30 มิถุนายน 2548 17:04 น.

ความทรงจำแห่งรัก ภาค1

ยัยแว่นน้ำเงิน

ติ๊งตอง ๆๆ  ...หลังจากเสียงออดหน้าบ้านดังขึ้น  ประตูหน้าบ้านก็เปิดออก  เอ่อ....สวัสดีคะ  คือว่าหนูกับคุณแม่
เพิ่งย้ายมาอยู่ข้างบ้านคะ  คุณแม่ให้เอาขนมมาให้คะ  จะลูก แล้วลูกชื่ออะไรล่ะจ๊ะ  อือ ..หนูชื่อ  พายคะ   ขอบใจนะจ๊ะหนูพาย ฝากขอบคุณคุณแม่หนูด้วยนะจ๊ะ แล้วถ้ามีอะไรที่น้าพอช่วยเหลือได้ก็บอกน้าได้นะจ๊ะ คะคุณน้า เสียงพายตอบรับด้วยความเต็มใจ ถ้างั้นหนูกลับบ้านก่อนนะค่ะ  
          ใครมาครับคุณแม่  เสียงชายหนุ่ม  ชื่อเติ้ล  ถามแม่ผู้เป็นที่รัก  ขณะก้าวลงจากบันได  หนูพายข้างบ้านน่ะลูก  น้องกับแม่เพิ่งย้ายมาวันนี้แล้วก็เอาขนมมาให้น่ะจะ  ขนมอะไรครับคุณแม่  กลิ่นหอมเชียว  ... คุกกี้จะ  อ่าวแล้วลูกจะไปไหนจ๊ะ  แม่ถามด้วยความห่วงใย  ผมจะไปมหาลัยครับ  จะไปทำรายงาน นัดเพื่อนไว้  ชายหนุ่มพูดพลางก็หยิบคุกกี้กินไปพลาง  อร่อยดีนะครับ  งั้นผมไปก่อนนะครับแม่  พลันสวมกอดแล้วหอมแก้มแม่  แล้วรีบเดินออกไป
            แม่คะ  หนูจะไปโรงเรียนแล้วนะค่ะ  พายเดี๋ยวลูก  พอดีแม่ต้องไปทำธุระที่ต่างจังหวัดด่วนแม่ไม่ทันได้บอกลูก   แม่เลยฝากลูกไว้กับคุณน้าข้างบ้านแล้วนะ  ตอนเย็นลูกกลับมาก็ไปอยู่กับคุณน้าข้างบ้านนะจ๊ะ  คะ  งั้นหนูไปโรงเรียนนะค่ะ  พายจูบลาแม่  เดินทางดีๆนะค่ะ
            ติ๊งตองๆๆๆ  มีใครอยู่ไหมคะ  คุณน้าคะ  พายเองคะ  หนูพายหรอจ๊ะ  เข้ามาก่อนสิจ๊ะ สวัสดีคะ  คือว่า... คุณแม่ให้พายมาอยู่กับคุณน้าคะ  เอ...  คุณน้าแต่งตัวสวยจังเลยนะค่ะจะไปไหนหรอค่ะ  น้าขอโทษนะจ๊ะ  พอดีน้ารับปากแม่หนูไว้ก่อนแต่ว่าพอดีที่บริษัทเรียกประชุมด่วนน่ะจะ น้าเลยต้องรีบไป  งั้นหนูไม่รบกวนคุณน้าดีกว่าคะ เดี๋ยว.......หนูพาย  ลูก  เอาเป็นว่าน้ารับปากแล้ว  แล้วก็อันตรายด้วยที่จะให้หนูอยู่คนเดียว  อือ.....  เดี๋ยวน้าโทรไปบอกลูกน้าให้รีบกลับบ้านมาอยู่เป็นเพื่อนหนูนะจ๊ะ   ไม่เป็นไรคะ  แล้วพายก็ลากลับ  เอ๊ยด.....