24 กันยายน 2549 14:31 น.
ยายบ๊องส์
ความรักหรือคืออะไรใครช่วยตอบ
มาช่วยปลอบใจฉันนั้นได้ไหม
แล้วความรักของฉันเล่าคืออะไร
รักทำไมวกวนอลเวง
********
ความเอ๋ยความรัก
ผ่านเข้ามาทายทักคนเหงา
เคยมีกันลำพังเพียงสองเรา
แต่ก็เป็นเพียงเงาของกาลเวลา
ไม่มีอีกแล้วความรัก
สุดจะหักห้ามใจให้ลืมได้
วันเวลาที่เหลืออีกยาวไกล
จะทำเช่นไรถ้าต้องก้าวต่อไปโดยไม่มีเธอ
**********
21 กันยายน 2549 14:54 น.
ยายบ๊องส์
หนึ่งอาทิตย์ผ่านไปด้วยความเหงา
สองอาทิตย์หมองเศร้าเขาอยู่ไหน
สามอาทิตย์กับคืนวันผันผ่านไป
ต้องให้ครบหนึ่งเดือนหรือไรถึงจะมา
21 กันยายน 2549 14:51 น.
ยายบ๊องส์
คืนนี้ฉันเหงา
นั่งกอดเข่ามองฟ้า
ไม่มีแม้แต่ดวงดารา
มีแต่ฝนหล่นจากฟ้าพาให้หนาวใจ
คิดถึงเธอผู้เป็นที่รัก
อยากมีเธอให้พิงพักอยู่ใกล้ใกล้
แม้จะหนาวก็คงหนาวแค่กาย
เมื่อมีเธออยู่ใกล้
ฉันคงอุ่นใจกว่าทุกวัน
12 ธันวาคม 2548 12:04 น.
ยายบ๊องส์
จากตรงนี้ที่เคยเห็นว่ามีเธออยู่ทุกวัน
จากที่ฉันไม่เคยเหงาชีวิตก็พลันเปลี่ยนไป
เมื่อคนเคยรักกันวันนี้อยู่แสนไกล
มีบางอย่างหายไปจากความคุ้นเคย
ข้ามถนนที่เราสองเคยจูงมือเกี่ยวก้อยเดิน
ไม่บังเอิญถ้าจะเหงาเวลาที่หยุดเหลียวมอง
อยากบอกเธอคิดถึงจังอยากให้รู้ใจทุกห้อง
มันร้องเรียกเธอให้กลับมา
ด้วยความคิดถึง ด้วยใจที่ยังรัก ด้วยความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย
ทะเลก็สวย ภูเขาก็เดียวดาย อยู่ไหนก็เหงาได้...ถ้าไม่มีเธอสักคน
อย่าไปคิดว่าเธอนั้นเพิ่งได้ลาจากไปไม่นาน
ทำไมฉันจึงต้องเหงาเสียจนมากมายก่ายกอง
อยากบอกเธอคิดถึงจังอยากให้รู้ใจทุกห้อง
มันร้องเรียกเธอให้กลับมา
ด้วยความคิดถึง ด้วยใจที่ยังรัก ด้วยความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย
ทะเลก็สวย ภูเขาก็เดียวดาย อยู่ไหนก็เหงาได้...ถ้าไม่มีเธอสักคน
อยู่ไหนก็เหงาได้...เพราะใจมันคิดถึงเธอ
15 ตุลาคม 2548 22:46 น.
ยายบ๊องส์
วันคืนผ่านไปวันแล้วคืนเล่า
ไยเล่าเจ้าไม่เคยคิดถึงข้า
ลืมแล้วหรือที่เคยสัญญา
เคยบอกว่าจะรักมั่นมิผันแปร
สงสารหัวใจที่เฝ้ารอคอย
หงอยเหงา เศร้าสร้อย ท้อแท้
มีชีวิตอยู่ลำพังกับความอ่อนแอ
ไม่มีใครแยแสหัวใจของข้าเลย
************************************
อันดอกรักบานในใจใครทั้งโลก
แต่ดอกโศกบานอยู่ในหัวใจฉัน
คิดถึงเขาเฝ้านับคืนและวัน
อยากย้อนวันเวลามาพบเจอ
***********************************