5 มีนาคม 2548 14:29 น.
ยูริ
เห็นเธอมีน้ำตา
รู้ไหมฉันเจ็บกว่าแค่ไหน
เธอรักเค้าปวดร้าวเท่าไร
ฉันรักเธอปวดใจไม่ต่างกัน
เพียงเพราะมีคำว่า เพื่อน
ที่ย้ำเตือนกลางใจอยู่อย่างนั้น
รักเธอเท่าไหร่คงเป็นได้แค่เพื่อนกัน
ไม่กล้าบอกความรู้สึกนั้นกลัวต้องจบกัน กลัวการเสียเธอ
5 มีนาคม 2548 00:52 น.
ยูริ
เจ็บไม่จำซะทีนะหัวใจ
ต้องรออีกนานเท่าไหร่กับคนแบบนี้
ทำร้ายจิตใจมากี่ครั้งกี่ที
ก็ยังให้อภัยทุกทีไม่เป็นไร
คงเพราะมันเจ็บจนชินชา
และไม่รู้แล้วว่าเจ็บกว่าเป็นแบบไหน
ลองดูอีกซักทีจะเป็นไรไป
เพราะถึงตัดใจแต่ยังไงก็ยังรักเธอ
5 มีนาคม 2548 00:49 น.
ยูริ
วันนี้เค้าโทรมาไม่ได้รับ
แล้วเราก็โทรกลับไปจนได้
ห้ามไม่หยุดซะทีนะหัวใจ
แล้วเมื่อไหร่จะตัดใจได้ซักที
แค่คำอ้อนวอนไม่กี่ตำ
มันก็ทำให้ใจอีกใจตรงนี้
หมดแรงต้านทานแต่โดยดี
ทำไมไม่คิดนะว่าตอนนี้เค้าไม่มีใคร
เค้าโทรมาก็เพราะเค้าเหงา
ไม่ใช่เพราะเค้ารักเราจำเอาไว้
เมื่อไหร่เค้ามีคนอื่นเค้าก็ไป
แล้วคนที่เจ็บคือใครถ้าไม่ใช่เรา
5 มีนาคม 2548 00:46 น.
ยูริ
อยากไปก็ไปไม่ต้องห่วง
จะไม่ทวงสัญญาอะไรทั้งนั้น
ฉันอยู่ได้แม้ว่าใจจะทรมาน
แต่ดีกว่าให้เธออยู่กับฉันแล้วทุกข์ใจ
อะไรที่เป็นความสุขเธอ
ฉันยินดีเสมอแม้ยากเท่าไหร่
แค่เห็นเธอมีความสุขฉันก็พอใจ
แล้วค่อยเก็บน้ำตาไว้ร้องไห้คนเดียว
5 มีนาคม 2548 00:43 น.
ยูริ
กับการที่เธอทิ้งไปวันนี้
เหมือนหมดสิ้นทุกอย่างที่มีที่เคยฝัน
ที่ไม่มีน้ำตาใช่ว่าแข็งแรงขึ้นทุกวัน
เพียงแต่ใจมันชินชากับการไม่เหลือใคร
ขอให้เธอได้ในสิ่งที่ฝัน
ไม่ผิดหรอกเพราะฉันเป็นให้เธอไม่ได้
ฉันคนนี้อย่างดีก็มีแค่ใจ
ที่เคยมั่นคงกับเธอเธอยังไงก็ไม่เปลี่ยนแปลง