18 มีนาคม 2549 12:28 น.
ยัยแว่นน้ำเงิน
เวลาเช้าอากาศแจ่มใส ทั้งที่มีเรื่องว้าวุ่นใจตั้งแต่เมื่อวาน นอนไม่หลับทั้งคืน ตื่นเช้ามาอารมณ์เป็นปกติ ลืมเรื่องเมื่อวานสนิท ลืมไม่ได้หรอก ก็มันเลวร้ายเสียขนาดนั้น นั่งคิดทบทวนเรื่องราวเก่าๆ ใช่เราปากเสีย เป็นคนไม่ดี ขอโทษได้ไหม ถ้าจะให้อภัยกันสักครั้ง
ป่านนี้แล้วจะเป็นอย่างไรบ้างไม่รู้จะได้ยินบ้างไหม เสียงหัวใจที่พร่ำบอกว่าขอโทษ สิ่งที่ทำไปโดยที่ไม่รู้สึกตัว
ตอนนี้หัวใจฉันเต้นแรงกว่าตอนที่มีใครบอกรักฉันเสียอีก น้ำตาเอ่อท้นที่หลั่งออกมาจากคนเห็นแก่ตัว
ปากไม่ตรงกับใจ ท่าทางที่แสดงออกไม่ตรงกับหัวใจ
มีอีกอย่างหนึ่ง ในตัวของคนเห็นแก่ตัวยังมีความรักอยู่ ความห่วงใยอยู่บ้าง แม้เธอ ทุกคน หรือคนที่ฉันรักจะมองไม่เห็น
รู้สึกว่านี่เหมือนการสารภาพใช่ไหม อยากจะบอกว่าใช่ แต่คงทำไม่ได้
เพราะการสารภาพฉันต้องบอกใครๆว่าฉันทำผิดอะไร แต่ฉันไม่ได้บอก
(ขอโทษที่บอกไม่ได้ กลัวเธอจะหัวเราะใส่ฉัน ฉันกลัวน้ำตาของฉันจะหลั่งออกมา มันไม่เหมือนตอนดูละครแล้วร้องไห้หรอกนะ มันเจ็บปวดกว่า เหมือนโดนทิ้ง มากกว่านะ)
แค่เป็นความรู้สึกของฉันที่เธอไม่เคยรู้ หรือด้านหนึ่งในส่วนลึกของฉันที่คนใกล้ตัวที่สุดไม่เคยรู้ บางที่ฉันอยากให้เขารู้บ้างนะ แต่คงเป็นไปไม่ได้หรอก
(บอกฉันได้ไหมเธอเป็นแบบฉันหรือเปล่า ฉันถามเธอคนที่กำลังอ่านอยู่ บอกฉันหน่อย หรือปลอบฉันหน่อยสักครั้งนะ)
ถ้าเธอบอกให้ฉันลองดู ลองที่จะบอกให้คนที่ฉันอยากให้รู้ได้รู้ ฉนไม่กล้าหรอก เพราะกลัวจะเป็นผลเสียให้ฉัน ฉันรู้เพราะฉันเคยคิดลองมาแล้ว
27 กุมภาพันธ์ 2549 19:19 น.
ยัยแว่นน้ำเงิน
หลังจากผ่านอุบัติเหตุ ชายหนุ่มแปลกห้าพาหญิงสาวไปหาหมอ เพื่อดูอาการบาดเจ็บจากแรงกระทบกระเทือน ซึ่งเธอก็ได้รับการทำแผลอย่างดี รวมถึงค่ารักษาพยาบาลที่ชายหนุ่มเป็นผู้ออกให้
ขอบคุณนะ ที่ ..ที่ อืม ไม่เป็นไร แต่จะข้ามถนนก็เดินให้มันรอบคอบหน่อยนะ คราวหลังเธออาจไม่โชคดีอย่างนี้ก้อได้ อืม หญิงสาวตอบรับ โดยไม่มองหน้าชายหนุ่ม
งั้นผมไปล่ะ เขาสุภาพมากขึ้น หวังว่าเราคงไม่เจอกันอีก เขาพูด
แล้วใครอยากเจอนายอีกล่ะ เธอคิดในใจ
แล้วชายหนุ่มกับหญิงสาวที่ไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อกันและกัน ก็จากกันหน้าคลินิก เขาเดินหันหลังกลับไปที่รถ ส่วนหญิงสาวมองตามร่างสูงไป ในใจคิดเรื่องราวมากมายก่อนที่จะเหตุการณ์เฉียดตายและการได้รับการช่วยเหลือจากชายหนุ่ม
เขาหันหลงกลับมาอีกครั้งสบตากับหญิงสาว แล้วตะโกนว่า ยัยบ้า..อย่าให้ต้องช่วยเป็นครั้งที่สองล่ะ เธอนึกเขม่นเขาในใจ เขาทำให้เธออายจนหน้าแดง เมื่อมีผู้คนหันมามองเขากับเธอ
เธอตะโกนกลับไป ย่ะ ไม่มีครั้งต่อไปแน่ เธอแลบลิ้นใส่เขา แต่ถึงเขาจะทำให้เธออายแต่เธอกลับมีความสุขเล็กเกิดขึ้นในใจ เธอลืมเรื่องบางอย่างไปชั่วขณะ
เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ ขอโทษที่ไม่ได้แต่งต่อนานเลยคะ ไร้ว่าเพื่อนๆยังอยากรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นต่อไปไหมคะ แต่อย่างไรก็จะพยายามนะคะ นี่เป็นเรื่องแรกคะ แต่ไม่จบซักที แงงงงงงง..
7 กรกฎาคม 2548 18:32 น.
ยัยแว่นน้ำเงิน
ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นมาอย่างรวดเร็ว บางครั้งแทบมองไม่ทัน บางครั้งก็ไม่สามารถเห็นได้ สิ่งเหล่านี้แหละต้องสัมผัสด้วยหัวใจ ไม่ว่าจะรู้สึกอย่างไร ขอให้เก็บความรู้สึกเหล่านั้นไว้ในใจแล้วจะพบว่า นี่แหละ .....
วันนี้วันพฤหัสแล้วสินะ โอ๊ยเครียดๆจังเลย วันนี้มีสอบตั้งหลายวิชา ยังไม่ได้อ่านหนังสือเลย ฉันบ่นกับตัวเอง ฉันที่ว่า อยากรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร ฉันนี่แหละเด็กเรียบร้อยแห่งปี ใครๆก็มักชมว่าฉันเป็นเด็กขยัน อันนี้มันก็จริงนะ ล้อเล่นคะ เดี๋ยวหาว่าหลงตัวเองอีก.. ฉันมีชื่อเล่นว่าครีม เรียนอยู่ชั้นม.6 แล้วคะ นิสัยบางครั้งก็ไม่ค่อยตรงกับชื่อหรอกนะค่ะ บางทีฉันก็เงียบๆ ขรึมๆ ก็เพราะว่าฉันเป็นคนขี้เหงาไงค่ะ บางทีก็ห้าวๆ สนุกๆ ง่าย และสิ่งที่สำคัญนะค่ะ นิสัยยอดแย่คือขี้ลืม (แม่จ๋าหนูชื่อไรอ่ะ ล้อเล่นคะ) ครีมๆ ไปเร็ว เดี๋ยวไปไม่ทันตรวจสุขภาพหรอก เสียงเพื่อนของฉันเรียกเองคะ เขามีชื่อว่าริน นิสัยเหมือนฉันคะ ถึงคบกันได้ ลุกซี่ครีม เป็นไรไปอ่ะ นั่งเงียบมาตั้งนานแล้ว เปล่าหรอก เบื่อๆ ฉันตอบไป อย่าหาว่าฉันโกหกเพื่อนเลยนะค่ะ ก็มันเบื่อมากๆเลย
โรงเรียนของฉัน เปิดเรียนมาได้เกือบหลายอาทิตย์แล้วคะ แล้วนี่ก็ใกล้สอบกลางภาคแล้วด้วย เบื่อมากๆเลยคะ (สาธุ)ขออย่าให้ฉันปวดท้องก่อนสอบเลยนะค่ะ ปวดท้องทีไรอ่านหนังสือไม่ได้ทุกที อิอิ หาเรื่องป่วยการเมืองล่ะซี่ ก็ไม่ใช่หรอกคะ คงเป็นติดนิสัยจนเคยชินแหละค่ะ ตอนสอบๆใครก็เครียดจริงไหมค่ะ ไม่ใช่ฉันคนเดียวหรอกที่ปวดท้องบ่อยๆ
ว้า....คิวยาวจัง ครีมนี่ไปตรวจอย่างอื่นก่อนดีไหม นู่นตรวจสายตาไง แถวว่าง สงสัยฉันจะบ่นดังมั้งคะ เพื่อนถึงได้ชวน ฉันเลยตอบกลับเพื่อนไปว่า ไม่เอาหรอกริน ต่อนี่แหละใกล้ถึงแล้วขืนออกไปก็ต้องกลับมาตรวจอีก ไม่เอาอ่ะ เออก็ได้ ถึงแล้ว น้องพี่ขอกระดาษข้อมูลด้วยครับ นี่คะ
163 ซม.ครับ ชายหนุ่มซึ่งดูบุคลิกแล้วน่าจะเป็นกระเทย คิกๆ (หัวเราะในใจนะค่ะ) บอกกับฉัน หนัก 42 กก คะ ฉันตอบรับเขา หลังจากนั้นเราก็ไปตรวจสายตากัน เฮ่ย รินสูงเท่าไหร่อ่ะ 164
164 หรอ ทำไมเราเตี้ยลงก็ไม่รู้ วัดครั้งแรก164 วัดครั้งที่ 2 163 มันรู้อันไหนกันแน่ งง ไม่เป็นไรหรอกจะครีม มันก็ไม่แน่นอกหรอก อือ จะ ตรวจสายตาเสร็จแล้วฉันกับรินก็ไปตรวจร่างกายต่อ ครีมดูนู่นดิ หมอคนนั้นหล่อจัง ไหนหรอ อือ น่าตาดี (จริงๆแล้วนิสัยอีกอย่างของฉันนะค่ะ ก็ปลื้มคนหล่อคะ นิสัยดี แถมยิ่งเป็นหมอยิ่งปลื้มใหญ่ แต่อย่าให้เพื่อนฉันรู้นะค่ะ ยัยรินนี่รู้ทีไรเป็นป่าวประกาศทุกที ) ตอนนี้ใจฉันก็ไม่รู้สึกอะไรหรอกคะ ก็ฉันนี่มีคนที่ปลื้มอยู่แล้ว เขาเป็นรุ่นพี่ของฉันปีหนึ่ง จริงๆแล้วฉันเรียนช้าปีนึงคะ เลยไม่ได้อยู่ชั้นเดียวกัน ฉันเลยเป็นรุ่นน้องของเขา ซะงั้นเลย ตอนนี้เขาก็เรียนต่อมหาลัยแล้วคะ ทุกเช้านะค่ะ ฉันต้องรีบมาโรงเรียนเพื่อมาพบเขานี่แหละคะ อิอิ เปล่าหรอกคะ จริงๆแล้วฉันชอบมาโรงเรียนแต่เช้า พี่เค้าก็มาโรงเรียนแต่เช้า เราเลยได้คุยกัน นี่แหละคะ เป็นเหตุให้ฉันอารมณ์ดีทุกเช้า ไม่มีใครรู้เรื่องของเราหรอกคะ จริงๆแล้วมันก็ไม่ใช่ความลับหรอกคะ เพราะไม่มีใครมาเช้าเหมือนเรา พี่เค้าทั้งนิสัยดี เป็นถึงดาวโรงเรียน เรียนก็เก่ง เฮ่อ....เด็กอย่างฉันล่ะก็ ชิดซ้ายเลย อย่างน้องขอแค่ลอยยิ้มที่พี่มีให้น้องก็ดีคะ ดูแล้วมันว่างเปล่า ก็รักข้างเดียวนี่คะ เฮ่อ ตั้งแต่วันจบภาคเรียนถึงเปิดภาคเรียนก็ไม่ได้พบกันแล้ว จริงแล้วๆ ก็พบ 2 ครั้งคะ หลังพี่เขาเข้ามหาลัย เป็นวันไหว้ครู ใจของฉันก็ไปอยู่กับพี่เค้าเรียบร้อยอีกแล้วคะ อุตส่าห์จะลืมแล้วนะนี่ ฉันรู้คะ ว่าคงเป็นไปไม่ได้ เพราะพี่เค้าไม่รู้เลยว่าฉันแอบชอบเค้าอยู่ ก็ความรู้สึกแบบนี้มันหยุดไม่ได้นี่คะ ตาสบตา หน้าแดงทุกที ครีมๆ นิ่งอีกแล้ว นั่นหมอเรียกแล้ว อ่าวหรอ จะจะ ฉันก็เดินตรงไปนั่งตรงเก้าอี้สำหรับนักเรียนที่มาตรวจสุขภาพ สวัสดีคะหมอ ครับ นี่หมอที่ยายรินบอกนี่น่า ไม่น่าเลย ไหงมานั่งตรงนี่ได้ใจไม่น่าใจลอยเลย และแล้วใจฉันก็ลอยอีกแล้ว หมอพูดอะไรมาไม่ได้ฟังเลย เฮ่อใครนะจะมาอยู่มาอยู่ในใจฉัน ใครคนไหนนะจะมาเป็นที่คอยเตือนฉัน ใครที่จะมาให้รักฉัน ไม่อยากค้นหาเลย ใครจะมาห่วงใยหญิงสาวแสนเปิ่นคนนี้นะ คิดแล้วกลุ้ม น้องครับ เป็นอะไรไปครับ นิ่งๆไป เปล่าๆคะ
