2 มกราคม 2549 15:34 น.
ยายฟ้าใส
.....ถึงเทอ คนเคยรัก....ในจินตนาการ ....
คิดถึงความอ่อนหวาน....ที่ผ่านมา ช่วงเวลาหนึ่ง
ฉันจะเก็บ....เธอไว้ ......ในใจที่ตราตรึง.....
ถึงยังไง........ช่วงเวลาหนึ่ง ....เราเคยรักกัน
อยากให้เธอ...ได้มีความสุข...กับชีวิต
สมหวังกับที่คิด ........เเละใฝ่ฝัน
ที่ผ่านมา....ฉันจะไม่คิดว่า เสียเวลา
เพราะฉันรู้ว่า ........ ฉันรักเธอ....
ต่อไปนี้ คงไม่มีเธอ ...... เเละมีฉัน .....
คงมีเเต่ความคำนึง.....ที่เงียบงัน
ไม่มีเธอ ...... ไว้ฝัน ก่อนหลับตานอน
เอาหน้าซบหมอน.....ซ่อนเธอไว้ในใจ....
อยากบอกเธอ ว่า .... รัก เเละ .... คิดถึง
เเต่..ไม่ได้อ้อนวอน ให้เธอคิดถึงฉัน
ฉันก็หยิ่ง......เเละมีศักดิ์ศรี เหมือนกัน
เมื่อใจไม่มีให้กัน....จะดันทุรังไปทำไม
14 ตุลาคม 2548 20:33 น.
ยายฟ้าใส
สายฝนโปรย... หัวใจหนาวเหน็บ
เหมือนคนเจ็บ...รอรักษา
คิดถึง...เธอ...คนที่เดินผ่านมา
เเล้วจากลา...ไม่เหลือ...คำอาวรณ์
จะเอาอะไร กันนักหนา..เธอว่าไหม
ฉันคนไกล...ใครเล่าจะมองเห็น
เธอไม่เคยเจ็บ อย่างที่ฉันเป็น
เธอไม่เคยเห็น...เเละไม่เคยเข้าใจมันเลย
ห้ามใจไม่ให้คิด...เเละเลิกฝัน
ไม่จินตนาการให้มันมากไป กว่านี้
จะเก็บไว้....เเต่ ในสิ่งที่ดี ดี
ที่เธอคนนี้ มีให้เสมอมา...
นั่งมอง....นอกหน้าต่าง ฝนซา
คนไกลตา...จะเหงาบ้างไหม
หนาว เย็น หรือไม่ อย่างไร
ถึงยังไงอดไม่ได้...ห่วงใยเธออยู่ดี
22 สิงหาคม 2548 13:09 น.
ยายฟ้าใส
ฉันยังเดินทาง ไขว่คว้า ตามหาฝัน
ผ่านคืนวัน ช่างเหน็ดเหนื่อย .... ไม่เคยท้อ
สู้อดทน....หัวใจยังเเกร่งพอ.....
ไม่เคยตัดพ้อ...ให้ใครต้องเสียใจ
ผ่านวัน ผ่านคืน บางครั้งก็หนาวเหน็บ
เจ็บ จนบางครั้ง ฉันก็เเทบไม่ไหว
เเต่...ฉันจะอดทน....กับมันต่อไป
สักวัน...ฉันคงถึงเส้นชัย....กับเขาเสีย
ความเหงา...คือเพื่อน อยู่กับฉัน
ทุกคืนวัน ก็สุขใจ...ที่ได้เหงา....
จะมีใครบ้างไหม ที่เหมือนเรา
มีความเหงา.....ความเศร้าเข้าครอบคลุม
นั่นไง....เส้นขอบฟ้า ที่ไกลโพ้น
เธอจะโยน....ความรักมา บ้างได้ไหม
เเค่ความรู้สึก....ไม่ต้องการอะไร
เเม้น...จับต้องไม่ได้....ก็อุ่นใจเหลือเกิน
ไม่เคยต้องการอะไรมากกว่านี้.....
ขอเเค่ความรู้สึก ดี ดี ที่เธอให้
ก็สุขมากเเล้ว ไม่เคยต้องการอะไร
เเค่....เศษความห่วงใย....ก็พอ
21 สิงหาคม 2548 17:20 น.
ยายฟ้าใส
ซีกหนึ่งของท้องฟ้า....
...ใครกันหนา...ที่ชอบเหงา
อารมณ์...อ่อนไหว...ของเธอ ช่างบางเบา..
เธอคงเจ็บจากวันเก่า..มากพอดู.....
เคยมองดูฟ้าบ้างไหม...
มองไปไกลๆๆเเล้วเธอจะเห็น
ดวงดาวนับร้อยที่ลอยเด่น
เขาจะเป็น....เพื่อนกับเธอ...
ฉันมีดอกไม้มาหนึ่งดอก
ฝากมาให้คนอ่อนไหว
แนบความอบอุ่นละมัย
ฝากไว้....ให้เธอ....คนดี
จากฝั่งนี้...ของท้องฟ้า
รู้เถอะว่า.....ยังมีคนเหงา
เดียวดายกับความเศร้า
ไช่เธอ จะเหงาอยู่คนเดียว....
