12 พฤศจิกายน 2546 20:51 น.
ยังแคร์
ฉันเคยไม่เชื่อเรื่องปาฏิหาริย์
คิดว่ามันเป็นแค่นิทานหลอกเด็กช่างฝัน
ความบังเอิญในโลกเป็นเพียงเรื่องราวที่เกิดขึ้นในแต่ละวัน
การที่ใครสักคนจะมาพบและรักกัน...มันไม่มี
ความรัก...เป็นแค่เรื่องที่ทำให้เกิดความไหวหวั่น
ฉันเคยใช้อดีตตัดสินมันอย่างนี้
เพราะใครบางคนทำให้ฉันคิดว่า ฉันอ่อนล้ากับความรักมากเต็มที
แล้วในที่สุดความรักก็ไม่มีแง่ดีสำหรับใจ
ฉันกลายเป็นผู้หญิงช่างฝันที่พยายามเลิกฝัน
กลัว...เสียจนไม่เชื่อมั่นที่จะมีรักครั้งใหม่
แต่อยู่ดีๆ เธอก็มา มายืนอยู่ตรงหน้า แล้วไปอยู่ในใจ
ฉันเถียงตัวเองไม่ได้อีกต่อไป...ว่าเธอไม่สำคัญ
ฉันเชื่อแล้วว่าความรักมีปาฏิหาริย์
เปลี่ยนโลกที่มืดมนทุกด้านให้กลายเป็นความงดงามแห่งฝัน
ที่เหลือก็เพียงพรุ่งนี้..ที่จะมีเธออยู่ข้างกัน
แม้ไม่ใช่ตลอดไปก็ขอให้เป็นปัจจุบัน..ที่มีเธอ
11 พฤศจิกายน 2546 10:48 น.
ยังแคร์
เคยได้ยินตำนานเรื่องนี้ไหม
เรื่องความห่างไกลของดวงดาวและก้อนหิน
ดาวที่อยู่บนฟ้าถูกกล่าวหาว่าไม่เคยได้ยิน
ไม่เคยใส่ใจก้อนหิน ไม่เคยมองลงมา
ดวงดาวไม่ใช่เจ้าหญิง
ในความเป็นจริงเป็นแค่ก้อนหินที่ลอยบนฟ้า
ดวงดาวรักก้อนหิน เพียงแต่ก้อนหินไม่เคยมองเข้าไปในตา
ความรู้สึกต่างๆนานา จึงยังอยู่ข้างใน
ก้อนหินอยู่ที่พื้น ดาวอยู่บนฟ้า
ความห่างไกลคือสิ่งที่ทำให้กล้า..และเรียนรู้ว่ารักยิ่งใหญ่
ถ้าฉันเป็นดาว เธอเป็นก้อนหินที่แสนไกล
ขอให้เธอรู้ไว้ ดวงดาวกระพริบแสงอยู่ทุกวันได้ เพราะเธอ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟยังแคร์
หน้าส่วนตัว
1037
