13 กรกฎาคม 2548 22:53 น.
ยังแคร์
เธอบอกว่าผู้หญิงเหมือนดอกไม้
ทำให้โลกอ่อนไหว...มีสีสัน
เธอจึงอยากให้เรารักกัน
อยากมีฉันเป็นสีสันของหัวใจ
เธอคงรู้จักฉันน้อยไปซะแล้ว
ผู้หญิงอ่อนโยนเปราะบางเหมือนแก้ว...ฉันไม่ใช่
จะให้คบกับเธอก็ได้...แต่ระวังตัวนะในวันต่อไป
เธออาจไปเห็นฤทธิ์ของดอกไม้กินคน !!!
3 กรกฎาคม 2548 23:08 น.
ยังแคร์
ตื่นเช้า มองนาฬิกา ล้างหน้า แปรงฟัน
โผล่หน้าต่างทักทายตะวันในเช้าวันใหม่
เปิดเพลงเบาๆ ในห้อง แอบร้องในบางท่อนที่ประทับใจ
หยิบกระเป๋าคู่ใจ ใส่รองเท้าผ้าใบ ออกเดินทาง
แม่ค้าปากซอย..ขายปาท่องโก๋เจ้าอร่อยยิ้มให้
"เอาสองตัวค่ะ"..ตอบไป...แล้วเดินไปสั่งโจ๊กร้านข้างๆ
โจ๊กหมูใส่ไข่บวกปาท่องโก๋ชิ้นใหญ่ถูกจับมาวาง
อร่อยจัง...อร่อยจัง ว่างๆ จะชวนเธอมาชิมให้ติดใจ
จ่ายเงิน..แล้วเดินไปป้ายรถเมล์
ว้าย...มีหนุ่มสุดเท่แอบมาส่งยิ้มให้
แต่อ้าว...ไม่ได้ยิ้มให้ฉันนี่นา...หน้าแตกกันไป
เขายิ้มให้เพื่อนเขาที่อยู่ไกลๆ ต่างหากเรา
หัวเราะกับเรื่องปล่อยไก่ของตัวเอง
กระโดดขึ้นรถเมล์ ฮัมเพลง..แก้เหงา
อีกไม่กี่นาที...จะเจอเธอคนดี - - แอบตื่นเต้นเบาๆ
แล้วเดี๋ยวก็จะเจอ "รอยยิ้มสำหรับเรา" ไม่หน้าแตกเหมือนเมื่อกี้ที่ยิ้มตอบเขา แน่นอน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟยังแคร์
หน้าส่วนตัว
1108
