28 พฤศจิกายน 2548 19:02 น.
ยูริ
เวลาไม่เคยช่วยอะไรฉัน
แต่ละวันผ่านไปยังมีเธอเสมอ
ภาพเก่า ๆ ในใจยังเวียนมาให้เจอ
ไม่มีซักครั้งที่เธอจะหล่นหายไปจากใจ
ยาวนานอย่างทรมาน
แต่การปฏิเสธแล้วเดินผ่านก็ทำไม่ได้
การที่ไม่อยากจำแต่ภาพเธอยังย้ำอยู่ในใจ
และไม่รู้อีกนานเท่าไหร่ที่ "หัวใจจะลืมเธอ"
"แค่คิดที่จะลืมยังทำไม่ไหว จะหยุดรักเธอได้อย่างไรตอบไม่ได้เลย"
27 พฤศจิกายน 2548 21:28 น.
ยูริ
หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้
โทรไปทีไรก็เจอแต่ข้อความแบบนี้
เธอยุ่งอะไรกันมากมายนักเหรอคนดี
ฝากข้อความไปแต่ละทีก็ไม่เคยเลยที่จะโทรกลับมา
ไม่เคยให้ความมั่นใจอะไรกันได้เลยซักอย่าง
บนเส้นทางมีเพียงความอ้างว้างและอ่อนล้า
เธอมีแค่ฉันหรือเปล่าหลายคราวยังรู้สึกค้างคา
เพียงแค่คิดก็เผลอมีน้ำตาเพราะหวั่นใจ
จะยินดีหลีกทางให้ถ้ามีใครคนอื่น
แต่ช่วยชี้จุดยืนที่ฉันมีหน่อยได้ไหม
รักกันหรือเปล่าหรือเราเป็นเพียงแค่ที่พักใจ
เธอถึงไม่ใส่ใจ ยังไงก็ได้ "ไม่เคยแคร์"
1 คนที่ข้างเธอยามเหงา มันมีค่าซักแค่ไหน...สำหรับเธอ
24 พฤศจิกายน 2548 19:19 น.
ยูริ
สายลมพลิ้วแผ่วเบาหนาวสะท้าน
ผู้หญิงคน 1 ยังผูกพันกับคืนวันตรงนี้
อยู่กับใจที่รักใครใหม่ไม่ได้ซักที
เธอคนเดิมที่เคยมียังคงฝังใจ
ภาพคืนวันเก่า ๆ ยังคงชัดเจน
เฉกเช่นทุกความรู้สึกที่ไม่เคยเลือนหาย
และไม่ใช่ว่าฉันเจ็บปวดเกินที่จะรักใคร
แต่เพียงเพราะว่าในหัวใจ "ยังรักเธอ"
......................................................
ทุก ๆ ครั้งที่เคยได้ยินมา
วันเวลาจะรักษาใจ
รู้ว่ามันใช่....
แต่ไม่รู้ว่าทำไม "ไม่ลืมเธอ"
17 พฤศจิกายน 2548 20:20 น.
ยูริ
ไม่ได้มาเพื่อแทนใคร...
ความรู้สึกดีๆในหัวใจบริสุทธิ์ใสเสมอ
อยู่ตรงนี้หวังเพียงแค่ได้ทำสิ่งดีๆ เพื่อเธอ
และไม่ได้เคยหวังด้วยว่าเธอต้องลืมใคร
ฉันทำได้ดีที่สุดก็คงแค่นี้
อยู่ในฐานะที่มีที่เธอให้เป็นได้
ก็อาจมีบ้างที่แอบหวังเล็ก ๆ ในหัวใจ
ว่าวันนึงจะมีโอกาสไหม "คนสำคัญมากมายในใจเธอ"
17 พฤศจิกายน 2548 20:03 น.
ยูริ
เลิกกันมันไม่ได้ต้องแปลว่า...เลิกรัก
แม้วันนี้จะนานนักที่เรานั้นห่างเหิน
เมื่อใจ 2 ใจ ต่างรับไม่ไหวในทางเดิน
เราทั้งคู่ก็ต้องต่างเผชิญในสิ่งที่เป็นไป
ความเป็นเธอเคยเป็นยังไงยังจำได้ดี
แม้เนิ่นนานผ่านเป็นปีแต่ยังคงมีความหมาย
เก็บไว้ตลอดเวลาเป็นสิ่งมีค่า "ความทรงจำของใจ"
แม้เนิ่นนานเพียงใด เลิกกันไป "ฉันยังรักเธอ"