17 สิงหาคม 2546 20:36 น.
ยังแคร์
หัวใจไม่ได้รู้สึกแบบนี้กับใครมานาน
นานจนลืมความอ่อนหวานที่ปนมากับความอ่อนไหว
ต้องย้ำตัวเองอีกครั้งว่าความสุขเกิดได้แค่การรักใคร
ปกป้องตัวเองจากความหม่นไหม้..ในวันหนึ่งที่ใจต้องรับมัน
เพราะฉันเป็นแค่เพื่อนคนหนึ่งในสายตาเธอ
การได้พบได้เจอ..จึงเป็นเพียงสิ่งเดียวที่เธอสามารถทำให้ฉัน
แต่มันก็พอแล้ว..แค่ฉันมีเธอในแววตาของความผูกพัน
และยิ้มได้ในคืนอ่อนไหวของแต่ละวัน..เมื่อคิดถึงเธอ
มันเป็นเรื่องของผู้หญิงที่ไม่เข็ดหลาบกับการอกหัก
หรือบางทีก็เป็นเรื่องของคนรู้จัก..ที่มองเธอเป็นความรักอยู่เสมอ
ปล่อยฉันไว้ในโลกของฉันเถอะ..ยังมีความรักอีกเยอะสำหรับเธอ
แค่ใบไม้ไหวในวันที่สายลมมาเจอ..แค่หัวใจเพ้อในวันที่เธออ่อนโยน
แล้วพรุ่งนี้..ของวันพรุ่งนี้........................หรือสักวันหนึ่ง
ฉันจะยิ้มให้กับความคิดถึง ในขณะที่เธออยู่ไกลโพ้น
วันนี้อาจมีน้ำตาเพราะหัวใจยังล้าเอนโอน
แต่วันหนึ่งจะเป็นรอยยิ้มทั้งความอ่อนโยน............... เ พื่ อ เ ธ อ
12 สิงหาคม 2546 18:11 น.
ยังแคร์
สีของฟ้า คือสีฟ้า
แม้ว่าจะเคยจางลงแค่ไหน
แต่ฟ้าจะเป็นสีฟ้าอยู่เรื่อยไป
เมื่อตะวันส่องใหม่ในอีกวัน
คนคือความแกร่งกล้า
ไม่ว่าจะเจ็บร้าวไหวหวั่น
แม้ไม่รู้ว่าจะมีพรุ่งนี้อีกกี่วัน
หน้าที่ของคนอย่างฉัน..คือก้าวไป
ล้ม เพื่อให้ลุก และรู้จักคำว่าล้ม
ตราบที่โลกยังเป็นดวงกลม การลุกล้มไม่ใช่เรื่องใหญ่
สิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่า คือการใช้ชีวิตให้คุ้มค่าลมหายใจ
ฟ้าคือสีฟ้า คนคือค่ายิ่งใหญ่..และฉันจะต้องพิสูจน์ให้ได้ว่าฉันเป็นคน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟยังแคร์
หน้าส่วนตัว
961
