27 กุมภาพันธ์ 2552 05:07 น.
ยาแก้ปวด
พี่เห็นไหมนั่นฟ้า ..........ของเรา
ลืมเจ็บเก็บเหงาใน........ม่านฟ้า
อาจอบกลบกรุ่นเงา........ของรัก..น้องนา
คงเช่นนั้นมิล้า............เหนื่อยให้พี่เห็นฯ
เป็นถนนสายทอดกว้าง...เรื่องราว
แฝงเคลื่อนเลื่อนยาวไร้...ขอบฟ้า
พิงพักหลักชั่วคราว.........ยามอ่อน..ล้าเฮย
ให้พี่ซุกกอดอ้า...........อุระเอื้ออย่างถนอมฯ
ล้อมทะเลเห่ให้.............พี่ยา
เงาเมฆเสกกายา..........ห่อหุ้ม
ฟ้าครามอร่ามระยับตา...กอบก่อ..รักนา
เห็นฤเปล่าน้องอุ้ม........รักแท้ใช่ฝันฯ
ทิวเมฆนั้นสุดฟ้า........กว้างไกล
ฝากรักสลักใจพี่........สนิทเนื้อ
น้องภักดิ์รักล้นใน....ไม่เปลี่ยน
รอพี่เล่าเอ่ยเอื้อ........อุ่นให้คลายถวิลฯ
* ~ * ~ * ~ *
25 กุมภาพันธ์ 2552 21:08 น.
ยาแก้ปวด
พอเวลาเที่ยงกว่าร้อนตับแลบ
มันช่างแสบผิวหนังดังลุกไหม้
มาวันนี้ขอร่วมแรงและร่วมใจ
ลดโลกร้อนวิธีใหม่ไปด้วยกัน
ยามสุริยาตรงกบาลเราทั้งหลาย
ให้หญิงชายยืนตรงอย่างมุ่งมั่น
นับสามแล้วกระโดดพร้อมพร้อมกัน
เผื่อจะดันให้ไกลอาทิตย์สัก 10มิล
อีกฝั่งหนึ่งของโลกให้เป่าโป่ง
แล้วเอาโยงโดยทั่วในทุกถิ่น
ให้มันพาห่างอาทิตย์อีก 10มิล
ทั่วแดนดินทั้งโลกจงพร้อมเพียง
(Darkness Hero)
หรือพากันสร้างเขื่อนอีกฝั่งโลก
เผื่อจะโยกสมดุลย์หนุนแกนเฉลียง
ที่เอนออกองศาพาโลกเอียง
กลับพร้อมเพรียงคืนสภาพตราบที่มี
หรือจะถอดกางเกงอย่าเกรงฟ้า
ก็โลกหนาควันพิษเกินคิดหนี
ขอถอดเสื้อเลิกใส่ไม่ใยดี
ลากันทีความร้อนเกินผ่อนปรน(ยาแก้ปวด)
พร้อมเพรียงกันร่วมด้วยช่วยดับไฟ
ที่เผาไหม้โลกนี้ทุกที่หน
ต่อสายยางยาวเหยียดเบียดฝูงชน
เพื่อฉีดพ่นอาทิตย์มิดมืดไป
หรือเจาะบ่อขุดคลองทุกท้องที่
ถนนมีกี่สายหลายหลากไหล
ให้น้ำท่วมทุกที่ดับร้อนไฟ
แล้วหลั่นล้าแหวกว่ายสายธารา(มณีจันทร์)
หรือจะต่อเรือน้อยให้ลอยล่อง
แล้วจะท่องมหาสมุทรสุดหรรษา
เตรียมเสื้อโค้ดโฉนดบ้านอาหารยา
กิ๊กซ้ายขวาอีกสองครองในเรือ
มุ่งหน้าสู่แดนขาวหนาวทั้งปี
อยากขี่หมีสักตัวขั้วโลกเหนือ
จับปลาวาฬล้วงปอดแล้วทอดเกลือ
ขูดน้ำแข็งที่เหลือทำอิมไต(ไอติม)
(อาราเล่ถูกบังคับให้จบสระไอ อิอิ)
ลดโลกร้ อนแค่ยิ้มส่งความสุข
ปลดเปลื้องทุกข์พ้นได้ขับร้อนไส
เสียงหัวเราะเสนาะฟังในหัวใจ
เพิ่มสดใสเอาไว้ทุกนาที
งดใช้ร ถขับเคลื่อนทนลำบาก
เดินแทนหากไม่มากอย่าหลีกหนี
น้อยกว่าสองกิโลนะคนดี
รับรองมีโลกเย็นพร้อมเอวบาง (จิตรำพัน)
ลดความร้อนด้วยใจใฝ่ธรรมะ
ลดเลิกละร้อนรนจิตหม่นหมาง
จิตร่มรื่นชื่นใจไม่อำพราง
ร้อนเจือจางเพราะใจใฝ่ร่มเย็น(เฌอมาลย์)
21 กุมภาพันธ์ 2552 00:01 น.