ปวดหัวนิดหน่อยคะ มาให้หมอตรวจหน่อยนะครับ คะ อือไม่มีไข้นะครับ สงสัยจะต้องไปทานยาแก้ปวดไว้ก่อน เปล่าหรอกคะหมอ แค่เครียดๆ ดูสิ หมอทำหน้างงด้วย ตลกดี ฉันเลยยิ้มออกไป ยิ้มอะไรครับ เปล่าคะเรียนอยู่ชั้นไหนแล้วครับ แล้วหมอจะรู้ไปทำไมเนี่ย ใจจริงอยากตอบแบบนี้นะค่ะ แต่เกรงใจ เดี๋ยวหมอให้ยาสลบยุ่ง ล้อเล่นคะ อยู่ชั้นม.6 คะ หมอว่าเครียดเรื่องเรียนใช่ไหมครับ คะ ฉันตอบรับ ไม่ต้องเครียดหรอกครับ ทำไมค่ะ ฉันถามไป ก็มันหลุดปากนี่ หมอก็ดันยิ้มอีก หมอค่ะตรวจเสร็จยังค่ะ คือว่าเพื่อนหนูรออยู่คะ ครับ เชิญคนต่อไปครับ สวัสดีคะหมอ ครับน้อง .... ครีมคะ ครับน้องครีม หมอยิ้มอะไรของหมอนะ
แย่แล้วครีม อะไรอีกนี่ ฉันคิดในใจ ต้องไปสอบแล้ว อ่านหนังสือยัง ยังเลย ทำไงดีๆเนี่ย เดินเร็วๆซี่ครีม อาจารย์รอนานแล้ว หรอ จะจะ
ข้อสอบยากจัง คณิตนี่ ฉันเนี่ยตกเลขเป็นประจำเลย ก็มันยากนี่นา
นี่ก็ผ่านการสอบกลางภาคไปแล้ว รู้สึกโล่งจัง ทำไมอยู่ชั้นม.6 แล้วเบื่ออย่างนี้ และแล้วช่วงเวลานักเรียน การสอบก็มีอยู่แค่นี้หรือ ไม่หรอกมันต้องมีอะไรอีกแน่ๆ ฉันหวังไว้อย่างนั้น
กริ๊งๆๆ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นขัดการเพ้อฝันเรื่อยเปื่อยของหญิงสาวที่ธรรมดามากๆ แล้วใครจะรู้ว่าจะมีสิ่งต่างๆเกิดขึ้นกับเด็กธรรมดาแบบนี้ คุณก็นึกไม่ถึงแน่ๆเลย ไม่แน่ว่า เธออาจจะตกเลขไปตลอด หรือ เธออาจจะสอบผ่าน อาจจะไม่มีเรื่องเครียดๆให้นึกถึง แต่สิ่งหนึ่งคือ ชีวิตที่เรียบง่ายและธรรมดาที่มีแต่ความเพ้อฝัน หัวสมองใบเล็ก ต้องจดจำทุกสิ่งไม่ว่าเรื่องเรียน แต่สิ่งหนึ่งที่เธอมีคือ ในหัวใจของครีมผู้หญิงตัวเล็กมีแต่เรื่องที่ต้องสนุก และทุก1 นาที ต้องมีเรื่องความที่ถูกสร้างขึ้นแน่นอน ทับไปทับมา เพราะว่าสาวเจ้าขี้ลืมน่ะสิ เรื่องที่คิดก็คงเรื่องเดิม ๆ ใช่แล้วคะ คิดถึงแต่คนที่รักเขาข้างเดียว
ผู้เขียนขอฝากไว้ ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นมาอย่างรวดเร็ว บางครั้งแทบมองไม่ทัน บางครั้งก็ไม่สามารถเห็นได้ สิ่งเหล่านี้แหละต้องสัมผัสด้วยหัวใจ ไม่ว่าจะรู้สึกอย่างไร ขอให้เก็บความรู้สึกเหล่านั้นไว้ในใจแล้วจะพบว่า นี่แหละ ..อืม นะ (เตือนความจำคะ) ธรรมดาจริงๆ
30 มิถุนายน 2548 17:24 น.
ยัยแว่นน้ำเงิน
ความทรงจำแห่งรัก ภาค1
ความรู้สึกเล็กๆ อาจจะเริ่มเกิดขึ้นระหว่างคนสองคน เมื่ออยู่ใกล้กันและเมื่ออยู่ห่างกันก็ยังคิดถึงกันอยู่ อาจจะเกิดเป็นความรักขึ้นก็ตาม หรืออาจจะเป็นแค่ความห่วงใย ใครจะรู้ได้ว่า ความรู้สึก มันเกิดขึ้นเมื่อใด และจะเป็นอย่างไร
ติ๊งตอง ๆๆ ...หลังจากเสียงออดหน้าบ้านดังขึ้น ประตูหน้าบ้านก็เปิดออก เอ่อ....สวัสดีคะ คือว่าหนูกับคุณแม่
เพิ่งย้ายมาอยู่ข้างบ้านคะ คุณแม่ให้เอาขนมมาให้คะ จะลูก แล้วลูกชื่ออะไรล่ะจ๊ะ อือ ..หนูชื่อ พายคะ ขอบใจนะจ๊ะหนูพาย ฝากขอบคุณคุณแม่หนูด้วยนะจ๊ะ แล้วถ้ามีอะไรที่น้าพอช่วยเหลือได้ก็บอกน้าได้นะจ๊ะ คะคุณน้า เสียงพายตอบรับด้วยความเต็มใจ ถ้างั้นหนูกลับบ้านก่อนนะค่ะ
ใครมาครับคุณแม่ เสียงชายหนุ่ม ชื่อเติ้ล ถามแม่ผู้เป็นที่รัก ขณะก้าวลงจากบันได หนูพายข้างบ้านน่ะลูก น้องกับแม่เพิ่งย้ายมาวันนี้แล้วก็เอาขนมมาให้น่ะจะ ขนมอะไรครับคุณแม่ กลิ่นหอมเชียว ... คุกกี้จะ อ่าวแล้วลูกจะไปไหนจ๊ะ แม่ถามด้วยความห่วงใย ผมจะไปมหาลัยครับ จะไปทำรายงาน นัดเพื่อนไว้ ชายหนุ่มพูดพลางก็หยิบคุกกี้กินไปพลาง อร่อยดีนะครับ งั้นผมไปก่อนนะครับแม่ พลันสวมกอดแล้วหอมแก้มแม่ แล้วรีบเดินออกไป
แม่คะ หนูจะไปโรงเรียนแล้วนะค่ะ พายเดี๋ยวลูก พอดีแม่ต้องไปทำธุระที่ต่างจังหวัดด่วนแม่ไม่ทันได้บอกลูก แม่เลยฝากลูกไว้กับคุณน้าข้างบ้านแล้วนะ ตอนเย็นลูกกลับมาก็ไปอยู่กับคุณน้าข้างบ้านนะจ๊ะ คะ งั้นหนูไปโรงเรียนนะค่ะ พายจูบลาแม่ เดินทางดีๆนะค่ะ
ติ๊งตองๆๆๆ มีใครอยู่ไหมคะ คุณน้าคะ พายเองคะ หนูพายหรอจ๊ะ เข้ามาก่อนสิจ๊ะ สวัสดีคะ คือว่า... คุณแม่ให้พายมาอยู่กับคุณน้าคะ เอ... คุณน้าแต่งตัวสวยจังเลยนะค่ะจะไปไหนหรอค่ะ น้าขอโทษนะจ๊ะ พอดีน้ารับปากแม่หนูไว้ก่อนแต่ว่าพอดีที่บริษัทเรียกประชุมด่วนน่ะจะ น้าเลยต้องรีบไป งั้นหนูไม่รบกวนคุณน้าดีกว่าคะ เดี๋ยว.......หนูพาย ลูก เอาเป็นว่าน้ารับปากแล้ว แล้วก็อันตรายด้วยที่จะให้หนูอยู่คนเดียว อือ..... เดี๋ยวน้าโทรไปบอกลูกน้าให้รีบกลับบ้านมาอยู่เป็นเพื่อนหนูนะจ๊ะ ไม่เป็นไรคะ แล้วพายก็ลากลับ เอ๊ยด.....เสียงจากรถที่กำลังหยุดอยู่หน้าบ้าน มีคนมาพอดีเลยคะ งั้นหนูขอตัวกลับบ้านก่อนนะค่ะ ไม่ใช่ใครหรอกจะหนูพาย ลูกน้าเอง กลับมาพอดีเลย สวัสดีครับแม่ นี่ใครหรอครับ เติ้ลมองไปที่เด็กสาว ร่างเล็ก ตากลมโต ผมดำ (น่ารักจัง เติ้ลคิดในใจ) ก็หนูพายไงจ๊ะที่เอาคุกกี้มาให้เมื่อวันก่อน อ๋อคับ พี่ชื่อเติ้ลนะครับ เด็กสาวมองไปที่ชายหนุ่ม สวมชุดนักศึกษา ผมสีดำ ใบหน้าขาวผ่องสะอาดสะอ้าน สูงประมาณ 180 ซม. ซึ่งกำลังแนะนำตัวเองอยู่ สวัสดีคะ พายคะ คุณน้าคะ พายขอตัวกลับก่อนนะค่ะ เดี๊ยวสิ น้องพาย (อุ๊ยเรียกน้องด้วย เขินจัง ล้อเล่นคะ ) เห็นแม่บอกว่าคุณน้าข้างบ้านจะให้น้องพายมาอยู่กับเราสักพักหนึ่ง ก็จนกว่าแม่น้องเขาจะกลับจากต่างจังหวัดแหละเติ้ล หือ งั้นน้องก็อยู่คนเดียวสิครับแม่ แม่เหลือบดูนาฬิกา อ่าวสายแล้ว แม่ฝากน้องไว้ด้วยนะ ดูแลดีๆล่ะ เดินทางปลอดภัยนะครับแม่
พายซึ่งกำลังอึ้งกับเหตุการณ์ที่สองแม่ลูกตกลงกันอยู่ เติ้ลก็จับแขนพาย พร้อมกับพาเข้าบ้าน เดี๋ยวสิค่ะพี่เติ้ล
พาย ขอกลับไปอยู่บ้านดีกว่าคะ เติ้ลมองค้อนไปที่พายเหมือนกับคิดอะไรบางอย่างอยู่ พายไม่ไว้ใจพี่หรอ เออ เปล่าคะ งั้นก็ดี นั่งสิ หิวไหม ไม่คะ พายทานข้าวมาแล้ว แต่พี่หิว ออกไปหาอะไรทานกันไหม แล้วพายก็มานั่งอยู่ที่รถของเติ้ล พี่เติ้ลคะ เราจะไปไหนกันคะ ไปร้านอาหารแห่งหนึ่ง อาหารอร่อยมาก พายย้ายมาจากที่ไหนหรอคับ เติ้ลเริ่มถาม คลายความเงียบ คือว่าแม่กับพายเพิ่งกลับมาจากอเมริกาคะ พายอยู่ที่นั่นตั้งแต่เด็กคะ แล้วพ่อของพายล่ะ คุณพ่อไม่ได้ย้ายกลับมาด้วยคะ คุณพ่อต้องทำงานอยู่ที่อเมริกาคะ พายอยากอยู่เมืองไทยคะ เพราะว่าพายเกิดที่เมืองไทย เหรอคับ แล้วย้ายมาอยู่โรงเรียนใหม่ เป็นไงบ้างคับ ก็เข้ากับเพื่อนได้คะ พายเรียนอยู่ชั้นไหนแล้ว พายอยู่ชั้น ม.4 คะ ถ้ามีอะไรให้พี่ช่วยก็บอกได้นะครับ พายยิ้มรับ (รอยยิ้มของพายช่างอ่อนโยน น่าหลงใหลเหลือเกิน ไม่ได้ ๆ พายยังเด็กอยู่เลย แล้วเป็นน้องที่น่ารักเท่านั้น)
น้องพายจะสั่งอะไรไหมครับ พายไม่หิวคะ แล้วชายหนุ่มก็สั่งน้ำส้มมาให้ นี่ดูโต๊ะนู๊นสิ ผู้ชายคนนั้นหน้าตาหล่อจังเลยนะ แล้วผู้หญิงก็สวยมากเลยเธอ ชั้นเนี่ยเทียบไม่ติดเลย ชายหนุ่มได้ยินเสียง 2 สาวที่นั่งอยู่โต๊ะข้างๆ กำลังชื่นชมหรือ นินทาอยู่ก็ไม่รู้ (ดูดีๆน้องพายก็น่ารักดีเหมือนกันนะเนี่ย ไม่สิสวยเลยแหละ อยากรู้จังมีแฟนยัง) ห๊า.....อิ่มจัง น้องพายเราไปไหนต่อกันไหมครับ ไม่คะ พายอยากกลับบ้าน งั้นกลับบ้านกัน .............