เสียงจากรถที่กำลังหยุดอยู่หน้าบ้าน  มีคนมาพอดีเลยคะ  งั้นหนูขอตัวกลับบ้านก่อนนะค่ะ  ไม่ใช่ใครหรอกจะหนูพาย  ลูกน้าเอง  กลับมาพอดีเลย  สวัสดีครับแม่   นี่ใครหรอครับ  เติ้ลมองไปที่เด็กสาว  ร่างเล็ก  ตากลมโต  ผมดำ  (น่ารักจัง  เติ้ลคิดในใจ)  ก็หนูพายไงจ๊ะที่เอาคุกกี้มาให้เมื่อวันก่อน  อ๋อคับ  พี่ชื่อเติ้ลนะครับ  เด็กสาวมองไปที่ชายหนุ่ม สวมชุดนักศึกษา  ผมสีดำ  ใบหน้าขาวผ่องสะอาดสะอ้าน สูงประมาณ  180  ซม.  ซึ่งกำลังแนะนำตัวเองอยู่  สวัสดีคะ  พายคะ  คุณน้าคะ  พายขอตัวกลับก่อนนะค่ะ  เดี๊ยวสิ  น้องพาย  (อุ๊ยเรียกน้องด้วย  เขินจัง  ล้อเล่นคะ  )  เห็นแม่บอกว่าคุณน้าข้างบ้านจะให้น้องพายมาอยู่กับเราสักพักหนึ่ง  ก็จนกว่าแม่น้องเขาจะกลับจากต่างจังหวัดแหละเติ้ล  หือ  งั้นน้องก็อยู่คนเดียวสิครับแม่  แม่เหลือบดูนาฬิกา  อ่าวสายแล้ว  แม่ฝากน้องไว้ด้วยนะ  ดูแลดีๆล่ะ  เดินทางปลอดภัยนะครับแม่
           พายซึ่งกำลังอึ้งกับเหตุการณ์ที่สองแม่ลูกตกลงกันอยู่  เติ้ลก็จับแขนพาย  พร้อมกับพาเข้าบ้าน เดี๋ยวสิค่ะพี่เติ้ล  
พาย ขอกลับไปอยู่บ้านดีกว่าคะ  เติ้ลมองค้อนไปที่พายเหมือนกับคิดอะไรบางอย่างอยู่   พายไม่ไว้ใจพี่หรอ  เออ  เปล่าคะ  งั้นก็ดี  นั่งสิ  หิวไหม  ไม่คะ  พายทานข้าวมาแล้ว  แต่พี่หิว  ออกไปหาอะไรทานกันไหม   แล้วพายก็มานั่งอยู่ที่รถของเติ้ล  พี่เติ้ลคะ  เราจะไปไหนกันคะ  ไปร้านอาหารแห่งหนึ่ง  อาหารอร่อยมาก พายย้ายมาจากที่ไหนหรอคับ  เติ้ลเริ่มถาม  คลายความเงียบ  คือว่าแม่กับพายเพิ่งกลับมาจากอเมริกาคะ  พายอยู่ที่นั่นตั้งแต่เด็กคะ  แล้วพ่อของพายล่ะ  คุณพ่อไม่ได้ย้ายกลับมาด้วยคะ  คุณพ่อต้องทำงานอยู่ที่อเมริกาคะ พายอยากอยู่เมืองไทยคะ  เพราะว่าพายเกิดที่เมืองไทย  เหรอคับ  แล้วย้ายมาอยู่โรงเรียนใหม่ เป็นไงบ้างคับ  ก็เข้ากับเพื่อนได้คะ  พายเรียนอยู่ชั้นไหนแล้ว  พายอยู่ชั้น ม.4  คะ  ถ้ามีอะไรให้พี่ช่วยก็บอกได้นะครับ  พายยิ้มรับ  (รอยยิ้มของพายช่างอ่อนโยน  น่าหลงใหลเหลือเกิน  ไม่ได้  ๆ  พายยังเด็กอยู่เลย  แล้วเป็นน้องที่น่ารักเท่านั้น)  
