25 กุมภาพันธ์ 2545 22:48 น.
ยังแคร์
ช่วยเลิกเอาเรื่องเก่าๆมาขุดคุ้ย
อย่าทำเป็นคุยกับใครๆว่าฉันห่วงหา
แต่ก่อนน่ะใช่เพราะเงาร้ายมันบังตา
มัวหลงคนบ้า...ถือสาคนเลว
ตอนนี้ตื่นแล้วจากความโง่
เหมือนได้โผล่ขึ้นมาจากเหว
เลิกใส่ใจ...สุภาพบุรุษชั้นเลว
ดับแล้วเปลวไฟ...ใจด้านชา
คนเห็นแก่ตัว...อย่างเธอ
อย่ามาให้เจอแม้แต่ชาติหน้า
เก็บเอาความร้ายของเธอกลับไปบูชา
ที่นี่ไม่ต้อนรับคนไร้น้ำยาที่ตายรังเดิม
19 กุมภาพันธ์ 2545 22:33 น.
ยังแคร์
แม่จ๋า...บนฟ้านั่นอะไร
แม่ตอบไม่ใช่ใครคือจันทร์เจ้า
แม่จ๋า...แล้วทำไมท่านมองเรา
แม่ตอบท่านจะเฝ้าหนูเข้านอน
แม่จ๋า...แล้วข้างจันทร์นั่นอะไร
แม่ตอบนั่นอย่างไรดาวสีอ่อน
แม่จ๋า...ทำไมดาวไม่เข้านอน
แม่ตอบรอลูกก่อนให้นิทรา
แม่จ๋า...แล้วนางฟ้าอยู่ที่ไหน
แม่ตอบท่านไม่ไกลจากท้องฟ้า
แม่จ๋า...แล้วเมื่อไหร่ท่านจะมา
แม่ตอบเมื่อหลับตาแล้วฝันดี
แม่จ๋า...แม่ต้องอยู่ข้างๆหนู
แม่ตอบ จ้ะแม่รู้ ไม่หน่ายหนี
แม่จ๋า...ราตรีสวัสดี
แม่ตอบจ้ะคืนนี้ฝันดีเอย...
18 กุมภาพันธ์ 2545 23:02 น.
ยังแคร์
วันที่ร้องไห้
ยังแคร์
ในวันที่ฉันร้องไห้
ไม่เคยต้องการอะไรนอกจากภาพใครตรงหน้า
กลับมาได้ไหม ฉันจะลืมทุกคำร่ำลา
ยินดีหลอกตัวเองว่าเธอห่วงหา แม้มันไม่จริง
สายไปไหม
dokkoon
ในวันที่ห่างหายจากไกล
คิดถึงเธอใจจะขาดอย่างยิ่ง
สายไปไหมหากกลับไปสู้ความจริง
คำลาทุกสิ่งที่บอกไม่จริงหรอกตรงข้ามกับใจ
ขอบคุณพี่ดอกคูณค่ะ
ยังแคร์
ขอบคุณทุกกำลังใจ
ขอบคุณสำหรับไฟแห่งความหวัง
สัญญาว่าจะเติมพลัง
เพื่อก้าวออกจากความอ้างว้างด้วยตัวเอง
16 กุมภาพันธ์ 2545 23:16 น.
ยังแคร์
ให้ขออะไรจะไม่ขอ
มันมากพอ พอแล้วที่เธอให้
จะเลอเลิศแค่ไหนไม่สนใจ
ขาดเธอไปอะไรก็ไม่ดี
ให้หวังอะไรจะไม่หวัง
เพราะทุกอย่างมีครบแล้วที่คนนี้
รักที่ให้คือทุกสิ่งที่ฉันมี
และเพียงพอที่ชีวิตนี้จะต้องการ
ให้บอกอะไรจะไม่บอก
เพราะความรักจะไม่ออกมาจากคำขาน
หากอยากฟัง จงหลับตา จินตนาการ
เห็นไหม...มีคำหวาน อยากบอกเธอ
16 กุมภาพันธ์ 2545 20:38 น.
ยังแคร์
อ่านหนังสืออีกแล้วสิวันนี้
ต้องหัวฟูอีกทีแล้วสิฉัน
ทั้งเลข วิทย์ อังกฤษ ไทย สารพัน
เอามาวางเป็นชั้นๆแล้วเหนื่อยใจ
ใครกันหนอกำหนดว่าต้องอ่าน
ใครกันนะที่วานให้เอามาใช้
ใครกันหนอที่มาบังคับใจ
ใครกันนะที่อยากให้เรารู้มัน
สมองเราก็มีเพียงน้อยนิด
ทั้งชีวิตก็มีเพียงแค่นั้น
ท่องๆไป กากา แล้วลืมมัน
ก็ไม่รู้เหมือนกันเพื่ออะไร
เคยมีคนบอกว่า..การเรียนนั้น
ทำให้เรามีคืนวันที่สดใส
ก็เอาเห่อะ เค้าสอนมาก็ทำไป
เผื่ออนาคตจะสดใสได้เหมือนกัน
เพราะความรู้คือแสงแห่งชีวิต
เป็นผู้ลิกขิตทุกความฝัน
เวลาอ่านหนังสือ ไม่กี่วัน
คือเวลาของชีวิตฉัน ที่สุขใจ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟยังแคร์
หน้าส่วนตัว
1210
