25 กุมภาพันธ์ 2554 01:02 น.
ยาแก้ปวด
ตะเกียกตะกายเท่าไหร่ไม่เคยเจอ
รักของเธอจืดจางลงบ้างไหม?
หรือปล่อยเว้นช่องว่างระหว่างใจ
ลืม"บางใคร"ไม่เห็นเหมือนเช่นเคย
ก็เติมเต็มเท่าไหร่เธอไม่รับ
เธอเมินกลับปรารถนาไร้ค่าเฉลย
โยนหัวใจฉันทิ้งสิ้นเปล่าเลย
เหมือนไม่เคยรู้สึกนึกถึงกัน
ทุ่มเทไปทุ่มให้เธอทุกอย่าง
เหมือนรักจางขาดทางร่วมสร้างฝัน
เธอมีรักมากมายหลากหลายวัน
แต่ไม่มีตัวฉันสักวันนึง
หรือหัวใจของเธอแค่..กระดาษ
ขีดเขียนวาดคำรักพอให้ซึ้ง
ไม่รู้สึกเช่นวลีที่รำพึง
พอนึกถึงก็หายกลับสายลม..
15 กุมภาพันธ์ 2554 03:05 น.
ยาแก้ปวด
วาเลนไทน์ผ่านไปในคืนนี้
เหมือนไม่มีอะไรให้นึกถึง
แต่ลึกลึกคิดไปใจรำพึง
อยากคิดถึงบางคนของบางใคร
พบกับเธอจนชินจนคุ้นเคย
แต่ไม่เลยไม่รู้..รู้สึกไฉน
ไม่เคยรู้ใจนั้นคิดยังไง
เรื่องดีดีผ่านไปไม่เห็นมัน
ขาดเธอไปพึ่งรู้สึกสำนึกตัว
ว่าขลาดกลัวเธอพรากไกลจากฝัน
ไม่มีเธอฉันเหงาแทบทุกวัน
แค่ไม่มีเธอนั้นแทบขาดใจ
คนคนนึงพึ่งรู้เธอสำคัญ
ซ่อนเธอนั้นเก็บซ่อนความอ่อนไหว
ไม่รู้ตัวว่ารักเธอกว่าใคร
ห้ามไม่ทันเมื่อใจให้แต่เธอ
อยู่ด้วยกันไม่เคยได้เข้าใจ
ใกล้เท่าไรมองข้ามค่ารักเสนอ
ความรู้สึกพึ่งรู้พึ่งจะเจอ
ก็ตอนเธอจากไปใจขาดรอน
บทส่งใจ
แด่ Saint Valentine ผู้มีหัวใจรักตลอดกาล..
6 กุมภาพันธ์ 2554 02:10 น.
ยาแก้ปวด
คงหวังสูงเกินไปใช่สำคัญ
คงเห็นฉันเช่นดินสิ้นไร้ค่า
ไม่แลเห็นความรักทักทายมา
ไม่รับรู้ปรารถนาที่ฉันมี
บอกตัวเองฝันให้พอประมาณ
อย่าฝันหวานเกินไกลไปกว่านี้
เขาไม่แลมองฉันสักนาที
ฉันไม่มีตัวตนในสายตา
ก็แค่คนอีกคนแค่คนหนึ่ง
คนที่เธอไม่ซึ้งในปรารถนา
คนที่มีแต่รักเธอเรื่อยมา
คนที่เธอไม่เห็นค่าความสำคัญ
บอกตัวเองบอกใจนั้นให้จำ
เจ็บซ้ำซ้ำบอกใจอย่าไปฝัน
รับรู้เถอะ!ระหว่างเราไม่มีวัน
จะสร้างฝันผูกสร้อยปรารถนา
บทส่งใจ
แค่อยากจะรักเธอ..เท่าที่หัวใจคนหนึ่งจะรักได้..
3 กุมภาพันธ์ 2554 02:53 น.
ยาแก้ปวด
ระหว่างเราฉันรับรู้
สู้ไม่ได้หัวใจนั้น
เพราะฉันรู้ไม่มีวัน
รักเรานั้นเป็นไปได้
โลกความจริงมันรุนแรง
เกินกว่าแสร้งจะรับไหว
เพราะฉันรู้ต้องหัดและห้ามใจ
ซ่อนเธอไว้ในโลกจินตนา
เพราะความจริงไม่อาจเป็นไปได้
ทางแสนไกลห่างไกลเกินไขว่คว้า
เก็บเรื่องระหว่างเราเคยมีมา
เก็บไว้แค่ปรารถนาฉันเคยมี
อยู่ในฝันข้างในโลกความจริง
วันพรุ่งนี้ละทุกสิ่งละทิ้งหนี
ฝันของฉันไม่อาจมีคนดี
พอเสียที..หยุดฝันจินตนาการ
บทส่งใจ
จะเก็บเรื่องราวของเราเอาไว้...
ในจินตนาการ..เรื่อยไป..
คืนที่คิดถึง เดือนที่รอ พ.ศ.เศร้า
31 มกราคม 2554 06:30 น.
ยาแก้ปวด
ลมหนาวแรงพัดมาพาหดหู่
รักทั้งรู้ไร้สิทธิ์จะคิดฝัน
รักทั้งรู้หัวใจไม่มีกัน
คงหมดแรงสร้างฝันนั้นเพื่อใคร
พึ่งรู้สึก..หัวใจเริ่มสลาย
อยากจะตายให้สิ้นปรารถนา
รักมอบให้หมดไปไร้ราคา
วาสนาห่างไกลเกินไขว่คว้า
ฉันรับรู้..แม้เศร้าแต่เข้าใจ
ทุกทุกสิ่งให้ไปคงไร้ค่า
คงต้องปล่อยคืนฝันวันเวลา
ไม่ย้อนมารวมกันฉันและเธอ
คืนนี้ดาวเต็มฟ้าน้ำตาหลั่ง
คิดถึงครั้งปรารถนาฉันเสนอ
เธอไม่เห็นรักฉันฝันละเมอ
ก็ช่างเธอ..รักฉันใช่สำคัญ
คืนนี้จันทร์ส่องแสงนวลสว่าง
ช่วยอำพรางรักซ้อนซ่อนอกฉัน
อย่าบอกเขาใครรักเขาทุกวัน
อย่าบอกเขาใครฝัน..ถึงทุกคืน!
๐๐ ฉันพึ่งรู้แน่แก่ใจว่าฉันรักเธอ
แต่มันก็เป็นความรู้สึกที่สายไปแล้ว ๐๐
Calendar
Lovers
32 คน เลิฟยาแก้ปวด
หน้าส่วนตัว
3277
