28 พฤษภาคม 2548 21:46 น.
ยัยแว่นน้ำเงิน
ยัยบ้า !เสียงของผู้ชายคนหนึ่งตะโกนไล่หลังหญิงสาวทำให้เธอสะดุ้งด้วยความตกใจ อย่างไม่รู้อะไร ชายคนนั้นวิ่งเข้ามากระโจนเธอออกจากทางสัญจร
ยัยบ้า ! เขาด่าเธออีกครั้งด้วยความไม่พอใจ เมื่อเธอรู้สึกตัว เธอก็ตอกกลับเขาไปอย่างเผลอตัวว่า ฉันไม่ได้บ้านะ ! ไม่ได้บ้าแต่ก็ไม่รักชีวิตตัวเองหรือไงถึงไม่ดูทางแบบนี้ หรือว่าตั้งใจกัน คือ.............หญิงสาวพยายามเถียงเขา คืออะไร ไม่ต้องเลย ถ้าเออยากตายนักนี่แจ้งตำรวจไว้ก่อนจะได้ไม่วุ่นวาย
ฉันเจ็บขา .......... เอ่อ ชายหนุ่มเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเธอคงจะเจ็ยหลังจากแรงกระโจนตอนที่เข้าไปช่วย
มานี่ยัยบ้า เขากล่าวอย่างล้อเลียน ยื่นมือมา ลุกไหวไหม
อื่อ หญิงสาวตอบรับ
ขาฉันจะพิการไหม
ทีอย่างนี้ละห่วงขาทีชีวิตละไม่ยักห่วง เขาตอกเธอบ้าง คงไม่เป็นไรมากหรอก
เดี๋ยวผมพาคุญไปหาหมอเอง เขาเริ่มพูดสุภาพขึ้นเมื่อนึกขึ้นได้ว่าคุยอยู่กับผู้หญิงที่เฉียดตายมา ซึ่งเขาก็เกือบไม่รอด
เธอเกือบตายแล้วรู้ไหม เขาย้ำเธอ
ตอนไหนอ่ะ เธอนึกในใจ
เราเป็นไรไปนะ ทำไมถึงเป็นได้ขนาดนี้ แค่ผู้ชายคนเดียวที่ไม่รักธอจริง
อยากทราบไหมว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ลองอ่านกันนะค่ะ