คนอ่อนไหวกับความเหงา
มักพาความเศร้ามาเสมอ....
ก็ อยากจะบอกเธอ.....
ดีใจที่ได้เจอ เธอ คนดี
ให้กำลังใจ นะ น้องตัวน้อย
ทุกอย่าง ก็จะค่อยๆผ่านไป
เเล้ววันหนึ่งเธอจะเข้าใจ
หนึ่งกำลังใจ....ยังมีให้เสมอ มา
5 เมษายน 2548 22:23 น.
ยายฟ้าใส
.........แค่อยากบอก...เรื่องราวในใจนี้....
ผ่านบทกลอนระบายความในใจ
เเค่ บางครั้ง บางคราว ของคนอ่อนไหว
เขียนได้เรื่อยไป.........ขอเเค่ระบายมันออกมา
จากความในใจ เป็นตัวหนังสือ สื่อ ความฝัน
ขอแบ่งปันความในใจ ที่โหยหา
บางครั้ง...นั่งเศร้า.......ผ่าม่านนํ้าตา
กับการเดินทาง ที่เหนื่อยล้าของหัวใจ
อย่าถามฉันว่าเป็นอย่างไรต่อจากนี้
เธออาจรู้ดีกว่าใครๆเขา...... หรือมากกว่าฉัน
เเค่..เจ็บปวดกับเธอที่เข้ามาผูกพัน
เเค่...เข้ามาทำว่ารัก....เเละ..... คิดถึงกัน เเล้วจากไป
ฉันเพิ่งรู้...ไม่เคยมีความสำคัญ เเม้นสักนิด
คนในความคิดเธอ......ไม่เคยเป็นฉัน
ไม่คิด...ไม่เคยเเม้เเต่.......จะเเคร์กัน
ไม่เคยเลย....ที่มีความสำคัญสำหรับเธอ..
เมื่อไหร่นะ....ฉันจะมีความรู้สึกที่ชาชิน
กับการห่างหาย ........ เเละไม่มีเธอ ในวันหวัง
รู้ทั้งรู้ทุกคราว.......ที่เธอไม่มีใครให้ฝัน
ฉัน.....ก็เป็นคนสุดท้ายเหมือนกัน..... ที่เธอแคร์
ไม่เป็นไร....ก็เเค่หัวใจผู้หญิงคนนั้น
เธอคงคิดเท่านั้น.....เเต่รู้ไหม?....หัวใจฉันมันเเย่
ความรู้สึก....ที่....ดี...ดี... กลับมาผันแปร
เพราะสุดท้าย......ฉันก็เเค่....คนที่เธอเอาคั่นเวลา
อยากให้เธอนึกให้นานๆ เเละคิด ดี ดี
กว่าเราจะผ่านมาถึงวันนี้ มีอะไรบ้าง
หัวใจผู้หญิงคนหนึ่ง....เธอปลิดทิ้งไว้ข้างทาง
เธอโยนขว้าง.....ข้ามไปไม่ใยดี
ต่อไปนี้ไม่ต้องเเสร้งมาถาม........ มาห่วงหา
หัวใจฉันเจ็บชา ตาพร่า...... มองไม่เห็น
เธอ อาจคิดว่า ฉันบ้า...เพ้อเจ้อ ...ในสิ่งที่ฉันเป็น
ช่างเถอะ....ก็เธอไม่เคยรับรู้......เเละมองเห็นสักที
------------------- -----------------------
คงไม่นาน เท่าชั่วชีวิต อะไรประมาณนั้น
เเค่อยาก...บอกตามประสาครั้งหนึ่งคนเคยผูกพัน
ส่วนความรู้สึกที่มากกว่านั้น ช่างเถอะ ไม่ต้องใส่ใจ
..............ชีวิตเธอ.....เป็นอย่างไรบ้าง..............
ยังคงเดินทางต่อ.....กับความฝัน อันยาวไกลอยู่ไช่ไหม
อุปสรรค....ขวากหนาม เธอฝ่าฟันอย่างไร? เหนื่อยไหมในบางเวลา?
เธอเจ็บหรืออ่อนล้า................. หรือไม่ในบางวัน?
.................ส่วนฉัน ไม่มีอะไร เเอบขอห่วงใย อยู่ห่างๆ..........
ฝนตก ฟ้าร้อง อาจหนาวบ้าง ตามประสา......
เเค่อยากบอกว่า....ห่วงใยตลอดมา เป็นเเบบนี้เสมอมาเเละคงตลอดไป
....ก็รู้ชีวิตเธอ ก็คงเป็นของเธอ......ส่วนฉันก็ ต้องอยู่ให้ได้ตามประสา
เงียบเหงาบ้างตามเวลา........เเต่ก็คง.........ไม่ไร้ค่าจนเกินไป.............
หน้าส่วนตัว
1484
