30 พฤศจิกายน 2553 02:37 น.
ยาแก้ปวด
เวลามองหมู่ดาวสกาวฟ้า
เห็นแต่หน้าเธอนั้นฉันปรารถนา
เราไกลกันแสนไกลสุดสายตา
รอเวลาคืนวันผันกลับคืน
อยากจะขอแค่พบสบตาให้
สิ่งที่อยู่ในใจไม่ต้องฝืน
อย่าให้กาลลืมใจใครกล้ำกลืน
ปล่อยให้ยืนคนเดียวเหลียวหาใคร
เพราะเราอยู่ห่างไกลกันเหลือเกิน
อะไรที่คิดที่เผชิญเกินฝันใฝ่
ไม่อาจเห็นไม่รู้ความเป็นไป
อยู่อย่างไร..สุขไหม..ไม่รู้เลย
แค่อยากขอพบเธออีกสักครั้ง
รื้อความหลังเก่านั้นพลันเฉลย
ว่าแม้ห่างเท่าไหร่ก็ไม่เคย
ลืมเธอเลยสักครั้งฉันยังคอย..
24 พฤศจิกายน 2553 03:55 น.
ยาแก้ปวด
คิดไว้แล้ววันหนึ่งถึงวันนี้
ถึงวันที่เธอลาไปจากฉัน
ทำใจมาเนิ่นนานก่อนถึงวัน
ที่เธอนั้นบอกลาไม่อาลัย
ทั้งที่รู้หัวใจไม่ยอมรับ
ก้าวถอยนับเป็นหมื่นยังไม่ไหว
เมื่อเธอบอกกล่าวลาว่าจะไป
รับไม่ได้..ในการไม่มีเธอ
ใจจริงแล้วไม่อยากให้จากไป
เตรียมใจไว้ไม่ทันวันเสนอ
ขอร้องหน่อยได้ไหมก่อนไม่เจอ
ขอร้องเธออีกครั้งก่อนจะไป
จะให้ก้มคุกเข่าและอ้อนวอน
อย่าจากจรจากฉันไปได้ไหม
ฉันไม่พร้อมปล่อยเธอลาจากไกล
ขอได้ไหมอย่าไปจากฉันเลย..
19 พฤศจิกายน 2553 17:38 น.
ยาแก้ปวด
ต ะ วั น เ ยื อ น ช า ย ทุ่ ง รุ่ ง อ รุ ณ
ก ลิ่ น ดิ น ก รุ่ น เ จื อ จ า ง ก อ ง ฟ า ง เ ถ้ า
แ ด ด อ่ อ น อ่ อ น ล ม โ ช ย โ ป ร ย บ า ง เ บ า
คิ ด ถึ ง เ จ้ า แ ก้ ว ต า ย อ ด ย า ใ จ
เ พ ร า ะ ข้ า มั น ลู ก ทุ่ ง ไ ก ล ก รุ ง เ มื อ ง
อ ย่ า คิ ด เ รื่ อ ง ร ว บ รั ด ดั ด นิ สั ย
เ อ็ ง ก็ เ ห็ น ข้ า นี้ เ ป็ น ยั ง ไ ง
เ รื่ อ ง จ ริ ง ใ จ ข้ า ถ นั ด ชั ด หั ว ใ จ
ห ยิ บ ก ร ะ ติ ก จ อ บ เ สี ย ม เ ต รี ย ม เ ข้ า ทุ่ ง
ข า ก๊ ว ย นุ่ ง ก ล า ง น า ดู ล้ า ส มั ย
ข้ า เ ปิ่ น เ ช ย ช า ว น า ข ว า ง ต า ใ ค ร
ห นุ่ ม บ า ง ไ ห น ดี ก ว่ า ไ ม่ ว่ า กั น
เ พ ร า ะ ข้ า มั น ลู ก ทุ่ ง น อ น มุ้ ง เ สื่ อ
ห า ก เ อ็ ง เ บื่ อ ไ ม่ ว่ า คิ ด ล่ า ฝั น
ข้ า มั น ต ร ง ผ่ า ซ า ก จ า ก ใ จ มั น
พู ด เ ธ อ ฉั น ไ ม่ ถ นั ด ขั ด บ้ า น น า
เ พ ร า ะ ข้ า ช อ บ ไ ท ย เ ดิ ม ไ ม่ เ ส ริ ม แ ต่ ง
ห า ก เ อ็ ง แ ต่ ง กั บ ข้ า เ ป็ น ข อ ง ข้ า
แ ถ ว บ้ า น ไ ห น บ า ง ไ ห น เ รี ย ก ภ ร ร ย า
แ ต่ แ ถ ว บ้ า น ข อ ง ข้ า เ รี ย ก ว่ า เ มี ย ฯ ๛
10 พฤศจิกายน 2553 12:27 น.
ยาแก้ปวด
เมื่อเปิดกล้าท้าใจให้ยอมรับ
รู้จักกับบางคนจนหลงใหล
โลกกว้างใหญ่เล็กลงตรงหัวใจ
เพียงบางใครล็อคอินถวิลคนึง
มองหน้าจอกดแป้นแทนคำรัก
อักษราสลักแทนใจใฝ่คิดถึง
ที่เคยหนาวเคยเหงาเฝ้ารำพึง
กลับเติมต่อตราตรึงจนซึ้งใจ
เมื่อเส้นใยถักทอต่อประสาน
สมัครสมานรักฝันอันยิ่งใหญ่
โปรดส่งมือพร้อมเผชิญก้าวเดินไกล
ในโลกใหม่ผูกพันฉันและเธอ
โปรดเถอะนะคนดีที่รักจ๋า
ก้าวออกมาจากโลกออนไลน์เสนอ
ก้าวมาพบรักแท้ใช่แค่ละเมอ
หนีกับฉันนะเธอแล้วเจอกัน...อิอิ