พี่เติ้ลอยู่กับแม่สองคนหรอค่ะ ครับ พ่อพี่เสียตั้งนานแล้ว เสียใจด้วยนะค่ะ ไม่เป็นไรครับ น้องพายไม่ได้ทำอะไรผิดนี่ครับ พายยิ้มตอบ (ทำไมเธอช่างไร้เดียงสาอะไรอย่างนี้) วันนี้น้องพายไปโรงเรียนมีการบ้านไหมครับ บอกพี่ได้นะ คะพายตอบรับ ก็มีคณิตศาสตร์คะ คณิตหรอ ไหนให้พี่ดูหน่อยสิ ไม่เข้าใจตรงไหน ถามพี่นะ คะ พายยิ้มตอบ ทำการบ้านไปก่อนนะ พี่ขอตัวไปอาบน้ำก่อน คะพี่เติ้ล เสียง ซ่าๆ ของน้ำที่ไหลมาจากฝักบัว ดังขึ้นไม่ขาดระยะ พร้อมกับเสียงฮัมเพลงของชายหนุ่ม ฉันอยากเป็นสายฝนเมื่อเธอร้อนใจ อบอุ่นเหมือนไฟเมื่อเธอเหน็บหนาว อยากเป็นดนตรีกล่อมเธอเมื่อเหงา อยากเป็นแสงดาวให้เธอแหงนมอง พายยิ้มให้กับเสียงเพลงที่ชายหนุ่มร้อง พร้อมกับหยิบสมุดบันทึกเล่มเล็กๆ ที่ตนมักจนเป็นประจำ ในทุกๆวันขึ้นมาจดเรื่องราวที่เกิดขึ้นในแต่ละวัน (ในนั้นอาจมีเรื่องราวของชายหนุ่มที่กำลังร้องเพลงอยู่ก็เป็นได้) พี่เติ้ลอาบน้ำเสร็จแล้วหรอค่ะ คับผม ต่อไปก็ถึงคิวน้องพายแล้ว เข้าไปอาบน้ำได้แล้วคับ ชายหนุ่มบอกกับหญิงสาวขณะที่กำลังเช็ดผมที่เปียกและเป็นประกายด้วยน้ำ จริงๆแล้วพายกลับไปอาบน้ำที่บ้านก็ได้นะค่ะ ไม่ต้องหรอกคับ อาบที่นี่แหละ เดินไปเดินมาอันตราย แล้วอีกซักพักแม่พี่คงกลับมาแล้ว น้องพายก็นอนค้างที่แหละ มาคอยแม่เป็นเพื่อนพี่ด้วยไงคับ เด็กสาวมองหน้าชายหนุ่ม พร้อมกับตอบกลับไป คะ ท่ามกลางความเงียบระหว่างเติ้ลและพาย หญิงสาวง่วนอยู่กับการคิดเลข ส่วนชายหนุ่มก็งีบหลับไปด้วยความเหนื่อย กริ๊งๆๆๆ พี่เติ้ลคะ อ่าวหลับอยู่หรอเนี่ย หญิงสาวที่คิดว่าจะปลุกชายหนุ่มก็รีบเดินไปรับโทรศัพท์ สวัสดีคะ สวัสดีครับ ผมเป็นตำรวจนะครับ จะมาแจ้งข่าวว่า ญาติของคุณประสบอุบัติเหตุนะครับขอให้รีบไปที่โรงพยาบาลด้วยครับ ตอนนี้อยู่ห้องฉุกเฉินครับ หญิงสาวนิ่งเงียบไปพลันหันหน้าไปมองที่ชายหนุ่มที่กำลังหลับอยู่อย่างไม่รู้เรื่องอะไร เพราะไม่รู้ข่าวร้ายที่เกิดขึ้นกับแม่ของตน คะ คุณตำรวจ ขอบคุณนะค่ะ หญิงสาว รีบไปปลุกชายหนุ่มที่หลับด้วยท่าทางสบายที่สุด พี่เติ้ลคะ ตื่นเถอะคะ แย่แล้วคะ หญิงสาวเขย่าแขนชายหนุ่ม ตื่นคะพี่เติ้ล อะไรคับน้องพาย ขอพี่หลับต่ออีกหน่อยนะ ชายหนุ่มพูดกับเด็กสาวทั้งที่ยังหลับตาอยู่ แต่ชายหนุ่มก็เอะใจ เมื่อเสียงของเด็กสาวเริ่มสั่นเครือขึ้นเรื่อยๆ ชายหนุ่มรีบลุกขึ้นทันที เป็นอะไรไปครับ น้องพาย แย่แล้วคะ เมื่อสักครู่ตำรวจโทรมาบอกว่าคุณน้าประสบอุบัติเหตุอยู่ห้องไอซียูคะ เติ้ลถึงกับอึ้งเมื่อได้ยินข่าว พร้อมกับดึงร่างเด็กสาวให้รีบขึ้นรถ พี่เติ้ลคะ ช้าๆสิค่ะ เดี๋ยวก็เกิดอุบัติเหตุหรอกคะ หญิงสาวเริ่มวิตกเมื่อชายหนุ่มเริ่มเหยียบคันเร่งเพื่อไปให้ทันฟังข่าวแม่ที่โรงพยาบาล ชายหนุ่มหน้าเครียดขึ้นจนเห็นได้ชัด พร้อมกับเผลอพูดแรงๆออกไปว่า ใช่สิก็พ่อแม่ของน้องพายยังอยู่ครบนี่ครับ พี่เสียพ่อไปคนแล้วพี่จะไม่ยอมเสียแม่ไปอีกคนหรอก เด็กสาวน้ำตาคลอด้วยความเจ็บปวดใจที่ไม่อาจช่วยเหลืออะไรเขาได้เลย น้ำตาที่กำลังหลั่งออกมาไม่ใช่เพราะความโกรธที่เขาตะคอกใส่ แต่เป็นน้ำตาของความเข้าใจและสงสาร หญิงสาวเอื้อมมือไปจับมือของชายหนุ่มที่จับเกียร์อยู่ คะพี่เติ้ลถึงแม้ว่าพายจะไม่เคยสูญเสียใครซักคนที่พายรัก แต่พายก็รับรู้ความรู้สึกของพี่เติ้ลได้นะค่ะ พายขออธิษฐานให้คุณน้าไม่เป็นอะไรคะ พร้อมกับเอามือของชายหนุ่มมาแนบที่อกของตนน้ำตาอุ่นๆก็ไหลหยดลงบนหลังมือของชายหนุ่ม ชายหนุ่มรับรู้ความรู้สึกอบอุ่น ทำให้ชายหนุ่มคิดได้ว่า เธอไม่ผิดอะไร เธอแค่เป็นห่วงเขาและแม่ของเขา พี่ขอโทษนะ หญิงสาวยิ้มอย่างอบอุ่นให้เขา ทำให้เขามีกำลังใจในการฟังข่าวแม่ของเขา คุณพยาบาลครับ ห้องฉุกเฉินไปทางไหนครับ เดินตรงไปแล้วเลี้ยวซ้ายคะ คับ ชายหนุ่มคว้าแขนของหญิงสาวให้วิ่งไปพร้อมกับเขา ชายหนุ่มเดินวนไปวนมาหน้าห้องฉุกเฉิน พี่เติ้ลคะ ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะค่ะ หญิงสาวพยายามให้กำลังใจเขา คุณน้าต้องปลอดภัยคะ หญิงสาวมองไปที่ใบหน้าของชายหนุ่มที่บัดนี้มีแต่ความกังวลใจ และรุ่มร้อน เธอรู้สึกได้จริงๆ ถึงความห่วงเหล่านั้น ทันทีที่ประตูเปิดขึ้น หมอที่ทำการผ่าตัดได้ออกมาแจ้งข่าว ใครเป็นญาติผู้เจ็บครับ ชายหนุ่มรีบเดินไปหาหมอ พร้อมกับถามหมอ แม่ผมเป็นไงบ้างครับหมอ คือว่า หมอทำเต็มที่แล้วครับ ผู้บาดเจ็บเสียเลือดมาก แล้วหยุดการหายใจไปแล้วครับ คุณหมอว่าไงนะครับ หมอให้แม่ผมฟื้นขึ้นมาสิครับ หมอเสียใจด้วยครับ หมอกล่าวพร้อมกับเดินจากชายหนุ่มและหญิงสาวไป ชายหนุ่มถึงกับเข่าทรุดลงกับพื้นของโรงพยาบาล ชายหนุ่มน้ำตาไหลด้วยความเจ็บปวดที่ใจ ทำไมคนที่เขารักต้องจากไปด้วย พ่อครับ แม่ครับ อย่าทิ้งผมไว้ครับ แม่ ชายหนุ่มร้องเรียกแม่ไม่หยุด หญิงสาวต้องไปช่วยพยุงชายหนุ่มให้ลุกขึ้นไปนั่งเก้าอี้ของโรงพยาบาล ตอนนี้มีเธอเท่านั้นที่สามารถให้กำลังใจเขา ปลอบโยนเขา พายเสียใจด้วยนะค่ะ เธอกล่าวพร้อมกับ หยิบผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดน้ำตาของเขา น้ำตาของลูกผู้ชายที่หลั่งไหลเพื่อบุพการีที่รักยิ่งกว่าชีวิต มันน่าเศร้าใจ เศร้าใจเหนือสิ่งอื่นใดทั้งหมด ชายคนนี้มีความเข็มแข็งในตัว แต่ความเป็นคน คนที่มีจิตใจ มีแม่มีพ่อ มีการสูญเสีย น้ำตาก็หลั่งออกมา น้ำตาที่มันทำให้เธอเจ็บปวดใจเหมือนกับเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเขา เป็นน้องสาวของเขา เป็นคนที่เขารักและรักเขา ความรู้สึกแบบนี้เธอไม่เคยรู้สึกมาก่อน เมื่อเธอเห็นน้ำตาของเขา หญิงสาวกอดศีรษะของชายหนุ่มขณะที่เขานั่งอยู่ พร้อมกับบอกให้เขาร้องออกมา ไม่ต้องอายใคร เพราะเธอพร้อมที่จะอยู่เคียงข้างเขา ...................
เพียงวันเดียวก็มีเรื่องราวมากมายในชีวิต ที่มีทั้งสุขใจ ปลื้มใจ และเศร้าใจ เรื่องราวที่มีน้ำตาเข้ามาปนอยู่
วันนี้วันเดียวที่เธอเข้าใจและรู้สึกว่ามีบางสิ่งเข้ามาที่จะทำให้หญิงสาวตัวเล็กๆจะต้องมาอยู่เคียงข้างกับใครคนหนึ่ง แม้เพียงวันเดียวหรือตลอดไป หน้ากระดาษหน้าหนึ่งในสมุดบันทึก ใช่แล้วต้องมีเรื่องราวของชายหนุ่มที่ชื่อเติ้ล ........
