3 กุมภาพันธ์ 2552 04:02 น.
ยาแก้ปวด
ฉันคิดถึงนางหนึ่งซึ่งช่างฝัน
โลกเธอนั้นงดงามอยากตามหา
เธอประดิษฐ์อักษรพรรณา
บ้างโศกาบ้างสุขบ้างฝันไกล
โลกของเธองดงามงามยิ่งนัก
ทุกถ้อยถักทอฝันอันสดใส
จะกลิ่นดอกไม้งามตามทุ่งไพร
เธอเขียนได้สลักสลวยช่างสวยจริง
เธอชอบสายลมหนาวยามคราวผ่าน
จินตนาการอบอุ่นกรุ่นไฟผิง
แม้นสายฝนหล่นพรำให้พักพิง
เธอไม่ทิ้งสายฝนแม้หล่นไกล
อยู่ที่ไหนนะนางคนช่างฝัน
สายสัมพันธ์ใช่ห่างเหมินมางไหน
สิ่งที่คิดอาจไม่ใช่อย่างใจ
กลับมาใหม่สักหนยามฝนพรำ..
31 มกราคม 2552 04:32 น.
ยาแก้ปวด
ฉันคงเขียนเรียงร้อยถ้อยคำรัก
ไม่ประจักษ์ในรักเพียงสักหน
แต่งวลีหลายอย่างฝากบางคน
ทุกถ้อยล้นค้นแต่งแต้มกลอนกานท์
เพียงเริ่มลากเส้นสีกวีกลอน
ใส่เพลงซ้อนลีลาพาผสาน
ลำนำขับใช่ลวงฝากดวงมาลย์
ส่งคำหวานทุกวลีนาทีเปรย
ฉันเติมแต่งบอกเล่าเมาสุรา
เพียงเพื่อทุกปรารถนาพาเฉลย
อิ่มรสลิ้มชิมเหล้าเมาอย่างเคย
ใช่อยากเผยตัวตนคือหนใด
อิ่มเอมสุขเสลาสลักตัวอักษร
กาพย์โคลงกลอนจินตนาอุราไฉน
ฉันคงเป็นเช่นนั้นทุกวันไป
ตราบที่คอมยังไม่เจ๊งให้ดู...อิอิฯ
* * * * *
21 มกราคม 2552 23:58 น.
ยาแก้ปวด
นั่งเบื่อเบื่อเดินไปในร้านเหล้า
อกระเส่าระส่ำเพราะร่ำหา
ตะเบ็งเสียงดังดังสั่งสุรา
รีบรินมาเร็วไวได้ไหมน้อง (สาวๆเหลือน้อย)
ขอเมนูกับแกล้มมาแอ้มหน่อย
ใดอร่อยแนะด้วยช่วยสนอง
อันเหล้าปั่นสูตรไหนโหดมาทดลอง
ส่วนยาดองไม่เอาไม่เข้ากัน (เฌอมาลย์)
มีสูตรเด็ดจากดอยแม่ช้อยบอก
เอาไส้กรอกถั่วพูและหมูหัน
อีกโซดาชาเขียวเคี่ยวไส้ตัน
เอามาปั่นกับเหล้าสะเด่าแล(อาราเล่)
ขอน้ำหวานเปรี้ยวซ่าส์นำหน้าก่อน
แล้วตัดตอนเหล้าปั่นทันกระแส
ขอสีรุ้งเรืองรองมองเป็นแพ
อย่าเชือนแชเพื่อนยาจะช้าใย (มณีจันทร์)
เห็นสามสาวเรียกขอรอสูตรเด็ด
งัดกลเม็ดบรรพบุรุษฉุดไม่ไหว
รินโซจูสาเกเทรวมไป
เขย่าใส่แมงป่องอย่างคล่องมือ(ยาแก้ปวด)
แล้วยกซดสุดซอยลืมหงอยแน่
ตาละแม่สูตรใหม่ใครกล้าหือ
แค่แก้วเดียวเสียวได้ได้อออือ
ตาก็ปรือปากพร่ำเป็นทำนอง(เฌอมาลย์)
ใจระส่ำเหลือทนจนขนลุก