      น้องพายจะสั่งอะไรไหมครับ  พายไม่หิวคะ  แล้วชายหนุ่มก็สั่งน้ำส้มมาให้   นี่ดูโต๊ะนู๊นสิ  ผู้ชายคนนั้นหน้าตาหล่อจังเลยนะ  แล้วผู้หญิงก็สวยมากเลยเธอ  ชั้นเนี่ยเทียบไม่ติดเลย  ชายหนุ่มได้ยินเสียง   2  สาวที่นั่งอยู่โต๊ะข้างๆ   กำลังชื่นชมหรือ  นินทาอยู่ก็ไม่รู้  (ดูดีๆน้องพายก็น่ารักดีเหมือนกันนะเนี่ย  ไม่สิสวยเลยแหละ  อยากรู้จังมีแฟนยัง)  ห๊า.....อิ่มจัง  น้องพายเราไปไหนต่อกันไหมครับ  ไม่คะ  พายอยากกลับบ้าน  งั้นกลับบ้านกัน  .............
           พี่เติ้ลอยู่กับแม่สองคนหรอค่ะ  ครับ พ่อพี่เสียตั้งนานแล้ว  เสียใจด้วยนะค่ะ  ไม่เป็นไรครับ  น้องพายไม่ได้ทำอะไรผิดนี่ครับ  พายยิ้มตอบ  (ทำไมเธอช่างไร้เดียงสาอะไรอย่างนี้)  วันนี้น้องพายไปโรงเรียนมีการบ้านไหมครับ  บอกพี่ได้นะ    คะพายตอบรับ  ก็มีคณิตศาสตร์คะ  คณิตหรอ  ไหนให้พี่ดูหน่อยสิ  ไม่เข้าใจตรงไหน ถามพี่นะ  คะ  พายยิ้มตอบ  ทำการบ้านไปก่อนนะ  พี่ขอตัวไปอาบน้ำก่อน  คะพี่เติ้ล  เสียง ซ่าๆ ของน้ำที่ไหลมาจากฝักบัว  ดังขึ้นไม่ขาดระยะ  พร้อมกับเสียงฮัมเพลงของชายหนุ่ม  ฉันอยากเป็นสายฝนเมื่อเธอร้อนใจ อบอุ่นเหมือนไฟเมื่อเธอเหน็บหนาว อยากเป็นดนตรีกล่อมเธอเมื่อเหงา อยากเป็นแสงดาวให้เธอแหงนมอง พายยิ้มให้กับเสียงเพลงที่ชายหนุ่มร้อง พร้อมกับหยิบสมุดบันทึกเล่มเล็กๆ ที่ตนมักจนเป็นประจำ ในทุกๆวันขึ้นมาจดเรื่องราวที่เกิดขึ้นในแต่ละวัน  (ในนั้นอาจมีเรื่องราวของชายหนุ่มที่กำลังร้องเพลงอยู่ก็เป็นได้) พี่เติ้ลอาบน้ำเสร็จแล้วหรอค่ะ คับผม ต่อไปก็ถึงคิวน้องพายแล้ว เข้าไปอาบน้ำได้แล้วคับ ชายหนุ่มบอกกับหญิงสาวขณะที่กำลังเช็ดผมที่เปียกและเป็นประกายด้วยน้ำ จริงๆแล้วพายกลับไปอาบน้ำที่บ้านก็ได้นะค่ะ   ไม่ต้องหรอกคับ  อาบที่นี่แหละ  เดินไปเดินมาอันตราย  แล้วอีกซักพักแม่พี่คงกลับมาแล้ว  น้องพายก็นอนค้างที่แหละ  มาคอยแม่เป็นเพื่อนพี่ด้วยไงคับ   เด็กสาวมองหน้าชายหนุ่ม  พร้อมกับตอบกลับไป  คะ    ท่ามกลางความเงียบระหว่างเติ้ลและพาย  หญิงสาวง่วนอยู่กับการคิดเลข  ส่วนชายหนุ่มก็งีบหลับไปด้วยความเหนื่อย  กริ๊งๆๆๆ  พี่เติ้ลคะ  อ่าวหลับอยู่หรอเนี่ย   หญิงสาวที่คิดว่าจะปลุกชายหนุ่มก็รีบเดินไปรับโทรศัพท์   สวัสดีคะ  สวัสดีครับ  ผมเป็นตำรวจนะครับ  จะมาแจ้งข่าวว่า  ญาติของคุณประสบอุบัติเหตุนะครับขอให้รีบไปที่โรงพยาบาลด้วยครับ  ตอนนี้อยู่ห้องฉุกเฉินครับ  