(ไม่แน่อาจมีภาคสองต่อนะค่ะ)
ภาค2
หลังจากเหตุการณ์ที่แม่ของชายหนุ่มเสียชีวิต เหตุการณ์ครั้งนั้นก็ผ่านมาเกือบ2 ปีแล้ว บัดนี้พายเด็กสาวซึ่งบัดนี้กลายเป็นหญิงสาวหน้าตาสะสวย เป็นคนคนหนึ่งซึ่งอยู่เคียงข้างชายหนุ่ม ผู้ซึ่งเปรียบได้กับพี่ชายของเธอ แม่ของเธอฝากเธอไว้กับเติ้ลชายหนุ่มข้างบ้าน เพราะมีเหตุจะจำเป็นต้องเดินทางกลับไปอเมริกา แต่แม่ของเธอก็ติดต่อหาเธอเป็นระยะๆ
วันนี้ก็เป็นวันหนึ่งที่แม่ของเธอติดต่อมา พายจ๊ะเป็นไงบ้างลูก ขึ้นม.6 แล้วใช่ไหมลูก คะแม่ พายตอบรับ แล้วที่โรงเรียนสนุกไหม ก็สนุกดีคะ อือ เติ้ลล่ะจ๊ะ เป็นไงบ้างลูก แม่ถามเรื่องราวของชายหนุ่มกับลูกสาวที่รัก เพราะแม่ของเธอได้ฝากเธอไว้กับเขา ตอนนี้เรียกได้ว่าชายหนุ่มอาจกลายเป็นคนในครอบครัวของเธอก็ว่าได้ เพราะแม่ของพายได้รับเติ้ลเป็นลูกบุญธรรม พี่เติ้ลสบายดีคะแม่ ตอนนี้พี่เติ้ลก็ใกล้เรียนจบแล้วคะ พี่เติ้ลบอกว่าจะเรียนต่อปริญญาโทคะแม่ แต่พายไม่แน่ใจว่าพี่เขาจะเรียนที่ประเทศไทยหรือจะเรียนต่อต่างประเทศคะแม่ เหรอจ๊ะ แม่ฝากบอกเติ้ลด้วยนะจ๊ะว่าแม่คิดถึง คะแม่แล้วพายจะไปบอกพี่ให้คะ แม่คะ แล้วแม่จะกลับมาเมืองไทยไหมคะ แม่ก็ไม่แน่ใจหรอกจะ เอาเป็นว่าถ้าลูกจะมาอเมริกา มาเยี่ยมพ่อก็ได้นะจ๊ะ คะแม่ งั้นแค่นี้ก่อนนะลูก แม่มีธุระต้องไปทำต่อจะ คะแม่ รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ รักแม่คะ หลังจากวางโทรศัพท์ ชายหนุ่มก็เดินเข้าบ้านมา สวัสดีคะ พี่เติ้ล เป็นไงบ้างคะ ที่มหาลัย ก็ดีคับ งานเยอะมาก แล้วพายล่ะ ที่โรงเรียน
เป็นไงบ้างล่ะ ก็ดีคะ วันนี้ก็มีเพื่อนใหม่เข้ามาเรียนห้องพายด้วยคะ น่ารักมากเลย เป็นผู้ชายย้ายมาจากอังกฤษคะ งั้นหรือคับ งั้นพี่ไปอาบน้ำก่อนดีกว่า พายก็ไปทำการบ้านนะครับแล้วพี่จะพาไปหาอะไรทานกัน คะพี่เติ้ล พายรับปาก
ชายหนุ่มพาพายไปทานข้าวที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง พายอยากได้อะไรไหม พวกเครื่องเขียนมีครบยังครับพาย พายมีครบแล้วคะ พายมองไปเห็นตู้สติ๊กเกอร์ตู้หนึ่งว่างอยู่ พายเลยชวนชายหนุ่มไปถ่ายรูป พี่เติ้ลคะ พายอยากถ่ายรูปคะ พี่เติ้ลไปถ่ายกับพายนะค่ะ ที่โรงเรียนกำลังนิยมเลยคะ เติ้ลยิ้มให้หญิงสาวที่ไร้เดียงสาอย่างอ่อนโยน พายอยากถ่ายรูปหรอ ไปสิครับ เติ้ลยืนมองหญิงสาวที่กำลังเลือกกรอบรูปด้วยความเอ็นดู พายได้แล้วคะ เราไปถ่ายรูปกันเถอะครับ พายดึงแขนชายหนุ่มมากอดพร้อมกับยิ้มให้กล้อง แชะ เติ้ลซึ่งกลายเป็นดาราหน้ากล้องข้างๆหญิงสาวถึงกับอมยิ้ม พี่เติ้ลยิ้มอะไรค่ะ เปล่าครับ ใครว่าเปล่าก็พี่เติ้ลยิ้มอยู่เนี่ย พายหยอกชายหนุ่ม จนเจ้าของตู้สติ๊กเกอร์ทัก เป็นแฟนกันเหรอจ๊ะ แฟนน้องน่ารักมากเลยนะ หญิงสาวก้มหน้างุด เพื่อบังความเขิน อ๋อครับ ชายหนุ่มไม่ได้ปฎิเสธแต่ก็ไม่ได้ตอบรับ เพราะเขาก็ยังไม่รู้ใจตัวเองเหมือนกันว่า เขาจะทำใจให้เธอเป็นแค่น้องสาวหรือเป็นคนที่เขารัก แต่หญิงสาวที่อยู่ข้างๆเขา เขาพร้อมที่จะรักษาและยินดีที่จะถะนุถนอมด้วยชีวิตของเขา และเขาก็ไม่รู้ใจหญิงสาวเหมือนกันว่าเธอคิดกับเขาเช่นไร พายครับ หันไปทางนั้นสิครับ พายหันตามที่ชายหนุ่มบอก ชายหนุ่มบรรจงจรดริมฝีปากบนแก้มใสๆ ของหญิงสาว แชะ (โดยที่หญิงสาวไม่ทันตั้งตัว) พี่เติ้ลทำอะไรคะ พายถามเติ้ล ของขวัญสำหรับคนเก่งไงครับ จากพี่ชายคนหนึ่ง หญิงสาวยิ้มแก้มปริจนหน้าแดงเห็นได้ชัด ได้รูปแล้ว รูปนี้พี่ขอนะ รูปหญิงสาวแก้มใสที่ถูกขโมยจูบบนแก้มใสๆ (เขาหวังเล็กๆว่าจะมีโอกาสจูบบนริมฝีปากสีชมพูระเรื่อนั้นบ้าง ) มี2รูปนี่คะ พายขอเก็บไว้รูปนึงนะค่ะ ที่เหลือพี่เติ้ลก็เอาไปเถอะคะ พายชอบรูปนี้ ครับ ชายหนุ่มตอบรับด้วยวามเต็มใจ รูปชายหนุ่มและหญิงสาว เขาจะเก็บไว้ไม่มีทางให้ห่างกายเขาไปได้
วันนี้พายสนุกมากเลยคะ ครับ วันไหนว่างพี่เติ้ลพาพายไปเที่ยวอีกนะค่ะ ครับ ชายหนุ่มมองที่หน้าหญิงสาวด้วยใจที่
เริ่มหวั่นไหว ตอนนี้เขาเริ่มรู้ใจตนเองแล้วว่าเขาคิดกับเธอเช่นไร พอถึงบ้านหญิงสาวตรงไปหยิบสมุดบันทึกซึ่งเธอบันทึกเรื่องราวที่เธอประทับใจ และเหตุการณ์ในแต่ละวันที่เกิดขึ้น วันนี้พายไปเที่ยวกับพี่เติ้ลมาสนุกมากเลยคะ เราไปถ่ายรูปมาด้วย นี่คะ หลักฐาน พายแกะสต๊กเกอร์ที่ติดอยู่หลังรูปออกและบรรจงติดลงบนสมุดบันทึก เรื่องราวของชายหนุ่มได้ถูกหญิงสาวจดบันทึกลงสมุดเล่มเล็ก ถูกล้อเลียนด้วยลายการ์ตูนบ้าง เมื่อใดที่เธอเปิดกลับมาอ่านเธอจะไม่มีทางลืมเหตุการณ์เหล่านั้น เหตุการณ์ต่างๆ ความรู้สึกที่มีต่อเขา ถูกจดบันทึกไว้ โดยเธอเองก็ไม่อาจให้ชายหนุ่มรู้ เมื่อใดที่ชายหนุ่มถามว่าเธอเขียนอะไร เธอก็ได้แต่อมยิ้ม แล้วตอบกลับว่า ซักวันคะ พี่เติ้ลก็จะรู้ เธอตอบอย่างนี้ทุกครั้งที่เขาถาม จนชายหนุ่มก็เริ่มคิดว่ามันคงเป็นสิ่งที่พิเศษแน่ๆ
ภาค3
จนวันหนึ่งวันที่เติ้ลชายหนุ่มมาบอกหญิงสาว ว่าตนจะต้องไปเรียนต่อต่างประเทศ เพราะชายหนุ่มได้รับทุนเรียนดี
พายกลับมาแล้วหรอครับ พายมานี่เดี๋ยวสิพี่มีเรื่องจะคุยด้วย คะหญิงสาวเดินตรงไปแล้วนั่งข้างหน้าชายหนุ่ม มีอะไรเหรอค่ะพี่เติ้ล พี่มีเรื่องสำคัญจะบอก พี่ต้องไปเรียนต่างประเทศ พายก้มหน้าลง เพื่อกลั้นน้ำตาไว้เพราะกลัวว่าเขาจะไม่สบายใจ เธอรู้ดีว่าวันนี้ต้องมาถึง วันที่เราต้องไกลกัน นี่เป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเขา เธอรู้ดี คะ พายยินดีด้วยนะค่ะ หญิงสาวตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เพราะเธอรู้ดีว่าใจเธอไม่อาจขาดเขาได้ ตลอดเวลาที่อยู่เมืองไทยเธอมีเขาอยู่เคียงข้าง คอยให้คำปรึกษาเธออยู่เสมอ แต่เธอก็ยังไม่รู้ใจตัวเองดีนัก และไม่รู้ใจชายหนุ่มด้วย ชายหนุ่มจับน้ำเสียงของเธอได้ จึงลุกขึ้นแล้วเดินไปนั่งข้างหญิงสาว เขากอดเธอไว้แน่น พี่เติ้ลคะ หญิงสาวสบทเบาๆ พายพี่จะไม่ลืมพายนะครับ พี่ไปเรียนไม่ได้หายจากพายไปเลย พี่สัญญาว่าพี่จะกลับมาอยู่เคียงข้างพาย จะมาคอยดูแลพาย พี่สัญญา น้ำตาที่คลออยู่ของหญิงสาวเริ่มหลั่งออกมา สัญญานะค่ะ ครับพี่สัญญา
