31 มกราคม 2545 16:33 น.
ยังแคร์
ฉันยืนอยู่ ณ มุมหนึ่งแห่งความรัก
แม้เป็นเพียงซากแตกหักของความฝัน
ฉันสุขใจใต้แสงอ่อนของเงาจันทร์
แม้เป็นเพียงคืนเงียบงันแห่งน้ำตา
ฉันอบอุ่นกับข้อความในไดอารี่
แม้เป็นเพียงข้อความที่ เคยมีค่า
ฉันหวงแหนจดหมายทุกรอยปากกา
แม้รู้ว่าเวลาไม่อาจคืน
ฉันอ่อนไหวในทำนองแห่งดนตรี
แม้วันนี้ต้องมีเสียงสะอื้น
ฉันยิ้มให้กับความฝันในทุกคืน
แม้รู้ว่าพรุ่งนี้ก็ต้องตื่น ทั้งน้ำตา
29 มกราคม 2545 19:12 น.
ยังแคร์
ฉันถามตัวเองว่า
การเสียน้ำตาทำให้อะไรดีขึ้นไหม
ตัวฉันก็ตอบอย่างเข้าใจ
มันไม่เคยทำให้อะไรดีขึ้นมา
ฉันถามตัวเองต่อ
ทำไมยังต้องรออย่างไร้ค่า
และคำตอบที่ได้กลับมา
นั่นก็คือว่า ไม่ได้อะไร
ฉันถามตัวเองว่า
อีกนานไหมที่จะลืมแววตาคู่นั้นได้
และตัวฉันก็ตอบอย่างอย่างเข้าใจ
ไม่มีวันทำได้ ไม่มีวันลืม
22 มกราคม 2545 18:43 น.
ยังแคร์
น้ำตาไหลในเสียงดนตรี
บทเพลงนี้เต็มไปด้วยความหลัง
เพลงของเรา...ที่เคยนั่งฟัง
กับคำพูดที่จริงจังว่าห่วงใย
เสียงเธอในทำนองกีตาร์
ที่ประสานคลอกันมา ยังจำได้
วันนั้นยังมองตากันอย่างสุขใจ
ฉันเคยเชื่อว่าไม่มีใครโชคดีเท่าเรา
วันนี้เหลือเพียงเพลงเหว่าว้า
ขาดเสียงกีตาร์...เหมือนวันเก่า
เหลือเพียงฉันกับเสียงร้องไห้เบาๆ
แล้วบทเพลงของเราก็กลายเป็นแค่เพลงเศร้า...ของน้ำตา
20 มกราคม 2545 16:19 น.
ยังแคร์
อยากให้เธอได้เข้าใจ
ปัญหามากมายจะทำให้เธอเข้มแข็ง
อย่าท้อแท้ อ่อนล้า หมดแรง
กับบทเรียนราคาแพงที่ผ่านเข้ามา
คิดสิเธอได้อะไร
จากปัญหาใหญ่ๆที่เธอว่า
เธอได้เรียนรู้ว่าทุกสิ่งจะได้มา
มันต้องฟันฝ่าอะไรมากมาย
อยากให้เธอเข้าใจนะคนดี
ไม่มีอะไรที่ไม่มีความเลวร้าย
เมื่อเธอกล้าฝัน ต้องกล้าไปถึงมันแม้ไม่ง่ายดาย
แต่ฉันคนหนึ่งล่ะที่เชื่อว่าเธอทำได้ และกล้าทำ
20 มกราคม 2545 13:12 น.
ยังแคร์
หัวใจมีไว้เพื่อรัก
มีไว้เพื่อให้รู้จักความอ่อนไหว
นั่นคือสิ่งที่ฉันเคยเข้าใจ
ในวันที่เธออยู่ใกล้และรักกัน
หัวใจมีไว้เพื่อเจ็บ
นั่นคือสิ่งที่เก็บไว้ในใจฉัน
นับจากวันที่ไม่มีเธอผูกพัน
นับตาวันที่ฉัน รักเธอข้างเดียว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟยังแคร์
หน้าส่วนตัว
845