หญิงสาวนิ่งเงียบไปพลันหันหน้าไปมองที่ชายหนุ่มที่กำลังหลับอยู่อย่างไม่รู้เรื่องอะไร  เพราะไม่รู้ข่าวร้ายที่เกิดขึ้นกับแม่ของตน  คะ  คุณตำรวจ  ขอบคุณนะค่ะ  หญิงสาว  รีบไปปลุกชายหนุ่มที่หลับด้วยท่าทางสบายที่สุด  พี่เติ้ลคะ  ตื่นเถอะคะ  แย่แล้วคะ  หญิงสาวเขย่าแขนชายหนุ่ม ตื่นคะพี่เติ้ล  อะไรคับน้องพาย ขอพี่หลับต่ออีกหน่อยนะ  ชายหนุ่มพูดกับเด็กสาวทั้งที่ยังหลับตาอยู่  แต่ชายหนุ่มก็เอะใจ  เมื่อเสียงของเด็กสาวเริ่มสั่นเครือขึ้นเรื่อยๆ  ชายหนุ่มรีบลุกขึ้นทันที  เป็นอะไรไปครับ  น้องพาย  แย่แล้วคะ  เมื่อสักครู่ตำรวจโทรมาบอกว่าคุณน้าประสบอุบัติเหตุอยู่ห้องไอซียูคะ  เติ้ลถึงกับอึ้งเมื่อได้ยินข่าว  พร้อมกับดึงร่างเด็กสาวให้รีบขึ้นรถ   พี่เติ้ลคะ  ช้าๆสิค่ะ เดี๋ยวก็เกิดอุบัติเหตุหรอกคะ  หญิงสาวเริ่มวิตกเมื่อชายหนุ่มเริ่มเหยียบคันเร่งเพื่อไปให้ทันฟังข่าวแม่ที่โรงพยาบาล  ชายหนุ่มหน้าเครียดขึ้นจนเห็นได้ชัด  พร้อมกับเผลอพูดแรงๆออกไปว่า  ใช่สิก็พ่อแม่ของน้องพายยังอยู่ครบนี่ครับ  พี่เสียพ่อไปคนแล้วพี่จะไม่ยอมเสียแม่ไปอีกคนหรอก  เด็กสาวน้ำตาคลอด้วยความเจ็บปวดใจที่ไม่อาจช่วยเหลืออะไรเขาได้เลย  น้ำตาที่กำลังหลั่งออกมาไม่ใช่เพราะความโกรธที่เขาตะคอกใส่  แต่เป็นน้ำตาของความเข้าใจและสงสาร  หญิงสาวเอื้อมมือไปจับมือของชายหนุ่มที่จับเกียร์อยู่  คะพี่เติ้ลถึงแม้ว่าพายจะไม่เคยสูญเสียใครซักคนที่พายรัก  แต่พายก็รับรู้ความรู้สึกของพี่เติ้ลได้นะค่ะ   พายขออธิษฐานให้คุณน้าไม่เป็นอะไรคะ  พร้อมกับเอามือของชายหนุ่มมาแนบที่อกของตนน้ำตาอุ่นๆก็ไหลหยดลงบนหลังมือของชายหนุ่ม  ชายหนุ่มรับรู้ความรู้สึกอบอุ่น ทำให้ชายหนุ่มคิดได้ว่า เธอไม่ผิดอะไร  เธอแค่เป็นห่วงเขาและแม่ของเขา  พี่ขอโทษนะ  หญิงสาวยิ้มอย่างอบอุ่นให้เขา  ทำให้เขามีกำลังใจในการฟังข่าวแม่ของเขา  คุณพยาบาลครับ ห้องฉุกเฉินไปทางไหนครับ  เดินตรงไปแล้วเลี้ยวซ้ายคะ  คับ  ชายหนุ่มคว้าแขนของหญิงสาวให้วิ่งไปพร้อมกับเขา  ชายหนุ่มเดินวนไปวนมาหน้าห้องฉุกเฉิน  พี่เติ้ลคะ  ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะค่ะ  หญิงสาวพยายามให้กำลังใจเขา  คุณน้าต้องปลอดภัยคะ  