พายคอยพี่นะครับ คะ หญิงสาวรับปากทั้งที่ไม่รู้ว่าเขาต้องการให้เธอคอยอะไร แต่เธอก็ยิ้มรับด้วยความเต็มใจ แล้วเรื่องราวที่เขาบอกลาเธอเป็นครั้งสุดท้าย เธอก็ได้เก็บเป็นส่วนหนึ่งและเก็บเป็นส่วนลึกของหัวใจ เธอจะไม่ลืม ชายหนุ่มที่ชื่อเติ้ล เธอให้สัญญา และมีสมุดบันทึกเล่มเล็กๆของเธอที่จะเก็บรักษาไว้เป็นอย่างดี การไปเรียนต่อของเติ้ล พี่ชายที่เธอรัก เวลานี้ก็ผ่านมาแล้วมาหลายปี จนเธอเป็นนักศึกษาสาวมหาลัยที่มีความน่ารัก อ่อนโยนจนเธอเป็นขวัญใจของชายหนุ่มทุกคนในรั้วมหาวิทยาลัย ซึ่งเธอเองก็ไม่รู้ตัวว่ามีสายตาหลายคู่มองมาที่เธอ เพราะเธอมีสิ่งเดียวที่เธอจะมองหาและเป็นอนาคตของเธอ และเธอก็รู้ว่าบางทีมันอาจไม่เป็นความจริง จนวันหนึ่งเหตุการณ์หนึ่งก็เกิดขึ้น รักแรกของเธอ นักศึกษามหาวิทยาลัยเดียวกันกับเธอ เป็นนักศึกษาแพทย์ ใบหน้าขาวสะอาด นิสัยเหมือนกับพี่เติ้ลของเธอ (ไม่สิไม่ใช่ของเธอ ซึ่งเธอก็ไม่รู้เหมือนกัน)
ชายหนุ่ม กล้าเข้ามาคุยกับเธอ เข้ามาทักทายเธอทุกๆวัน ทำให้ใจเธอไม่เหงาอีกต่อไป ซึ่งเธอก็ไม่รู้ใจตัวเองเหมือนกันว่าเธอจะรักเขาได้ไหม เพราะเธอยังรอคอยรอคอยคำๆนี้เป็นเหมือนพลังและเป็นเหมือนเครื่องเตือนใจของเธอ แต่เธอก็เริ่มที่จะมีความรู้สึกดีๆให้กับชายคนนี้ ไงคะ พี่พี สวัสดีคะ เป็นไงบ้างคะ เรียนหนักไหม ไม่หรอกครับ น้องพาย น้องพายล่ะคับ ก็เรื่อยๆคะ พายยิ้มตอบเขา วันนี้เราไปเที่ยวกันนะครับ พายมีเรียนต่อไหมครับ ไม่มีแล้วคะ เราจะไปไหนค่ะ พี่พี ไปพัทยาครับ น้องพายเคยไปเที่ยวไหม ไม่เคยเลยคะ พายไม่เคยไปต่างจังหวัดเลยคะ พัทยาก็ไม่ไกลหรอครับ ขับรถไม่กี่ชั่วโมงก็ถึง จริงเหรอคะ ที่พัทยามีทะเลด้วยนะครับ จริงหรอค่ะ โห ตื่นเต้นจัง หญิงสาวรู้สึกสนุกกับการเดินทางไปในที่ไม่เคยไป ทำให้ชายหนุ่มหุบยิ้มไม่อยู่ถึงกับหัวเราะออกมา พี่พีหัวเราะเยาะพายเหรอ แงๆ เปล่าครับ แงแง ...พายแกล้งร้องไห้ ทำให้ชายหนุ่มถึงกับหัวเราะออกมาดังๆ ไม่เอาและ นั่งนิ่งๆไปเลยพี่พีนี่ ครับๆ พี่ไม่หัวเราะแล้ว นี่ไงพัทยาครับ ทะเลที่นี่สวยมากเลยนะ วันนี้คนไม่ค่อยเยอะ ดีจัง ชายหนุ่มอุ้มหญิงสาวโดยที่ไม่ตั้งตัว วิ่งตรงไปที่ทะเล หญิงสาวถึงกับตีที่หน้าอกของชายหนุ่ม บล่อยนะ พี่พี อย่าแกล้งพายสิ เดี๋ยวพี่จะปล่อยแล้ว ตุ้ม ....ชายหนุ่มปล่อยหญิงสาวท่ามกลางคลื่น ชายหนุ่มหัวเราะร่า พี่พี นี่ๆ หญิงสาวสาดน้ำไปที่ชายหนุ่ม สนุกจัง หลังจากที่พีส่งเธอที่บ้าน เธอขอบคุณเขา ขอบคุณมากนะค่ะ ที่พาพายไปเที่ยวทะเล พายครับ ถ้าพายอยากไปอีกบอกพี่นะ พี่จะพาพายไปหลายที่เลย คะ ของคุณนะค่ะ ความรู้สึกดีๆที่เธอมีต่อรุ่นพี่ที่ชื่อพี เริ่มเข้ามาสู่หัวใจของเธอ วันนี้สนุกมากเลย เธอเริ่มจดบันทึกเรื่องที่ได้ไปเที่ยวกับพี่ที่ชื่อพี รุ่นพี่มหาลัยเดียวกับเธอ ไม่แน่ว่าเธออาจจะเริ่มคบเขาเป็นคนรู้ใจของเธอก็ได้ หากเขามีใจที่ตรงกับเธอ กริ๊งๆๆ พายหลับยังครับ ถ้าหลับแล้วพายจะมารับโทรศัพท์ได้หรอค่ะ พายแกล้งแหย่เขา โห..พายครับ เดี๋ยวนี้มุกน้องพายเริ่มมากขึ้นนะครับ หญิงสาวถึงกับอมยิ้ม ถ้าชายหนุ่มมาเห็นหน้าเธอตอนนี้คงต้องหยิกเธอเป็นแน่ พายพรุ่งนี้พายอยู่บ้านไหมครับ อยู่คะ ทำไมหรอค่ะ ก็ไว้พรุ่งนี้พี่จะไปหานะ คะ พายตอบรับ
ติ๊งตองๆๆๆ คะๆ มาแล้วคะ ชายหนุ่มที่อยู่หน้าบ้านเธอยืนหน้ายิ้มแฉ่ง มาแต่เช้าเชียว พี่พี พายมีข่าวดีด้วย ข่าวอะไรครับ ก็พี่ชายที่พายเล่าให้ฟังบ่อยๆไงค่ะ พี่เขาบอกว่า ตอนนี้เขาใกล้เรียนจบแล้วคะ ไม่แน่ว่าอาจจะกลับมาเร็วนี้คะ ชายหนุ่มหน้าเจื่อนลง เพราะเขารู้ดีว่าหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าเขาอาจมีใครคนหนึ่งอยู่ในใจแล้วก็ได้ เขาก็ได้แต่แอบเก็บความรู้สึกที่มีต่อเธอไว้ในใจ เขาหวังเพียงว่าจะมีเธอคนที่เขาจะรักและดูแลมาอยู่ข้างกาย จะมีเธอคนนี้ที่รักเขา คนเดียว และวันนั้นเขาก็พร้อมที่จะมาเปิดใจให้เธอได้รู้ และเขาไม่อาจรู้ว่าคำตอบจะเป็นเช่นไร คำตอบอาจทำให้เขาต้องช้ำ แต่ดีกว่าที่จะเก็บไว้ในใจอย่างอัดอั้น เขารู้ดีว่ามันอาจเจ็บยิ่งกว่าถ้าเขาไม่บอกเธอ เขาอาจเหลือไว้ซึ่งความทรงจำของเธอ ตลอดเวลาที่เขารู้จักเธอเขาได้มอบความห่วงใยให้เธอไปแล้วหมดใจเขา เหลือแต่คำตอบของเธอ เขาไม่อยากเป็นอย่างเพลงแอบเหงา ที่ได้แต่มองคนที่เขารัก ตอนนี้เขาพูดได้เต็มปากว่าเขารักเธอ เขาขอแค่น้ำใจของเธอ ขอแค่ความคิดถึงในใจของเธอที่มีต่อเขาในใจของเธอ
พายครับพี่มีเรื่องสำคัญจะบอกครับ อะไรค่ะ พี่พี หญิงสาวเข้าไปคล้องแขนชายหนุ่ม ทำให้ขามีกำลังใจขึ้น เพราะเขาพร้อมที่จะเผชิญกับความรู้สึกนั้น พายครับเป็นแฟนพี่นะ เธอก้มหน้าลง นิ่ง ทำให้เขาจับมือเธอ พายครับ ทุกสิ่งในใจของพี่มีแต่พาย พี่พร้อมที่จะดูแลพาย พี่พีคะ ไม่สำคัญหรอกคะ หญิงสาวพูดขึ้น อะไรนะครับพาย หรือว่าพาย เปล่าคะ คำพูดที่ดีที่สุดคือใจของพี่ พายรับรู้มาตั้งนานแล้วคะ แต่ว่าพายก็ยินดีนะค่ะ ที่พี่พีรักพาย พายรู้คะ แล้วพายก็รักพี่ ความรู้สึกของพายไม่อาจบอกพี่ได้หมดคะ พี่พีเหมือนพี่ของพาย เหมือนเพื่อนของพาย เป็นคนที่พายอยากอยู่ดูแลพี่ พายครับ น้ำตาของชายหนุ่มหลั่งลงมา พี่พีคะ อย่าร้องสิค่ะ น้ำตาของพี่มีค่ามากกว่าพายนะค่ะ หญิงสาวกอดชายหนุ่มไว้ ชายหนุ่มก็ประคองร่างหญิงสาวที่รักไว้ดั่งแก้วตาของตน เขาให้สัญญาว่า ตอนนี้หากเธอไม่รู้ใจตนเองหรือแค่เอาใจเขา เท่านั้นเขาก็ดีใจ มาก หากเธอรู้ว่าเขาเป็นคนที่ไม่ใช่ เขายินดีจะจากไปพร้อมกับความรู้สึกที่ดีที่มีให้กับเธอ
พี่พีคะ ใกล้เรียนแพทย์จบแล้วนี่คะ พี่พีก็ต้องไปเป็นหมอคงไม่มีเวลาให้พายแน่ๆเลย หญิงสาวออดอ้อนชายหนุ่ม พายครับ พี่ยังมีเวลาให้พายเสมอนะ ชายหนุ่มขยี้หัวหญิงสาวจนยุ่ง พี่พีอ่ะ แกล้งพาย
เรื่องราวของชายหนุ่มที่ชื่อพีตลอดเวลาที่เธอคบกับเขาเป็นแฟน เธอเขียนความรู้สึกที่มีต่อเขา ตอนแรกที่เธอเจอเขา เธอเห็นแค่เขาเป็นแค่คนหนึ่งที่เอาไว้พูดคุย ให้คำปรึกษา และเธอรู้ว่าอาจจะใจร้ายเกินไปที่ทิ้งความรู้สึกของเขาไป จนวันหนึ่งเธอไม่อาจต้านทานความอ้างว้างได้ เขาเป็นคนๆเดียวที่ยังอยู่ คนที่หันไปเมื่อใดก็อยู่เสมอ แม้เธอจะใจแข็ง ใจร้ายกับเขา เขากลับทำให้ใจเธอใจอ่อนลง เพราะความห่วงใยของเขา และเธอก็รู้ว่าเธอไม่ต้องการใครอีกแล้ว เพราะตอนนี้เขามอบความอบอุ่นให้เธอจนล้นใจ เขาเป็นคนที่เธอรักที่สุดและจะไม่ลืมในทุกวันที่อยู่กับเขา เธอรู้ดีว่ามีคนหลายคนที่ไม่โชคดีอย่างเธอ บางคนอยู่อย่างอ้างว้างยิ่งกว่าเธอ คนซึ่งไม่เคยมีความรักและมีแต่การรอคอย ตอนนี้เธอไม่รอคอยใครแล้ว เพราะตอนนี้โลกของเธอมันงดงาม เธอบรรจงแต่งแต้มเรื่องราวของเขาและเธอลงสมุดบันทึก และจบด้วยคำว่ารักนะเสมอ ไม่ลืมเสมอ...
