17 กรกฎาคม 2548 12:21 น.
ยายบ๊องส์
อ้างว้างอยู่บนความผูกพัน
แต่ละวันผ่านไปด้วยความหม่นไหม้
จมอยู่กับน้ำตาในความรู้สึกที่ว่าไม่มีใคร
เจ็บปวดหัวใจ...ที่เธอมาจากไปไม่เหลียวแล
ฉันคงมีค่าเท่านี้สินะ
คน ๆ หนึ่งที่เธอไม่เคยคิดจะแยแส
ฉันก็แค่ผู้หญิงที่มีแต่ความอ่อนแอ
ผู้หญิงที่มีแต่ความพ่ายแพ้
ไม่เคยแม้แต่จะชนะใจตัวเอง
3 กรกฎาคม 2548 15:28 น.
ยายบ๊องส์
ฉันรู้ว่าความรักยังคงอยู่
ฉันรู้ว่าความรักยังคงมั่น
ฉันเชื่อว่าหัวใจเราผูกพัน
และจะฝ่าข้ามคืนวันความห่างไกล
ฉันรู้ว่าเธอยังคิดถึง
สักนิดหนึ่งความห่วงหาส่งมาได้
ฉันจะรับสิ่งที่เธอคิดด้วยจิตใจ
และจะส่งรักกลับไปด้วยหัวใจที่ตรงกัน
บันทึกทุกความรู้สึกลงกาลเวลา
บอกเธอว่าฉันห่วงหาและคงมั่น
ต่อให้ผ่านความห่างไกลอีกสักกี่วัน
ความคิดถึงในใจฉันมีเพียงแต่เธอ
****
หน้าส่วนตัว
673