หญิงสาวมองไปที่ใบหน้าของชายหนุ่มที่บัดนี้มีแต่ความกังวลใจ  และรุ่มร้อน  เธอรู้สึกได้จริงๆ ถึงความห่วงเหล่านั้น  ทันทีที่ประตูเปิดขึ้น  หมอที่ทำการผ่าตัดได้ออกมาแจ้งข่าว ใครเป็นญาติผู้เจ็บครับ ชายหนุ่มรีบเดินไปหาหมอ  พร้อมกับถามหมอ  แม่ผมเป็นไงบ้างครับหมอ  คือว่า  หมอทำเต็มที่แล้วครับ  ผู้บาดเจ็บเสียเลือดมาก  แล้วหยุดการหายใจไปแล้วครับ  คุณหมอว่าไงนะครับ  หมอให้แม่ผมฟื้นขึ้นมาสิครับ  หมอเสียใจด้วยครับ  หมอกล่าวพร้อมกับเดินจากชายหนุ่มและหญิงสาวไป  ชายหนุ่มถึงกับเข่าทรุดลงกับพื้นของโรงพยาบาล  ชายหนุ่มน้ำตาไหลด้วยความเจ็บปวดที่ใจ  ทำไมคนที่เขารักต้องจากไปด้วย  พ่อครับ  แม่ครับ  อย่าทิ้งผมไว้ครับ  แม่  ชายหนุ่มร้องเรียกแม่ไม่หยุด  หญิงสาวต้องไปช่วยพยุงชายหนุ่มให้ลุกขึ้นไปนั่งเก้าอี้ของโรงพยาบาล  ตอนนี้มีเธอเท่านั้นที่สามารถให้กำลังใจเขา  ปลอบโยนเขา  พายเสียใจด้วยนะค่ะ  เธอกล่าวพร้อมกับ หยิบผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดน้ำตาของเขา   น้ำตาของลูกผู้ชายที่หลั่งไหลเพื่อบุพการีที่รักยิ่งกว่าชีวิต  มันน่าเศร้าใจ  เศร้าใจเหนือสิ่งอื่นใดทั้งหมด  ชายคนนี้มีความเข็มแข็งในตัว  แต่ความเป็นคน  คนที่มีจิตใจ  มีแม่มีพ่อ  มีการสูญเสีย  น้ำตาก็หลั่งออกมา  น้ำตาที่มันทำให้เธอเจ็บปวดใจเหมือนกับเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเขา  เป็นน้องสาวของเขา  เป็นคนที่เขารักและรักเขา  ความรู้สึกแบบนี้เธอไม่เคยรู้สึกมาก่อน  เมื่อเธอเห็นน้ำตาของเขา  หญิงสาวกอดศีรษะของชายหนุ่มขณะที่เขานั่งอยู่  พร้อมกับบอกให้เขาร้องออกมา  ไม่ต้องอายใคร  เพราะเธอพร้อมที่จะอยู่เคียงข้างเขา  ...................
              เพียงวันเดียวก็มีเรื่องราวมากมายในชีวิต   ที่มีทั้งสุขใจ  ปลื้มใจ  และเศร้าใจ  เรื่องราวที่มีน้ำตาเข้ามาปนอยู่  
 วันนี้วันเดียวที่เธอเข้าใจและรู้สึกว่ามีบางสิ่งเข้ามาที่จะทำให้หญิงสาวตัวเล็กๆจะต้องมาอยู่เคียงข้างกับใครคนหนึ่ง  แม้เพียงวันเดียวหรือตลอดไป  หน้ากระดาษหน้าหนึ่งในสมุดบันทึก  ใช่แล้วต้องมีเรื่องราวของชายหนุ่มที่ชื่อเติ้ล   ........

