23 มิถุนายน 2551 20:18 น.
ยิปซี4
ที่รัก...
วันนี้ผมเหนื่อย
และท้อแท้มาก
ร่างกายผมเริ่มไม่ไหวแล้ว
คุณจะโกรธผมมั๊ย
ถ้าวันพรุ่งนี้
ไม่มีผมอยู่ที่นี่
ไม่ได้อยู่รอคุณเหมือนทุกวัน
ในทุกวันที่ผ่านมา
ผมมึความสุขมากที่มีคุณเคียงข้าง
ไม่มีวันไหนที่ผมไม่รักคุณ
คุณคือคนที่ผมพบเจอไม่ว่าจะยามตื่นหรือยามหลับ
วันพรุ่งนี้คุณต้องอยู่คนเดียวแล้ว
อาจจะเหงาและเศร้า
แต่โปรดรับรู้ไว้ว่า
ผมรักคุณเสมอ
ผมจะมองดูและรอคุณที่ขอบฟ้าไกล
23 มิถุนายน 2551 19:44 น.
ยิปซี4
แม่ครับ..ผมไม่ใช่ลูกแหง่
แต่ผมแคร์...ความรู้สึกของคน
ทำให้ผม..ต้องอดทน
จนเป็นคน...สับสนในตัวเอง
แม่ครับ..ผมรู้สึกหวั่นเกรง
แม้แต่...แฟนของผมเอง
เธอ....ก็ยังกริ่งเกรง
ว่าตัวผมเอง..จะเป้นเกย์ครับแม่
23 มิถุนายน 2551 10:34 น.
ยิปซี4
ก่อนเคย...เดินคนเดียว
ก่อนเคย...ท่องเที่ยวคนเดียว
ก่อนเคย...ดูหนังคนเดียว
ก่อนเคย...คิดและตัดสินใจคนเดียว
วันนี้..มีเธอเดินเป็นเพื่อน
วันนี้..มีเธอร่วมท่องเที่ยว
วันนี้..มีเธอดูหนังด้วย
วันนี้..มีเธอร่วมคิด
แล้ววันพรุ่งนี้...เธอจะยังคงร่วมทางเดิน
เส้นทางเดียวกันไหมคนคุ้นตา..และคุ้นใจ
22 มิถุนายน 2551 23:31 น.
ยิปซี4
ขอโทษ..ที่ขอใจคืน
ขอโทษ..ที่ต้องทนฝืน
ขอโทษ...ที่ไม่ยั่งยืน
ขอโทษ...ที่รักคนอื่น
ขอโทษ...ที่ไม่กลับคืน
ขอโทษ...ที่ไปเป็นอื่น
และ
ขอโทษ...ที่ไม่อาจยืนเคียงข้างเธอ
22 มิถุนายน 2551 14:43 น.
ยิปซี4
แวะมา..ทายทัก
นึกรัก..บ้านกลอน
ช่วยสอน..ภาษา
นำพา..ความรัก
ทักทาย..เพื่อนพ้อง
รุ่นน้อง..รุ่นพี่
ที่แต่ง...กวี
ยิปซี..คนนี้
ชื่นชม..ทุกท่าน
และอ่าน..ทุกกลอน
ทุกบท..ทุกตอน
ที่ท่าน..เขียนลง
ขอชื่นชมทุกท่านที่เขียนเข้ามาให้ครับ
ก็เลยอยากลองเขียนดูบ้าง 10 วันที่ลองเข้ามาเขียน
ก็เริ่มรู้สึกมีความสุขดีครับ แม้จะไม่เป็นกลอนเหมือนทุกท่านนัก