ภาค4
ในแต่ละวันซึ่งมีเรื่องราวมากมาย บางสิ่งอาจแปรเปลี่ยนไปแต่บางสิ่งอาจไม่เปลี่ยนไป เพราะว่าเรื่องราวเหล่านั้นอาจเป็นแค่ความทรงจำแต่หากความทรงถูกลบเลือน ความรู้สึกดีๆ จะยังมีอยู่หรือ
พายครับ พี่พีหรอค่ะ เหนื่อยไหมค่ะ คนไข้เยอะไหมคะ ก็เหนื่อยคับ แต่พอได้ยินเสียงพายพี่หายเหนื่อยเลย พี่พีเนี่ย ชอบหยอกพายอยู่เรื่อย อ่าวพายครับ รักหรอกจึงหยอกเล่นนะครับ หญิงสาวอมยิ้มให้กับโทรศัพท์ เย็นนี้พี่ไปหาพายที่บ้านนะครับ พี่มีเรื่องสำคัญจะคุยด้วยครับ เขารู้ดีว่าวันนี้จะเป็นวันที่เขาจะต้องปลดปล่อยความเหงาในหัวใจของเขา เพราะเขาจะขอเธอแต่งงานเขายินดีที่จะรอ รอเธอต่อไป จะไม่เป็นฝ่ายที่จะให้เธอรอเขา
พายครับขอพี่กอดหน่อยสิครับ พี่พี เนี่ยมีเรื่องอะไรค่ะ พายครับ ชายหนุ่มเดินตรงไปที่หน้าหญิงสาว มืออีกข้างหนึ่งล้วงไปที่กระเป๋ากางเกง เขาเตรียมที่จะหยิบบางอย่างออกมา หญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา ถึงกับน้ำตาไหล เพราะเธอรู้ดีถึงเหตุการณ์นี้ เธอเป็นฝ่ายพูดก่อนที่เขาจะเอ่ยปากพูดบางอย่าง พี่พีคะ พายรู้ดีคะว่าพี่พีจะพูดอะไร พายเสียใจที่ไม่อาจเป็นที่รักของพี่ได้ พี่พีไม่ผิดหรอกนะค่ะถ้าพี่พีจะขอเลิ.......ก เธอไม่ทันพูดจบ เขาก็เอามือไปแตะที่ริมฝีปากของเขา พายครับ มันไม่ใช่เรื่องที่พายคิดนะครับ พายฟังพี่นะ แต่ง งาน กับ ผม นะ ครับ พี่ยินดีคอยพายนะ จะรอคอยจนกว่าพายจะพร้อม เมื่อเธอได้ยินคำนั้นน้ำตาของเธอก็หลั่งออกมา เขาหยิบของที่อยู่ในกระเป๋าออกมา ซึ่งเป็นเครื่องยืนยันแทนใจของเขา แหวนเพชร ส่องแสง
แวววาวที่ถูกแสงไฟเป็นประกายระยิบระยิบ เขาจับมือเธอขึ้นมาสวม พายจะให้พี่คอยพายไหมครับ พายจับมือของชายหนุ่มและตอบรับ คะ พายขอโทษนะค่ะที่เข้าใจพี่ผิด พายไม่ผิดหรอครับ พี่รู้ว่าพายอาจเคยเจอเหตุการณ์ที่ต้องตัดสินใจ แต่อาจเป็นเหตุการณ์ที่พายไม่อาจลืม พี่ขอให้พายจดจำวันนี้ไว้นะครับ แทนความทรงใจเก่าๆของพาย เธอยิ้มรับเขา เพราะ
เขาเป็นคนหนึ่งที่พร้อมจะเข้าใจเธอ ตอนนี้เธอเริ่มก้าวเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเขา เพราะเธออยากมีคนที่รอคอยเธออย่างมีความหวัง เขารู้ใจเธอทุกอย่าง เขารู้ว่าเธอชอบทำอะไร เขาจดจำเรื่องราวของเธอได้ เขารู้ว่าเธอชอบทะเล เขารู้ว่าเธอไม่ชอบความวุ่นวาย และเขารู้ว่าเวลาที่เธอเหงาเขาควรทำอะไร ก่อนนอนเขาจะโทรมาบอกรักเธอ เพื่อให้เธอไม่เหงา เพราะเขารู้ดีว่าเธอขี้เหงา แค่เพียงเท่านี้ที่เขาทำให้เขาทำเธอมีความอบอุ่นมาก และตอนนี้มันอบอุ่นยิ่งกว่าเพราะเธอได้อยู่ในวงแขนของเขา
แหวนเพชรถูกใส่บนหลังมือของหญิงสาวที่ขาวนวลผ่อง มันงดงามมาก ชายหนุ่มรู้สึกว่าโลกทั้งโลกนี้ช่างงดงาม และเขารู้ว่า หากขาดเธอไป เขาจะทำอย่างไร แต่ถึงแม้ว่าเขาจะเสียเธอไป เขาก็ยินดีที่จะเป็นฝ่ายเจ็บ และหากมีวันนี้จริงๆ เขายินดีจะเฝ้ามองดูเธอ
พี่พีคะ พายจะไปหาที่โรงพยาบาลนะค่ะ พายไม่ต้องมาหรอกครับ ไม่ได้คะ ตอนนี้พายกำลังจะเดินข้ามถนนไปหาพี่พี คะ พายอยู่หน้าโรงพยายาลนี่เองคะ เอี๊ยด........โครม รถยนต์ซึ่งถูกตัดหน้า หักหลบมา ชนร่างหญิงสาวที่กำลังเดินอยู่ เสียงรถเบรก แต่ไม่ทันเสียแล้ว ร่างของหญิงสาวลอยละลิ่ว โทรศัพท์กระเด็นไปอีกทางหนึ่ง พายครับ พาย ชายหนุ่มซึ่งได้ยินเสียงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ถึงกับอึ้ง รีบวิ่งลงมาจากโรงพยาบาล ชายหนุ่มวิ่งไปยังร่างของหญิงสาวที่นอนจมกองเลือดอยู่ เขารีบพาเธอไปยังโรงพยาบาล ที่อยู่ตรงหน้า พายครับฟื้นเถอะ เสียงชายหนุ่มร้องเรียกหญิงสาว ขณะที่กำลังพาไปห้องฉุกเฉิน
หมอใหญ่ครับขอผมเข้าไปช่วยการผ่าตัดด้วยนะครับ ได้ เสียงหมอใหญ่ตอบรับ ภายในช่วงเวลาที่อยู่ในห้องฉุกเฉินเขาภาวนาให้เธอฟื้นขึ้น เมื่อวินาทีหนึ่งที่เธอหัวใจหยุดเต้น เขาได้แต่ร้องเรียกและจับมือเธอ เขาเป็นหมอแต่ไม่อาจช่วยเธอได้หรือ น้ำตาของชายหนุ่มหยดลงฝ่ามือหญิงสาว ขณะที่หมอใหญ่กำลังทำการปั๊มหัวใจ ปาฎิหารย์ หญิงสาวกลับหัวใจเต้นอีกครั้ง แต่เธอก็หยุดการหายใจไปนาน เขาขอบคุณพระที่ทรงคุ้มครองเธอ เขาไม่อาจเห็นการสูญเสียคนที่เขารักได้
หลังจากการผ่าตัด หญิงสาวถูกพาไปพักฟื้นที่ห้องพิเศษ หญิงสาวยังไม่ฟื้นหลังจากการผ่าตัด เพราะสมองของเธอถูกกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง ต้องภาวนาเท่านั้น ทุกวัน ชายหนุ่มจะมาเล่าเรื่องราวต่างๆให้หญิงสาวที่กำลังนิทราอยู่ เขาเฝ้ารอคอย
เขาไม่อาจ แจ้งข่าวนี้ให้พ่อแม่ของเธอที่อยู่อเมริกาได้ แต่อาจต้องมีสักวันที่พ่อแม่ของหญิงสาวต้องรู้ เขาอาจต้องบอก ชายหนุ่มคนที่ให้เธอรอคอยเขาก็เป็นได้ แต่ตอนนี้เขายังทำใจไม่ได้ เพราะเขายังอยากเป็นฝ่ายดูแลเธออยู่ตอนนี้
ชายหนุ่มจับมือหญิงสาวคอยเฝ้าประคับประคองเธอ ร่างของเธอที่ไร้สติ เขารู้ว่าซักวันหนึ่งเธอต้องฟื้น จนวันนั้นก็มาถึง เธอค่อยๆ ขยับมือขึ้น ชายหนุ่มเข้าไปตรวจอาการหญิงสาวและอยากให้เธอเห็นภาพเขาเป็นคนแรก พายครับ พี่พีครับ จำพี่ได้ไหมครับ คำแรกที่หญิงสาวเอ่ยขึ้น ฉันอยู่ที่ไหนค่ะ แล้วคุณเป็นใครคะ ชายหนุ่มถึงกับอึ้ง เขาอยากให้เธอจดจำเขาได้ แต่เธอกลับ.... เขารีบไปพบมอที่เชี่ยวชาญด้านสมอง เต้ย กูควรทำไงดีวะ เฮ่ยใจเย็นดิวะ ปกตินายไม่เคยพูดแบบนี้นี่วะ หรือว่าอกหัก เปล่าว่ะ มันเจ็บยิ่งกว่าอกหักอีกว่ะ นายจำคนเจ็บที่ประสบอุบัติเหตุเมื่อเดือนก่อนได้ไหมวะ นั่นน่ะแฟนกู ตอนที่เธอตื่นขึ้นมา เธอจำกูไม่ได้ว่ะ แสดงว่าจากอุบัติเหตุครั้งนั้น เธอได้รับความกระทบกระเทือนอย่างแรงแล้วยังจะขาดอากาศหายใจอีก แต่ ยังมี20ในร้อยนะวะที่ความทรงจำกลับคืนมา บางรายจำเรื่องราวในอดีตได้แต่จำเหตุการณที่เกิดขึ้นกับตัวในเวลาสั้นๆไม่ได้ว่ะ มึงก็ต้องบำบัดเธอว่ะ ขั้นแรกต้องรู้ก่อนว่าเอเป็นขั้นไหน อย่างที่กูบอกไปว่ะ เออ ขอบใจมากเพื่อน
พีระพัฒน์ หมอประจำตัวหญิงสาวที่ประสบอุบัติเหตุ ตอนนี้เขาไม่ใช่คนที่เธอรักแล้ว แต่เป็นเพียงภาพที่ลบเลือนจากความทรงจำของเธอ เขาเป็นเพียงแค่คนที่ต้องคอยให้การบำบัดเธอ และไม่อาจเป็นได้มากกว่านี้
หมอค่ะ เมื่อไหร่พายจะกลับบ้านได้ค่ะ หญิงสาวอ้อนหมอเหมือนลูกแหง่ ขณะที่หมอตรวจอาการเธอ หมอยิ้มให้เธอ พร้อมกับบอกเธอว่า ต้องรอให้ผู้ปกครองมารับก่อนครับ โห ..พี่หมอ ถ้ารอพายคงต้องนอนอยู่โรงพยาบาลรากงอกเลย หญิงสาวยิ้ม ตอนนี้อาการของเธอดีขึ้นแล้ว แต่ว่า ความทรงจำกลับ... ทุกวันที่พีกลับบ้าน ชายหนุ่มจะต้องอยู่คนเดียว อย่างเจ็บปวดใจ เพราะคนที่เป็นแฟนเขาตอนนี้กลับเอ่ยชื่อของคนที่อยู่ในความทรงจำ ใช่แล้ว เขาอาจต้องบอกคุณเติ้ลให้มาคอยดูแลเธอ
เพราะตอนนี้เธอมีเขาในความทรงจำเท่านั้น เขารู้ดี เพราะคำพูดของเธอที่พร่ำเพ้อถึงเขาเวลาไข้ขึ้น มันทำให้เขาเจ็บยิ่งขึ้น
คุณเติ้ลคับ ผมหมอประจำตัวของคุณพายครับ อ่าว หมอครับ พายเป็นอะไรไปครับ คือว่าคุณพายประสบอุบัติเหตุถูกรถชน ความทรงจำของคุณพายถูกลบเลือนไป ตอนนี้มีเพียงคุณเท่านั้นที่จะสามารถมาช่วยเธอได้ หมออยากให้คุณมาดูแลคุณพาย เพราะหมอไม่อาจอยู่กับเธอได้ตลอดเวลา และขอให้คุณบอกพ่อแม่ของคุณพายด้วยครับ คับหมอ เติ้ลรับปาก
ทุกคำพูดของหมอพี กลับเต็มไปด้วยความเศร้าใจ เพราไม่มีใครรู้ว่า เหตุการณ์เกิดขึ้นนั้นเป็นเพราะเขา ถ้าเธอไม่ไปหาเขา มันอาจจะไม่เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น ใช่แล้ว เป็นเพราะเรา หมอพีย้ำเตือนตัวเอง ....