(ไม่แน่อาจมีภาคสองต่อนะค่ะ)  







				
28 พฤษภาคม 2548 21:46 น.

ยัยบ้า ! ฉันนี่ไง

ยัยแว่นน้ำเงิน

ยัยบ้า !เสียงของผู้ชายคนหนึ่งตะโกนไล่หลังหญิงสาวทำให้เธอสะดุ้งด้วยความตกใจ  อย่างไม่รู้อะไร  ชายคนนั้นวิ่งเข้ามากระโจนเธอออกจากทางสัญจร
        ยัยบ้า  !  เขาด่าเธออีกครั้งด้วยความไม่พอใจ  เมื่อเธอรู้สึกตัว  เธอก็ตอกกลับเขาไปอย่างเผลอตัวว่า  ฉันไม่ได้บ้านะ !  ไม่ได้บ้าแต่ก็ไม่รักชีวิตตัวเองหรือไงถึงไม่ดูทางแบบนี้ หรือว่าตั้งใจกัน  คือ.............หญิงสาวพยายามเถียงเขา คืออะไร ไม่ต้องเลย  ถ้าเออยากตายนักนี่แจ้งตำรวจไว้ก่อนจะได้ไม่วุ่นวาย

ฉันเจ็บขา  ..........  เอ่อ ชายหนุ่มเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเธอคงจะเจ็ยหลังจากแรงกระโจนตอนที่เข้าไปช่วย
มานี่ยัยบ้า  เขากล่าวอย่างล้อเลียน  ยื่นมือมา ลุกไหวไหม  
อื่อ หญิงสาวตอบรับ
ขาฉันจะพิการไหม  
ทีอย่างนี้ละห่วงขาทีชีวิตละไม่ยักห่วง  เขาตอกเธอบ้าง คงไม่เป็นไรมากหรอก
เดี๋ยวผมพาคุญไปหาหมอเอง  เขาเริ่มพูดสุภาพขึ้นเมื่อนึกขึ้นได้ว่าคุยอยู่กับผู้หญิงที่เฉียดตายมา ซึ่งเขาก็เกือบไม่รอด

เธอเกือบตายแล้วรู้ไหม  เขาย้ำเธอ
ตอนไหนอ่ะ  เธอนึกในใจ
เราเป็นไรไปนะ  ทำไมถึงเป็นได้ขนาดนี้ แค่ผู้ชายคนเดียวที่ไม่รักธอจริง

อยากทราบไหมว่าเกิดอะไรขึ้น  ก็ลองอ่านกันนะค่ะ










				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟยัยแว่นน้ำเงิน
Lovings  ยัยแว่นน้ำเงิน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟยัยแว่นน้ำเงิน
Lovings  ยัยแว่นน้ำเงิน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟยัยแว่นน้ำเงิน
Lovings  ยัยแว่นน้ำเงิน เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงยัยแว่นน้ำเงิน