หัวใจ...เบาเบา ลอยไปในทิศทางความเหงาที่ขีดไว้ ล่องลอย...หายไป ณ ที่ที่อยู่ใกล้ใครบางคน คืนค่ำ...ย่ำผ่าน ยังจมเจ็บอยู่กับวันวานที่หมองหม่น โศกเศร้า...ร้าวรน หยาดน้ำตารินร่วงหล่นยังรดใจ อาวรณ์...อ่อนล้า ใจลอยลอยเมื่อเห็นหน้าหรือชิดใกล้ ว้าวุ่น...ภายใน เพราะทุกวินาทีที่หายใจ...ยังรักเธอ