28 กุมภาพันธ์ 2546 16:01 น.
ยุงลาย
แค่เพียงมีเธอเคียงข้าง
ฉันก็ไม่อ้างว้างไม่เงียบเหงา
บนเส้นทางมีเพียงสองเรา
คอยเป็นเงาของกันและกัน
25 กุมภาพันธ์ 2546 10:29 น.
ยุงลาย
ไม่รู้จะคิดเหมือนกันรึเปล่า
ว่าความเหงามันมีอิทธิพลมาก
บางครั้งมันก็มาจากการพลัดพราก
บางครั้งมันก็มาจากการเลิกลา
รู้มั้ยวันนี้ฉันเหง๊า...เหงา
บางครั้งฉันก็เศร้าสุดหัวใจ
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเหตุใด
น่าสงสัยอาการจริง-จริง
คงเพราะว่าเธอกำลังจะจาก
ต้องพรัดพรากห่างกันไป...อย่างนี้
ไม่รู้เธอจะเหงาบ้างไหมคนดี
แต่คนทางนี้เหงาสุดหัวใจ
24 กุมภาพันธ์ 2546 11:39 น.
ยุงลาย
ถ้าเมื่อไหร่หัวใจเธอว่างพอให้เช่า
ฉันขอเหมาไว้ทั้งหมดจะได้ไหม
ไม่อยากเช่าร่วมกันกับใคร-ใคร
ถ้าจะเช่าก็เช่าไว้เพียงคนเดียว
หน้าส่วนตัว
870