จ๊ะเอ๊ ทายสิใครเอ่ย พี่เติ้ลหรอค่ะ มาได้ไงค่ะ พายน้อยใจด้วยไม่โทรหาพายเลย เอ่อ พี่เติ้ลนี่หมอพีคะ คนที่คอยดูแลพายคะ สวัสดีครับ ครับ หมอขอตัวก่อนนะครับ พี่เติ้ลพายอยากกลับบ้าน ได้ไงครับพายต้องอยู่ใกล้หมอสิ พี่เติ้ลอ่ะ พายอยากอยู่ใกล้พี่เติ้ลมากกว่า ขณะที่หมอพีกำลังออกจากห้องเขาได้ยินคำพูดของหญิงสาวที่บัดนี้ไม่เหลือเยื่อใยกับเขาแล้วเขารู้ดี
ทุกเวลาที่เติ้ลกลับมาหมอพีกลายเป็นคนอื่น ทุกครั้งที่เขาคิดจะไปเยี่ยมเธอในฐานะคนที่เขารัก เขากลับต้องถอนความคิดเขาเป็นได้แค่เขาเป็นได้ เขารู้ดี หมอครับ ผมว่าผมจะพาพายไปพักที่อังกฤษ หมอว่าก็ดีนะครับ เธอจะได้อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ดีขึ้นด้วย หมอพีพูดในฐานะที่เขาเป็นหมอและต้องการให้คนที่เขารักพบกับความสุข ใช่แล้วความสุขของเธอ
พี่เติ้ลเราจะไปอังกฤษเหรอค่ะ ครับ พายเก็บของเลยนะ แต่ว่าพายไม่อยากไปเลย ไม่ได้ครับพายอย่าดื้อสิครับ ก็ได้คะพี่เติ้ล พี่เติ้ลจะอยู่กับพายนะค่ะ ครับพี่รับปาก หญิงสาวค่อยๆเก็บของลงกระเป๋าเพราะเธอเองก็ไม่รู้ว่าเธอจะได้กลับมาเมื่อไหร่ แต่เธอก็มีความสุขที่ได้อยู่กับพี่เติ้ล คนที่เธอรอคอยและไม่เคยลืม เธอย้ำว่าเธอไม่เคยลืมเขา หญิงสาวหยิบสมุดบันทึกเล่ม
หนึ่ง หน้าปกเป็นหน้าของหญิงสาว เธอเปิดหน้าแรกแล้วเริ่มอ่าน เธอหัวเราะกับเรื่องราวที่เธอจำได้และในนั้นมีเรื่องราวของเติ้ลพี่ชายของเธอ ครั้งแรกที่เธอเจอเขา และเหตุการณ์ที่เศร้าใจที่สุด ที่เธอตกลงใจว่าจะอยู่เคียงข้างเขา ความรู้สึกที่เธอมีต่อเขา ใช่แล้วเธอเริ่มที่จะรักเขา และหน้าสุดท้ายของสมุดบันทึกสีชมพู พายครับ พายรอพี่นะครับ พี่ให้สัญญาว่าจะดูแลพายบัดนี้เขาได้ทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับเธอเพราะเธอจะไปอยู่กับเขาที่อังกฤษ ขณะที่เธอกำลังลุกยืนขึ้น สมุดบันทึกเล่มสีขาวก็หล่นลงมา หน้าปกเธอเขียนเครื่องหมายพยาบาลอยู่ เธอฝนด้วยสีแดง สมุดเล่มนี้เธอไม่คุ้นเธอจึงเปิดอ่าน ในนั้นมีเรื่องราวของหญิงสาวกับชายคนหนึ่งที่ชื่อว่าพี ใช่แล้วหญิงสาวคนนั้นชื่อพาย เป็นเธอเอง เธอเปิดอ่านต่อไป ในนั้นมีความรู้สึกมากมายที่มีต่อเขา ใช่แล้วพายเธอในหนังสือเล่มนี้รักเขาจนเต็มล้นใจ มีเหตุการณ์ที่เขาบอกรักเธอ น้ำตาของเธอเริ่มไหลอาบแก้ม เธอสับสน
ภาพบางภาพเริ่มผุดออกมา จากส่วนลึกของใจ หน้าหนึ่งของกระดาษมีชายหนุ่มกำลังขอเธอแต่งงาน เขาบอกเธอว่าจะขอเป็นฝ่ายรอเธอ ภาพทั้งหมดเริ่มออกมา เธอจำได้แล้ว หญิงสาวหลุดปากออกมา ขอโทษคะพี่พี พายขอโทษ พี่พีอยู่ไหนค่ะ พายขอโทษ หญิงสาวจำเหตุการณ์สุดท้ายก่อนที่เธอจะลืมเขา เธอตัดสินใจจะบอกรักเขาอย่างเต็มปากและ พร้อมจะแต่งกับเขา คำพูดนี้เองที่เธอจะบอกเขา ใช่แล้ว น้ำตาของหญิงสาวหลั่งออกมาจนหมดใจ เธอไม่อาจลืมรักของเขาได้ เธอยิ้มรับให้กับสมุดบันทึกทั้งสองเล่ม เธอต้องเลือกเล่มใดเล่มหนึ่ง ใครคนหนึ่งในเล่มนี้อาจต้องเสียใจ
พายครับเป็นอะไรไปครับ พี่เติ้ลคะ พายไม่ไปอังกฤษกับพี่เติ้ลแล้วคะ ตอนนี้พายรู้ใจตัวเองแล้วคะ ตอนนี้พายรู้ดีว่ามันไม่เหมือนเดิมแล้วคะ พายรู้ว่าพายรักใคร พายครับพี่เข้าใจ เพราะพี่ก็เสียใจที่ไม่ได้ติดต่อพายเลย จริงๆแล้วพี่ก็ยังคิดถึงพายอยู่ทุกวัน พี่รู้ว่าพายก็คิดถึงพี่ ที่อังกฤษจริงแล้วพี่มีคนรักแล้ว พี่ขอโทษตอนนี้พี่คิดว่าพายเป็นเหมือนน้องคนหนึ่งของพี่ คะพายก็ขอโทษ ที่พายไม่ได้คอยพี่ตามสัญญา พายขอโทษ เติ้ลกอดพายไว้แนบอก ตอนนี้หมอพีเห็นเหตุการณ์ที่พายกับเติ้ลกอดกัน เขาเข้าใจว่า คุณเติ้ลกับน้องพาย รักกัน ใช่แล้ว เขาเข้าใจผิด.......๑๑
หลังจากเหตุการณ์นั้นพีคิดว่าพายเดินทางไปอังกฤษแล้ว ไปอยู่กับคนที่พายรัก ชายหนุ่มไม่ได้ติดต่อกับพายเลย แต่ใจของเขาได้ตามใจเธอไปแล้ว ในทุกวัน เขาไปทำหน้าที่หมอ พอตอนเย็นของทุกวัน ชายหนุ่มกลับมานั่งกินเหล้าอยู่คนเดียว
จะมีใครรู้ใจเขาบ้างตอนนี้
จนวันหนึ่งแสงสว่างก็เข้ามาในใจของเขา เสียงของหญิงสาวที่เขาเฝ้ารัก เฝ้าห่วงใย เขารู้ดีว่าการทำใจของเขาอย่างไร ก็ไม่อาจลืมเธอได้ ใช่เขารักเธอเต็มหัวใจ พี่พีคะ ทำไรอยู่คะ ไม่เห็นไปหาพายบ้างเลย พายโกรธแล้วนะ ชายหนุ่มมองตามเสียงใสๆ แล้วลุกขึ้น เขาตรงเข้าไปกอดหญิงสาว เขาถามหญิงสาวอีกครั้ง พายเหรอครับ พายจำพี่ได้หรอครับ คะ พายจำพี่ได้ พายขอโทษ พายรู้ตัวว่าผิดที่ลืมคนดีอย่างพี่ ตอนนี้หัวใจของพายมั่นใจแล้วว่าคนในใจของพายคือ พี่พี พายเชื่อใจตนเองแล้วคะ พายไม่อยากจดจำพี่แล้วตอนนี้ แต่พายอยากที่จะสร้างอนาคตไปกับพี่ พายมั่นใจว่าเป็นพี่ เพราะหัวใจของพายร่ำร้องว่าเป็นพี่ พายเชื่อคะ จะเร็วไปไหมค่ะ ถ้าพายบอกว่าจะแต่งงานกับพี่ ไม่หรอกครับ พี่รอคอยพายและพี่พร้อมแล้ว ไม่เร็วเลย
พี่รักพาย คะพายก็รักพี่ ....................
เรื่องราวที่ถูกลบเลือนเป็นความทรงจำ การถูกทิ้งให้อยู่อย่างเดียวดาย และเมื่อใดหัวใจเริ่มมีสิ่งที่เข้ามา ขอให้รีบคว้าไว้ก่อน เพราะทุกความรู้สึกไม่ได้เกิดขึ้นง่าย ๆ
30 มิถุนายน 2548 17:06 น.
ยัยแว่นน้ำเงิน
ติ๊งตอง ๆๆ ...หลังจากเสียงออดหน้าบ้านดังขึ้น ประตูหน้าบ้านก็เปิดออก เอ่อ....สวัสดีคะ คือว่าหนูกับคุณแม่
เพิ่งย้ายมาอยู่ข้างบ้านคะ คุณแม่ให้เอาขนมมาให้คะ จะลูก แล้วลูกชื่ออะไรล่ะจ๊ะ อือ ..หนูชื่อ พายคะ ขอบใจนะจ๊ะหนูพาย ฝากขอบคุณคุณแม่หนูด้วยนะจ๊ะ แล้วถ้ามีอะไรที่น้าพอช่วยเหลือได้ก็บอกน้าได้นะจ๊ะ คะคุณน้า เสียงพายตอบรับด้วยความเต็มใจ ถ้างั้นหนูกลับบ้านก่อนนะค่ะ
ใครมาครับคุณแม่ เสียงชายหนุ่ม ชื่อเติ้ล ถามแม่ผู้เป็นที่รัก ขณะก้าวลงจากบันได หนูพายข้างบ้านน่ะลูก น้องกับแม่เพิ่งย้ายมาวันนี้แล้วก็เอาขนมมาให้น่ะจะ ขนมอะไรครับคุณแม่ กลิ่นหอมเชียว ... คุกกี้จะ อ่าวแล้วลูกจะไปไหนจ๊ะ แม่ถามด้วยความห่วงใย ผมจะไปมหาลัยครับ จะไปทำรายงาน นัดเพื่อนไว้ ชายหนุ่มพูดพลางก็หยิบคุกกี้กินไปพลาง อร่อยดีนะครับ งั้นผมไปก่อนนะครับแม่ พลันสวมกอดแล้วหอมแก้มแม่ แล้วรีบเดินออกไป
แม่คะ หนูจะไปโรงเรียนแล้วนะค่ะ พายเดี๋ยวลูก พอดีแม่ต้องไปทำธุระที่ต่างจังหวัดด่วนแม่ไม่ทันได้บอกลูก แม่เลยฝากลูกไว้กับคุณน้าข้างบ้านแล้วนะ ตอนเย็นลูกกลับมาก็ไปอยู่กับคุณน้าข้างบ้านนะจ๊ะ คะ งั้นหนูไปโรงเรียนนะค่ะ พายจูบลาแม่ เดินทางดีๆนะค่ะ
ติ๊งตองๆๆๆ มีใครอยู่ไหมคะ คุณน้าคะ พายเองคะ หนูพายหรอจ๊ะ เข้ามาก่อนสิจ๊ะ สวัสดีคะ คือว่า... คุณแม่ให้พายมาอยู่กับคุณน้าคะ เอ... คุณน้าแต่งตัวสวยจังเลยนะค่ะจะไปไหนหรอค่ะ น้าขอโทษนะจ๊ะ พอดีน้ารับปากแม่หนูไว้ก่อนแต่ว่าพอดีที่บริษัทเรียกประชุมด่วนน่ะจะ น้าเลยต้องรีบไป งั้นหนูไม่รบกวนคุณน้าดีกว่าคะ เดี๋ยว.......หนูพาย ลูก เอาเป็นว่าน้ารับปากแล้ว แล้วก็อันตรายด้วยที่จะให้หนูอยู่คนเดียว อือ..... เดี๋ยวน้าโทรไปบอกลูกน้าให้รีบกลับบ้านมาอยู่เป็นเพื่อนหนูนะจ๊ะ ไม่เป็นไรคะ แล้วพายก็ลากลับ เอ๊ยด.....เสียงจากรถที่กำลังหยุดอยู่หน้าบ้าน มีคนมาพอดีเลยคะ งั้นหนูขอตัวกลับบ้านก่อนนะค่ะ ไม่ใช่ใครหรอกจะหนูพาย ลูกน้าเอง กลับมาพอดีเลย สวัสดีครับแม่ นี่ใครหรอครับ เติ้ลมองไปที่เด็กสาว ร่างเล็ก ตากลมโต ผมดำ (น่ารักจัง เติ้ลคิดในใจ) ก็หนูพายไงจ๊ะที่เอาคุกกี้มาให้เมื่อวันก่อน อ๋อคับ พี่ชื่อเติ้ลนะครับ เด็กสาวมองไปที่ชายหนุ่ม สวมชุดนักศึกษา ผมสีดำ ใบหน้าขาวผ่องสะอาดสะอ้าน สูงประมาณ 180 ซม. ซึ่งกำลังแนะนำตัวเองอยู่ สวัสดีคะ พายคะ คุณน้าคะ พายขอตัวกลับก่อนนะค่ะ เดี๊ยวสิ น้องพาย (อุ๊ยเรียกน้องด้วย เขินจัง ล้อเล่นคะ ) เห็นแม่บอกว่าคุณน้าข้างบ้านจะให้น้องพายมาอยู่กับเราสักพักหนึ่ง ก็จนกว่าแม่น้องเขาจะกลับจากต่างจังหวัดแหละเติ้ล หือ งั้นน้องก็อยู่คนเดียวสิครับแม่ แม่เหลือบดูนาฬิกา อ่าวสายแล้ว แม่ฝากน้องไว้ด้วยนะ ดูแลดีๆล่ะ เดินทางปลอดภัยนะครับแม่
พายซึ่งกำลังอึ้งกับเหตุการณ์ที่สองแม่ลูกตกลงกันอยู่ เติ้ลก็จับแขนพาย พร้อมกับพาเข้าบ้าน เดี๋ยวสิค่ะพี่เติ้ล
พาย ขอกลับไปอยู่บ้านดีกว่าคะ เติ้ลมองค้อนไปที่พายเหมือนกับคิดอะไรบางอย่างอยู่ พายไม่ไว้ใจพี่หรอ เออ เปล่าคะ งั้นก็ดี นั่งสิ หิวไหม ไม่คะ พายทานข้าวมาแล้ว แต่พี่หิว ออกไปหาอะไรทานกันไหม แล้วพายก็มานั่งอยู่ที่รถของเติ้ล พี่เติ้ลคะ เราจะไปไหนกันคะ ไปร้านอาหารแห่งหนึ่ง อาหารอร่อยมาก พายย้ายมาจากที่ไหนหรอคับ เติ้ลเริ่มถาม คลายความเงียบ คือว่าแม่กับพายเพิ่งกลับมาจากอเมริกาคะ พายอยู่ที่นั่นตั้งแต่เด็กคะ แล้วพ่อของพายล่ะ คุณพ่อไม่ได้ย้ายกลับมาด้วยคะ คุณพ่อต้องทำงานอยู่ที่อเมริกาคะ พายอยากอยู่เมืองไทยคะ เพราะว่าพายเกิดที่เมืองไทย เหรอคับ แล้วย้ายมาอยู่โรงเรียนใหม่ เป็นไงบ้างคับ ก็เข้ากับเพื่อนได้คะ พายเรียนอยู่ชั้นไหนแล้ว พายอยู่ชั้น ม.4 คะ ถ้ามีอะไรให้พี่ช่วยก็บอกได้นะครับ พายยิ้มรับ (รอยยิ้มของพายช่างอ่อนโยน น่าหลงใหลเหลือเกิน ไม่ได้ ๆ พายยังเด็กอยู่เลย แล้วเป็นน้องที่น่ารักเท่านั้น)
น้องพายจะสั่งอะไรไหมครับ พายไม่หิวคะ แล้วชายหนุ่มก็สั่งน้ำส้มมาให้ นี่ดูโต๊ะนู๊นสิ ผู้ชายคนนั้นหน้าตาหล่อจังเลยนะ แล้วผู้หญิงก็สวยมากเลยเธอ ชั้นเนี่ยเทียบไม่ติดเลย ชายหนุ่มได้ยินเสียง 2 สาวที่นั่งอยู่โต๊ะข้างๆ กำลังชื่นชมหรือ นินทาอยู่ก็ไม่รู้ (ดูดีๆน้องพายก็น่ารักดีเหมือนกันนะเนี่ย ไม่สิสวยเลยแหละ อยากรู้จังมีแฟนยัง) ห๊า.....อิ่มจัง น้องพายเราไปไหนต่อกันไหมครับ ไม่คะ พายอยากกลับบ้าน งั้นกลับบ้านกัน .............