เหมือนใครปลุกผีป่ามาฉลอง
ทำไม่พูดตูดบิดคิดจับจอง
หวังจะคล้องหนุ่มเฟี้ยวเกี้ยวเต้นรำ(อาราเล่)
ยืนแอ่นหน้าแอ่นหลังทั้งกระเด้ง
เคล้าเสียงเพลงสุขเหลือเมื่อถลำ
ทั้งดื่มเหล้าเคล้าหนุ่มเริงระบำ
ไม่พูดพร่ำทำช้าเดินหน้าลุย(มณีจันทร์)
เมื่อเหล้าพร้อมสี่สาวเร่เข้าเต้น
จังหวะเป็นเพลงเมาเคล้าพอฉลุย
รสเหล้าปั่นมันส์หยดแทบอดคุย
เมาแก้มยุ้ยหนุ่มหล่อรีบป้อเลย(ยาแก้ปวด)
แต่ละนางทำเป็นเอ๋อขอเบอร์หน่อย
งานเริ่มกร่อยเมื่อโต้โผโผล่เฉลย
เมียมาคุมหนุ่มหล่อเหมือนที่เคย
เหมือนถูกเสยปลายคางสี่นางเซ็ง (เฌอมาลย์)
15 มกราคม 2552 03:29 น.
ยาแก้ปวด
รอยรักร้าวเริ่มต้น......ที่ฉัน
คงปล่อยคอยคืนวัน..,,.สุดคว้า
เดินไกลห่างจากกัน.,,..เลยล่วง
ยอมเจ็บเหน็บหนาวท้า..ม่านฟ้าชะตาลิขิตฯ
ปลิดหัวใจแทบล้ม....,,,ทั้งยืน
กลืนเก็บเจ็บทนฝืน.....รวดร้าว
เหมือนตายแทบทุกคืน..ที่ผ่าน
ไร้เรี่ยวแรงเดินก้าว......ต่อสู้ความหลังฯ
ยังถามตัวทุกครั้ง........ทำไม
เหยียบย่ำทำลายใจ....รักได้
คนดีที่สุดใน..............ชีวิต ของฉัน
แล้วปล่อยเธอร่ำไห้...ไม่แม้นแลเหลียวฯ
เธอคนเดียวโปรดให้...อภัยฉัน
รักทุกถ้อยจำนรรจ์.......มิแก้
ถึงสายกว่ารำพัน..........ว่ารัก ไม่เปลี่ยน
โปรดกลับมาหาแม้.......มิได้แก้ไข เลยนาฯ
* * * * *
9 มกราคม 2552 03:29 น.
ยาแก้ปวด
นั่งมองคนโต๊ะนั้นชักหวั่นไหว
เอ๊ะยังไงทำเหล่กับโต๊ะอื่น
สาวยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้ทั้งคืน
ทำตาหื่นตาขวางบาดหมางใคร
สาวเสริฟเกาะข้างโต๊ะโอ๊ะแม่เจ้า
อีกโต๊ะยาวเบ่งกล้ามถามสงสัย
สาวเสริฟนี้ของข้าหรือของใคร
ถ้าเอ็งใหญ่ไหนลองของสักที
กระแทกแก้วโชว์ฟอร์มว่าข้าใหญ่
เอ็งหลบไปสาวน้อยของข้านี้
ถ้าไม่เจ๋งไม่แน่อย่าลองดี
เดี๋ยวจะตีหน้าแหกกระแทกดิน
ให้สุรามอมมึนสติหลอน
อวดเพื่อนก่อนกูเจ๋งเก่งราวหิน
แข่งจีบสาวอวดเบ่งเกรงไม่ยิน
ก่างล้วนสิ้นอนาถอุบาทว์จริง
ฤาว่าเป็นสัญชาตญาณชาย
ยามเมามายริโอ่ผีโผสิง
อ้างว่าเมาอ้างเหล้าเหมามั่วอิง
ที่แท้ยิ่งสันดานกบาลทราม