6 มกราคม 2548 17:18 น.
ยูริ
เหงา....
บอกตัวเองเบา เบาตรงนี้
เธอห่างหายไปนานแล้วนะคนดี
รู้รึเปล่าคนทางนี้เป็นยังไง
ท้อ...
เหนื่อยกับการต้องรอแล้วรู้ไหม
รักกันอยู่รึเปล่าไม่แน่ใจ
หากยังเหลือเยื่อใยโปรดกลับมา
6 มกราคม 2548 17:09 น.
ยูริ
วันเวลาผ่านไปอย่างช้าๆ
หยดน้ำตายังรินมาไม่ขาดสาย
เมื่อคนๆนึงที่เคยรักอย่างมากมาย
กลับหักหลังกันได้อย่างเย็นชา
อยู่กับความเหงาที่ไม่มีวันสิ้นสุด
เหมือนจะหยุดหายใจอย่างอ่อนล้า
จมอยู่กับความช้ำและน้ำตา
ช่วยฉันทีกาลเวลาช่วยหมุนคืน
4 มกราคม 2548 17:44 น.
ยูริ
ผ่านมานานเท่าไรฉันไม่รู้
แต่ใจยังเจ็บอยู่ไม่หาย
ตั้งแต่วันที่เลือกเดินจากเธอไป
หัวใจยังเจ็บเรื่อยมา
ฉันคิดผิดใช่มั๊ยคนดี
ที่ไม่สนใจคนที่เค้ามีค่า
แล้วสุดท้ายเพื่อนที่ดีที่สุดก็คือ น้ำตา
กับการรอคอยการถามหากลับคืน
4 มกราคม 2548 17:39 น.
ยูริ
เมื่อรักไม่เป็นอย่างที่ฝัน
เมื่อเราต้องจบกันใจวันนี้
อย่าโทษใครผิดถูกเลยคนดี
ยอมรับเถอะว่าวันนี้เราไม่เข้าใจ
ความรักมี2ด้านเสมอ
อยู่ที่ฉันและเธอจะใช้ด้านไหน
อยางน้อยความรักก็ไม่เคยทำร้ายใคร
มีก็แต่คนที่ใช้ทำร้ายกัน
4 มกราคม 2548 17:36 น.
ยูริ
ไม่นานเลยนะที่เรารู้จักกัน
ทำไมเธอดีกับฉันอย่างนี้
หรอกกันเล่นหรือเปล่าคนดี
หรือทั้งหมดที่ทำนี้มาจากใจ
ขอบใจมากนะคนดี
เธอทำให้ชีวิต1นี้มีความหมาย
จากผู้หญิงคน1ที่ไม่เคยมีค่าสำหรับใคร
กลายเป็นคนสำคัญมากมายสำหรับเธอ