พี่เติ้ลอยู่กับแม่สองคนหรอค่ะ ครับ พ่อพี่เสียตั้งนานแล้ว เสียใจด้วยนะค่ะ ไม่เป็นไรครับ น้องพายไม่ได้ทำอะไรผิดนี่ครับ พายยิ้มตอบ (ทำไมเธอช่างไร้เดียงสาอะไรอย่างนี้) วันนี้น้องพายไปโรงเรียนมีการบ้านไหมครับ บอกพี่ได้นะ คะพายตอบรับ ก็มีคณิตศาสตร์คะ คณิตหรอ ไหนให้พี่ดูหน่อยสิ ไม่เข้าใจตรงไหน ถามพี่นะ คะ พายยิ้มตอบ ทำการบ้านไปก่อนนะ พี่ขอตัวไปอาบน้ำก่อน คะพี่เติ้ล เสียง ซ่าๆ ของน้ำที่ไหลมาจากฝักบัว ดังขึ้นไม่ขาดระยะ พร้อมกับเสียงฮัมเพลงของชายหนุ่ม ฉันอยากเป็นสายฝนเมื่อเธอร้อนใจ อบอุ่นเหมือนไฟเมื่อเธอเหน็บหนาว อยากเป็นดนตรีกล่อมเธอเมื่อเหงา อยากเป็นแสงดาวให้เธอแหงนมอง พายยิ้มให้กับเสียงเพลงที่ชายหนุ่มร้อง พร้อมกับหยิบสมุดบันทึกเล่มเล็กๆ ที่ตนมักจนเป็นประจำ ในทุกๆวันขึ้นมาจดเรื่องราวที่เกิดขึ้นในแต่ละวัน (ในนั้นอาจมีเรื่องราวของชายหนุ่มที่กำลังร้องเพลงอยู่ก็เป็นได้) พี่เติ้ลอาบน้ำเสร็จแล้วหรอค่ะ คับผม ต่อไปก็ถึงคิวน้องพายแล้ว เข้าไปอาบน้ำได้แล้วคับ ชายหนุ่มบอกกับหญิงสาวขณะที่กำลังเช็ดผมที่เปียกและเป็นประกายด้วยน้ำ จริงๆแล้วพายกลับไปอาบน้ำที่บ้านก็ได้นะค่ะ ไม่ต้องหรอกคับ อาบที่นี่แหละ เดินไปเดินมาอันตราย แล้วอีกซักพักแม่พี่คงกลับมาแล้ว น้องพายก็นอนค้างที่แหละ มาคอยแม่เป็นเพื่อนพี่ด้วยไงคับ เด็กสาวมองหน้าชายหนุ่ม พร้อมกับตอบกลับไป คะ ท่ามกลางความเงียบระหว่างเติ้ลและพาย หญิงสาวง่วนอยู่กับการคิดเลข ส่วนชายหนุ่มก็งีบหลับไปด้วยความเหนื่อย กริ๊งๆๆๆ พี่เติ้ลคะ อ่าวหลับอยู่หรอเนี่ย หญิงสาวที่คิดว่าจะปลุกชายหนุ่มก็รีบเดินไปรับโทรศัพท์ สวัสดีคะ สวัสดีครับ ผมเป็นตำรวจนะครับ จะมาแจ้งข่าวว่า ญาติของคุณประสบอุบัติเหตุนะครับขอให้รีบไปที่โรงพยาบาลด้วยครับ ตอนนี้อยู่ห้องฉุกเฉินครับ หญิงสาวนิ่งเงียบไปพลันหันหน้าไปมองที่ชายหนุ่มที่กำลังหลับอยู่อย่างไม่รู้เรื่องอะไร เพราะไม่รู้ข่าวร้ายที่เกิดขึ้นกับแม่ของตน คะ คุณตำรวจ ขอบคุณนะค่ะ หญิงสาว รีบไปปลุกชายหนุ่มที่หลับด้วยท่าทางสบายที่สุด พี่เติ้ลคะ ตื่นเถอะคะ แย่แล้วคะ หญิงสาวเขย่าแขนชายหนุ่ม ตื่นคะพี่เติ้ล อะไรคับน้องพาย ขอพี่หลับต่ออีกหน่อยนะ ชายหนุ่มพูดกับเด็กสาวทั้งที่ยังหลับตาอยู่ แต่ชายหนุ่มก็เอะใจ เมื่อเสียงของเด็กสาวเริ่มสั่นเครือขึ้นเรื่อยๆ ชายหนุ่มรีบลุกขึ้นทันที เป็นอะไรไปครับ น้องพาย แย่แล้วคะ เมื่อสักครู่ตำรวจโทรมาบอกว่าคุณน้าประสบอุบัติเหตุอยู่ห้องไอซียูคะ เติ้ลถึงกับอึ้งเมื่อได้ยินข่าว พร้อมกับดึงร่างเด็กสาวให้รีบขึ้นรถ พี่เติ้ลคะ ช้าๆสิค่ะ เดี๋ยวก็เกิดอุบัติเหตุหรอกคะ หญิงสาวเริ่มวิตกเมื่อชายหนุ่มเริ่มเหยียบคันเร่งเพื่อไปให้ทันฟังข่าวแม่ที่โรงพยาบาล ชายหนุ่มหน้าเครียดขึ้นจนเห็นได้ชัด พร้อมกับเผลอพูดแรงๆออกไปว่า ใช่สิก็พ่อแม่ของน้องพายยังอยู่ครบนี่ครับ พี่เสียพ่อไปคนแล้วพี่จะไม่ยอมเสียแม่ไปอีกคนหรอก เด็กสาวน้ำตาคลอด้วยความเจ็บปวดใจที่ไม่อาจช่วยเหลืออะไรเขาได้เลย น้ำตาที่กำลังหลั่งออกมาไม่ใช่เพราะความโกรธที่เขาตะคอกใส่ แต่เป็นน้ำตาของความเข้าใจและสงสาร หญิงสาวเอื้อมมือไปจับมือของชายหนุ่มที่จับเกียร์อยู่ คะพี่เติ้ลถึงแม้ว่าพายจะไม่เคยสูญเสียใครซักคนที่พายรัก แต่พายก็รับรู้ความรู้สึกของพี่เติ้ลได้นะค่ะ พายขออธิษฐานให้คุณน้าไม่เป็นอะไรคะ พร้อมกับเอามือของชายหนุ่มมาแนบที่อกของตนน้ำตาอุ่นๆก็ไหลหยดลงบนหลังมือของชายหนุ่ม ชายหนุ่มรับรู้ความรู้สึกอบอุ่น ทำให้ชายหนุ่มคิดได้ว่า เธอไม่ผิดอะไร เธอแค่เป็นห่วงเขาและแม่ของเขา พี่ขอโทษนะ หญิงสาวยิ้มอย่างอบอุ่นให้เขา ทำให้เขามีกำลังใจในการฟังข่าวแม่ของเขา คุณพยาบาลครับ ห้องฉุกเฉินไปทางไหนครับ เดินตรงไปแล้วเลี้ยวซ้ายคะ คับ ชายหนุ่มคว้าแขนของหญิงสาวให้วิ่งไปพร้อมกับเขา ชายหนุ่มเดินวนไปวนมาหน้าห้องฉุกเฉิน พี่เติ้ลคะ ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะค่ะ หญิงสาวพยายามให้กำลังใจเขา คุณน้าต้องปลอดภัยคะ หญิงสาวมองไปที่ใบหน้าของชายหนุ่มที่บัดนี้มีแต่ความกังวลใจ และรุ่มร้อน เธอรู้สึกได้จริงๆ ถึงความห่วงเหล่านั้น ทันทีที่ประตูเปิดขึ้น หมอที่ทำการผ่าตัดได้ออกมาแจ้งข่าว ใครเป็นญาติผู้เจ็บครับ ชายหนุ่มรีบเดินไปหาหมอ พร้อมกับถามหมอ แม่ผมเป็นไงบ้างครับหมอ คือว่า หมอทำเต็มที่แล้วครับ ผู้บาดเจ็บเสียเลือดมาก แล้วหยุดการหายใจไปแล้วครับ คุณหมอว่าไงนะครับ หมอให้แม่ผมฟื้นขึ้นมาสิครับ หมอเสียใจด้วยครับ หมอกล่าวพร้อมกับเดินจากชายหนุ่มและหญิงสาวไป ชายหนุ่มถึงกับเข่าทรุดลงกับพื้นของโรงพยาบาล ชายหนุ่มน้ำตาไหลด้วยความเจ็บปวดที่ใจ ทำไมคนที่เขารักต้องจากไปด้วย พ่อครับ แม่ครับ อย่าทิ้งผมไว้ครับ แม่ ชายหนุ่มร้องเรียกแม่ไม่หยุด หญิงสาวต้องไปช่วยพยุงชายหนุ่มให้ลุกขึ้นไปนั่งเก้าอี้ของโรงพยาบาล ตอนนี้มีเธอเท่านั้นที่สามารถให้กำลังใจเขา ปลอบโยนเขา พายเสียใจด้วยนะค่ะ เธอกล่าวพร้อมกับ หยิบผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดน้ำตาของเขา น้ำตาของลูกผู้ชายที่หลั่งไหลเพื่อบุพการีที่รักยิ่งกว่าชีวิต มันน่าเศร้าใจ เศร้าใจเหนือสิ่งอื่นใดทั้งหมด ชายคนนี้มีความเข็มแข็งในตัว แต่ความเป็นคน คนที่มีจิตใจ มีแม่มีพ่อ มีการสูญเสีย น้ำตาก็หลั่งออกมา น้ำตาที่มันทำให้เธอเจ็บปวดใจเหมือนกับเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเขา เป็นน้องสาวของเขา เป็นคนที่เขารักและรักเขา ความรู้สึกแบบนี้เธอไม่เคยรู้สึกมาก่อน เมื่อเธอเห็นน้ำตาของเขา หญิงสาวกอดศีรษะของชายหนุ่มขณะที่เขานั่งอยู่ พร้อมกับบอกให้เขาร้องออกมา ไม่ต้องอายใคร เพราะเธอพร้อมที่จะอยู่เคียงข้างเขา ...................
เพียงวันเดียวก็มีเรื่องราวมากมายในชีวิต ที่มีทั้งสุขใจ ปลื้มใจ และเศร้าใจ เรื่องราวที่มีน้ำตาเข้ามาปนอยู่
วันนี้วันเดียวที่เธอเข้าใจและรู้สึกว่ามีบางสิ่งเข้ามาที่จะทำให้หญิงสาวตัวเล็กๆจะต้องมาอยู่เคียงข้างกับใครคนหนึ่ง แม้เพียงวันเดียวหรือตลอดไป หน้ากระดาษหน้าหนึ่งในสมุดบันทึก ใช่แล้วต้องมีเรื่องราวของชายหนุ่มที่ชื่อเติ้ล ........
(ไม่แน่อาจมีภาคสองต่อนะค่ะ)
หน้าส่วนตัว
1046
Lovers
0 คน เลิฟยัยแว่นน้ำเงิน
