7 มีนาคม 2551 16:35 น.
ยัยจอมซ่าส์
"ลูกจ๋า...
แม่ไม่ชอบเลยที่ลูกชอบมีเรื่องมีราวกับเพื่อนๆลูกไม่ควรใช้กำลังจนเลือดตกยางออกแบบนี้ไม่สมควรจริงๆๆ"
ลูกชายชายเถียง
"เขาขว้างไม้ใส่ผมก่อนนี่ฮะ"
"ถ้าเขาทำแบบนั้นกับลูก ลูกก็ควรบอกแม่"
"เพื่ออะไรฮะ...
ผมน่ะมือแม่นกว่าแม่ตั้งเยอะ
2 มีนาคม 2551 15:00 น.
ยัยจอมซ่าส์
1.อากำลังอ่านข้อความของผมอีกแล้ว
2.อาอยากรู้มีสาระอะไร
3.อาเริ่มอ่านเร็วขึ้น
4.เร็วขึ้น
5.เร็วขึ้นมาก
6.เร็วขึ้นเข้าไปอีก
7.เร็วมากๆๆๆๆ
8.อาอ่านเร็วจนไม่รู้ว่ามีข้อ3.สองข้อ
9.+555+อาเป็นบ้าไปแล้ว
10.ขำ(............คิกๆ..............ก๋าๆ...........)
color=#3CFFB4>
1 มีนาคม 2551 16:26 น.
ยัยจอมซ่าส์
1.น้ากำลังอ่านข้อความของผม
2.อะไรว่ะ ไม่ให้สาระเลย
3.น้าเริ่มเครียด
4.เครียดมากขึ้น
5.เครียดมาก
6.เครียดมากๆๆ
7.เครียดยิ่งขึ้นอีก
9.น้าเครียดมากขึ้นอีก
10.น้าเครียดจน ลืมไปว่าไม่มีข้อ8.
28 กุมภาพันธ์ 2551 14:55 น.
ยัยจอมซ่าส์
วันหนึ่ง ฉากในโรงพยาบาล โนบิตะตื่นขึ้นมา และเจอพ่อกับแม่และเพื่อนๆ ครบทุกคนยืนอยู่รอบเตียง แล้วโนบิตะก็ถามถึงโดเรมอน ทุกคนกลับปฎิเสธว่า ไม่รู้จักและบอกโนบิตะว่าโนบิตะหลับมานานเป็นปีแล้ว เนื่องจากไม่สบาย และโนบิตะก็นึกย้อนถึงเรื่องราวเกี่ยวกับโดเรม่อน ทั้งการผจญภัยต่างๆ ทุกสิ่งทุกอย่าง เป็นเพียงความฝันเท่านั้นโดเรมอน เซวาสึ โดเรมี ล้วนเป็น ความฝันของเขาทั้งสิ้นโนบิตะเป็นเด็กที่ไม่แข็งแรง และไม่มีเพื่อนรักที่ จะอยู่ด้วย เขาต้องนอนโรงพยาบาล ตลอดเวลาและเขาก็หลับไป ฉากต่อมา เริ่มที่พ่อแม่ และเพื่อนๆของโนบิตะร้องไห้กันอยู่ในงานศพของ โนบิตะ..เขาจากไปก่อนวัยอันควร..และเรื่องราวทุกอย่าง ก็จบลง ที่โนบิตะฝันถึงโดเรมอนและอนาคตนั้นเป็นเพราะเขารู้ดีว่า เขาจะต้อง ตายในอีกไม่นานเขาจึงอยากที่ จะมีอนาคตมีเพื่อนรัก มีการผจญภัยสนุกสนาน แต่ฝันของเขาก็ไม่มีวันเป็นจริง... ตลอดไป......เศร้าใช่ไหมล่ะค่ะ