17 พฤศจิกายน 2548 13:21 น.
ยูริ
ฤดูเหงาของหัวใจเวียนมาถึง
คิดถึงใครคนนึงที่เคยอยู่ข้าง ๆ ฉัน
ใครบางคนที่เคยมีตัวตนในความผูกพัน
ใครคนนึงที่เคยขับกล่อมฉันให้ฝันดี
จากวันนั้นผ่านไปหลายฤดูกาล
แต่ใจนั้นยังผูกพันกับคนนี้
1 ปี ผ่านไปฤดูเหงาของใจเวียนมาอีกที
ฉันเองก็ยังคงอยู่ตรงนี้ไม่รักใคร
.......... เป็นยังไงบ้างนะ "คนเคยรัก"........
1 พฤศจิกายน 2548 19:40 น.
ยูริ
ใบไม้ไหวลู่ลมรับหน้าหนาว
ทั้งดวงดาวแข่งกันพราวสดใส
ตัวฉันเองคงยังอุ่นในหัวใจ
แม้ห่างไกลเชื่อว่าใจส่งถึงกัน
กระซิบรักฝากสายลมในคืนนี้
ฝากขับกล่อมคนดีให้หลับฝัน
หลับตาลงคืนนี้เราคงพบกัน
ค่ำคืนนี้เธอกับฉันคงฝันดี
ปล. หนาวแล้ว แลตัวเองด้วยนะค๊ะ...
16 ตุลาคม 2548 15:45 น.
ยูริ
ขอบคุณเธอที่ยังคงห่วงใย
เวลาผ่านไปแต่หัวใจยังเหมือนเก่า
นานแล้วใช่มั๊ยที่ไม่ได้ข่าวคราว
ฉันเองก็ยังเป็นคนเก่าที่เฝ้าห่วงใย
ดูแลตัวเองดี-ดีเหมือนกันนะเธอ
ไม่มีใครรู้ว่าเราจะเจอกันวันไหน
รู้เพียงแค่ว่าแต่ละวันเวลาที่ผ่านไป
ความรู้สึกดีๆที่มีให้ ... ไม่เปลี่ยนเลย
ปล. ความรู้สึกดีๆที่มีให้ มีแต่เพิ่มมากมายไม่น้อยลง
16 ตุลาคม 2548 15:31 น.
ยูริ
คงมีซักวันที่เราจะได้พบกัน
ยังเฝ้ารอวัน-วันนั้นอย่างหวั่นไหว
ไกลเหลือเกินหนทางเดินระหว่างใจ
จะเป็นแบบนี้อีกนานเท่าไหร่...ใครตอบที
นั่งนับวันรอวันนั้นจะได้เจอ
ไม่อยากเพียงนั่งคิดถึงเธออยู่อย่างนี้
การเดินทางของหัวใจเมื่อไหร่จะจบลงซักที
รู้บ้างมั๊ยคนหนึ่งคนตรงนี้ทนเดียวดาย
จะเหลือซักกี่ปี เหลืออีกกี่วันที่ชีวิตฉันจะอยู่ อย่างพบและเจอเธอ
13 ตุลาคม 2548 18:03 น.
ยูริ
.....ใครบางคนที่งดงามในความรู้สึก
ในความทรงจำลึก ๆ ยังไม่หล่นหาย
อยู่ตรงนี้ที่เดิม...จุดเริ่มของหัวใจ
ผ่านเวลานานเท่าไหร่ไม่เคยไปจากกัน
.....ใครบางคนที่ยังงดงามอยู่เสมอ
ภาพความเป็นเธอยังตามไปทุกโค้งฝัน
แม้ไม่อาจสบตา..ไม่ได้ชื่อว่าเป็นคนรักกัน
แต่ทั้งหมดที่เคยมีนั้น"สำหรับฉันก็คงมากพอ"
.....และยังคงยิ้ม..ยิ้มทั้งน้ำตา ....
ที่ผ่านไปแล้วไม่หวนคืนมาก็ไม่เสียดาย
แค่เพียงิดถึงว่าเคยได้มี
บางครั้งก็ยังชื่นใจ
แม้จะมีเก็บไว้แค่ความทรงจำ
มีเพียงบางครั้งที่อาจจะยังสงสัย ว่าเธอเองจะเคยบ้างไหมที่คิดเหมือนกัน