพัดมา"คนอ่อนล้ายิ่งเหงาใจ"

เหงาเพียงเพราะคนไกล...มาลืมกัน




       "หนาวอื่นหมื่นหนาวไม่เท่าใจ   หนาวคิดถึงคนไกลทุกค่ำคืน"