14 ธันวาคม 2551 16:14 น.
ยิปซี4
ความรู้สึกที่มีคือทั้งหมด
ไม่เคยลดน้อยลงแต่ครั้งไหน
ไม่ว่าจะเป็นวันนี้หรือวันใด
หนึ่งหัวใจนี้มีให้เพียงแต่เธอ
8 ธันวาคม 2551 12:43 น.
ยิปซี4
รอยยิ้ม..แสนหวานบนใบหน้า
เพิ่มชีวา..คนไกลให้มีหวัง
เหมือนพลัง....เสริมแรงให้ฝ่าฟัน
ร่วมทางฝัน..อยู่ไม่ไกลในความจริง
1 ธันวาคม 2551 16:48 น.
ยิปซี4
สวัสดี...ยินดีที่รู้จัก
ขอเอ่ยทัก..คนน่ารักอย่างเธอก่อน
อย่าเพิ่งด่วน...เอ่ยคำมาตัดรอน
ของามงอน..ได้โปรดฟังอย่าแชเชือน
วันนี้..ผู้ชายดีดียังมีอยู่
ไม่เจ้าชู้..ไม่ดื่มเหล้าเมาที่ไหน
ทำอะไร...ก็มักห่วงคนใกล้ไกล
อยู่แห่งไหน..หาเจอได้หนุ่มบ้านกลอน
30 พฤศจิกายน 2551 23:21 น.
ยิปซี4
พ่อสอนให้เข้มแข็ง
ให้แข็งแรงและอดทน
อีกทั้งต้องสู้คน
และดิ้นรนด้วยตัวเอง
ต้องมีใจนักเลง
ไม่หวั่นเกรงต่อเภทภัย
ต้องสู้ด้วยหัวใจ
เหนื่อยแค่ไหนไม่ถอยหนี
ยังต้องเป็นคนดี
รู้จักหนีสิ่งชั่วร้าย
ทำผิดก็อย่าอาย
หากเลวร้ายขอโทษกัน
วันใดถ้าเหนื่อยล้า
ดูมารดาที่เหนื่อยยาก
ชีวิตแม้ยากลำบาก
ก็ไม่จากแยกไปไหน
สุขทุกข์อยู่ที่ใจ
เหนื่อยเพียงใดไม่ไหวหวั่น
คืนวันที่ผันผ่าน
เป็นประสบการณ์สอนตัวเรา
30 พฤศจิกายน 2551 14:56 น.
ยิปซี4
ผมเป็นลูกหลานชาวอิสาน
มีตำนานถิ่นพ่อแล
แม่ผมคนแดนหมอแคน
เหนื่อยเหลือแสนคลอดผมมา
ตัวผมติดตามพ่อ
ขออาศัยถิ่นย่าโม
จากนั้นผมเติบโต
ทำตัวโก้อยู่แดนกรุง
ทิ้งถิ่นฐานและนาทุ่ง
มุ่งเข้ากรุงหลงแสงสี
คิดว่าทุกสิ่งมันจะดี
ตามวิถีคนห่างไกล
สุดท้ายเมื่อจนตรอก
กลับบ้านนอกแสนสุขี
ดูแลบุพการีตราบเท่าที่ยังทำได้
หัวใจแสนอิ่มเอิบ
กลับมาเปิบตำบักหุ่ง
ชีวิตแม้ไม่รุ่ง
แต่มีรุ้งคือแม่พ่อ
จากวันนี้จะสานต่อ
ให้แม่พ่อได้พักผ่อน
ขอฝากเป็นบทกลอน
ไม่ได้สอนให้ทำตาม
เป็นคำถามอยากให้ตอบ
ว่าคุณชอบเป็นแบบไหน
เป็นคนอยู่กลางไพรหรือเป็นใครในแดนกรุง