ยาแก้ปวด
ส่งอวยพรพี่น้อง รวมมา
ยี่สิบเอ็ดกุมภาพ์ อีกครั้ง
พรประเสริฐนำพา ความสุข
คิดสิ่งใดสมตั้ง จิตไว้ให้เอฯ (ยาแก้ปวด)
ยี่สิบเอ็ดกุมภาคราวันเกิด
จิตรำพันล้ำเลิศประเสริฐศรี
ให้ร่ำรวยสุขล้ำช่ำฤดี
ให้มั่งมีเงินทองกองมากมาย(มณีจันทร์)
ให้น้องนุชผุดผ่องไม่หมองจิต
ให้ชีวิตสมหวังดังใจหมาย
ให้เอมสุขทุกอย่างมิวางวาย
หลับสบายทุกวันและฝันดี(อาราเล่)
งามผิวพรรณผ่องผาดพิลาสใส
งามน้ำใจล้ำเลิศประเสริฐศรี
งามน้ำคำหวานรื่นชื่นฤดี
งามโสภีครบครันขวัญชีวา(เฌอมาลย์)
ให้การงานสัมฤทธิ์ประสิทธิ์ผล
มีมานะอดทนและแกร่งกล้า
เพื่อลูกศิษย์เจนจัดได้พัฒนา
เป็นต้นกล้ารุ่นใหม่ให้แผ่นดิน(กุ้งก้ามกราม)
ให้สุขกายสุขใจในชีวิต
เหล่าอมิตรให้แพ้พ่ายมลายสิ้น
ให้แข็งแรงทั้งกายใจไร้ราคิน
ให้ทุกข์สิ้นพบแต่สุขทุกวันคืน (พิมพรรณ)
ขอให้รักคงมั่นนิรันดร์กาล
ให้ความหวานมิคลายหรือกลายอื่น
ให้คนรักใจภักดิ์และยั่งยืน
ให้สดชื่นสมหวังดังที่รอ(ยาแก้ปวด)
~ + ~ + ~ + ~
14 กุมภาพันธ์ 2552 05:19 น.
ยาแก้ปวด
ภาพเธอฉันก่อนนั้น..........เคยเดิน
แลกเปลี่ยนความคิดเพลิน..ร่วมสร้าง
คิดฟันฝ่าบังเอิญ............มิหยั่ง ใจนา
ต้องห่างหมางเมินร้าง....ปล่อยทิ้งปริศนาฯ
อยากหลับตาอีกครั้ง.....แล้วฝัน
ภาพเก่าย้อนคืนวัน.....สนิทเนื้อ
หมุนหลังกลับจำนรรจ์...เหมือนเก่า
ว่างเปล่าขาดแม้เอื้อ.....อุ่นให้โหยหาฯ
หากสมองจำจดไว้.......เรื่องราว
ลบง่ายมิรั้งยาว............ลบได้
แต่ลบยากเพราะคราว...นี้จด ด้วยใจ
กลับยิ่งฝังลึกให้.........สลักห้วงเสน่หาฯ
พยายามสลัดทิ้ง............ลืมเขา
สลัดห่างยิ่งเหมือนเงา...ชิดใกล้
เวลาผ่านนานเนาว์......มิเปลี่ยน เลยนา
คงรักยังรักไซร้............ไม่รู้เหตุผลฯ
* ~ * ~ * ~ *
10 กุมภาพันธ์ 2552 23:36 น.
ยาแก้ปวด
ชั่ววูบหนึ่งที่ใจปรารถนา
ยามสบตากับเธอเผลอหวั่นไหว
ไม่เคยรู้ว่ารักจะเดินไกล
สุดเอื้อมให้ถอยหลังดึงรั้งคืน
หากฉันยังปล่อยใจให้เคลิบเคลิ้ม
ลืมคนเดิมคนเก่าเราคงฝืน
ทั้งที่รู้ว่าเขารักยั่งยืน
ฉันกล้ำกลืนฝืนหักรักจากเธอ
คนของเธอของฉันคงปวดร้าว
หากฉันก้าวข้ามอาจพลั้งพลาดเผลอ
ทั้งที่ใจของฉันนั้นละเมอ
เรียกหาเธอทุกค่ำแทบช้ำใจ
คงต้องบอกลาเธอแม้แสนรัก
จำฝืนหักใจจากอยากร้องไห้
คงต้องทนเหน็บหนาวร้าวข้างใน
เพราะรักใครบางคนจนยากลืม...