23 พฤษภาคม 2546 13:34 น.
ยูริ
ยังรอคอยเธอเสมอ
รอทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ว่าเธออยู่ไหน
รอทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ว่าเพื่ออะไร
รู้ทั้งรู้ว่ายังไงเธอก็ไม่กลับมา
เธอจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้
ความเป็นอยู่ห่างกันตั้งครึ่งฟ้า
ยังรักเธอเหมือนเดิมนะคนไกลตา
แม้ผลตอบแทนคือน้ำตาก็ยินดี
14 พฤษภาคม 2546 13:40 น.
ยูริ
ถึงแม้ห่างกันคนละฟากฟ้า
แต่ขอให้รู้ว่าคิดถึงเสมอ
ถึงแม้ว่าไม่มีวันจะได้เจอ
ก็จะคิดถึงเสมอตลอดไป
14 พฤษภาคม 2546 13:37 น.
ยูริ
มันมากเกินไปใช่หรือเปล่า
ที่จะขอให้เรารักกันต่อ
ในเมื่อใจของฉันไม่แข็งพอ
ที่จะให้เธอขอเดินจากไป
ฉันขอมากเกินไปใช่หรือเปล่า
เมื่อฉันลืมเรื่องของเราไปไม่ได้
เธอคือคนที่ฉันรักจนหมดทั้งใจ
ให้มองเธอจากไปทนไม่ได้จริง ๆ
14 พฤษภาคม 2546 13:29 น.
ยูริ
อยู่คนเดียวทามกลางความเงียบเหงา
รินน้ำตาเบา ๆ กลางสายฝน
สิ่งต่าง ๆ เห็นเป็นเพียงความมืดมน
อยู่กับความสับสนอย่างชินชา
ตั้งคำถามกับตัวเองว่าเมื่อไหร่
ที่คนไกลคนนั้นจะมาหา
ไม่ว่าเธอจะไม่อยู่หรือกลับมา
รู้ไว้เพียงแต่ว่าฉันจะคอย
14 พฤษภาคม 2546 13:10 น.
ยูริ
การรอคอยใครซักคนที่จากไป
ทรมานมากรู้ไหมกับการห่างเหิน
เวลาแต่ละวินาทีที่เดิน
เจ็บปวดเหลือเกินกับการจากลา
รู้ทั้งรู้ว่าเป็นไปไม่ได้
อ้อนวอนยังไงเธอก็ไม่กลับมาหา
แต่จะยังรอเธอเสมอต่อให้เธอไม่กลับมา
เพราะผู้หญิงที่ไร้ค่าไม่อาจเผื่อเวลาไว้รักใคร
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟยูริ
หน้าส่วนตัว
796
