15 สิงหาคม 2547 19:22 น.
ยูริ
ไม่รู้เธอจะรอเค้าทำไม
ทั้งที่เค้าไม่เหลือเยื่อใยให้เธอแบบนี้
แต่เธอยังหวังยังรอคอยเป็นปี
ให้คนดีของเธอมาสนใจ
แค่เพียงเธอหันหลังมองกลับมา
ก็จะเจอคนที่เห็นค่าเธอรู้ไหม
คนที่รอเธอเสมอ...แม้รู้ว่าเธอยังมีใคร
และจะเป็นคนปลอบใจวันที่เธออ่อนแอ
15 สิงหาคม 2547 19:17 น.
ยูริ
ช่วงเวลาหนึ่งที่ได้รู้จักเธอ
ก็ค้นพบว่าเธอคือความหมาย
คือสิ่งที่ฉันเรียกร้องตะเกียกตะกาย
แม้เป็นได้แค่รักฝ่ายเดียวลำพัง
สุขใจมากแล้วนะคนดี
เพราะเธอคือสิ่งเล็ฏน้อยที่คอยเสริมสร้าง
ให้หัวใจดวงน้อยและบอบบาง
รู้จัก รัก รู้จักหวัง และรอคอย
15 สิงหาคม 2547 19:13 น.
ยูริ
เวลาผ่านไปไม่หวนคืน
สายน้ำไหลไปไม่ไหลกลับ
เหมือนสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว
เราไม่สามารถกลับไปแก้ให้ดีขึ้น
อารมณ์ครอบงำทำให้แตกร้าว
คงยากที่จะหาสิ่งใดมาสมาน
โดยไม่ทิ้งริ้วรอย
ยิ่งริ้วรอยนั้นเกิดขึ้นที่หัวใจ
คงต้องอาศัยเวลาอีกนาน
กว่าจะ คืนดี
7 สิงหาคม 2547 15:54 น.
ยูริ
บางครั้งความรักอาจไม่สวยหรู
บางครั้งอาจดูหวั่นไหว
บางครั้งที่เราไม่เข้าใจ
แต่เราก็ให้อภัยกันทุกที
บางครั้งฉันอาจงี่เง่า
ไม่เป็นเรื่องเป็นราวอย่างนี้
ขอโทษได้ไหมให้อภัยนะคนดี
ถึงยังไงในใจนี้ก็มีแค่เธอ
11 กรกฎาคม 2547 17:26 น.
ยูริ
เค้าคนนั้นวันนี้อยู่ไหน
เคยรู้บ้างไหมว่ามีใครอยากเห็นหน้า
รู้รึเปล่าว่ายังซึ้งในแววตา
กับความรักความห่วงหาที่เธอมี
เค้าคนนั้นอยู่ที่ไหน
กลับมาหากันได้ไหมวันนี้
ขาดเธอไปหัวหัวใจพังไม่มีชิ้นดี
ต่อให้ใครทั้งโลกนี้ก็ไม่เท่าเธอ