27 ตุลาคม 2545 22:29 น.

ความฝันวันฝนโปรย

ยังแคร์

อยากนั่งมองสายฝนกับเธอ
แววตาลอยเหม่อคงอุ่นไหว
มือจับกุมมือ ใจเกาะกุมอีกหนึ่งใจ
แล้วระบายยิ้มสดใสไปด้วยกัน
ซบไหล่กว้าง อากาศหนาวแต่ใจอุ่น
หลับตาลงบนความละมุนแห่งความฝัน
ปล่อยเม็ดฝนโปรยปราย บนเรื่องราวของความผูกพัน
สะดุ้งตื่นบนความเงียบงัน..
พบตัวเองอยู่กับความฝัน..ร้องไห้คนเดียว

				
23 ตุลาคม 2545 20:28 น.

โปสการ์ดจากเพื่อน

ยังแคร์

ตัวอักษรบนกระดาษแผ่นหนึ่ง
ข้อความก็ไม่ค่อยซึ้ง..แค่จริงใจก็พอแล้ว
แสตมป์ที่มุมกระดาษ..แม้จะมีรอยขาดเป็นแนว
แต่สรุปแล้วก็..โอเค

ตัวหนังสือบอกเล่าเรื่องราวของคนอีกฝั่ง
รอยปากกาพูดไม่ดัง..แถมตัวโย้เย้
จบท้ายตัวอักษรพร้อมคำอวยพรขอให้ได้เกรดเอ
ง่ายๆไม่ค่อยเท่..แต่ยิ้มชอบใจ

เพราะความรู้สึกมันรับรู้
กระดาษที่ถืออยู่มีค่าแค่ไหน
อยากขอบคุณบุรุษไปรษณีย์สุดหัวใจ
รอนะเจ้าเพื่อนคนไกล..กระดาษอีกแผ่นก็จะเดินทางกลับไปห่วงใยเธอ 				
14 ตุลาคม 2545 21:45 น.

จบตำนานเจ้าหญิงเม็ดทรายเจ้าชายพระจันทร์

ยังแคร์

เนินนานผ่านไป
คนดี..เธอรู้ไหมบนฟ้านั่น
จากที่เคยอ่อนหวานเพราะตำนานเจ้าชายพระจันทร์
ก็มีเพียงความไหวหวั่นบนท้องฟ้า

ท้องทะเลก็ไร้คลื่น
สงบนิ่งอย่างขมขื่น..โหยหา
เจ้าหญิงเม็ดทรายนองน้ำตา
คิดถึงวันเวลาแห่งความรัก

เรื่องราวที่เต็มไปด้วยความต่าง
ช่องว่างที่ตีขวางเป็นอุปสรรค
ความผูกพันเหมือนจบง่ายแต่ยากนัก
ยังมีแรงความรักและศรัทธา

เจ้าชายจึงทอดตัวลงผืนน้ำ
ปราถนาความทรงจำกลับสู่ฟ้า
ดำดิ่งสู่ทะเล..ออกตามหา
เจ้าหญิง..กลับมาสู่ฟ้าใส

ไม่มีอะไรไกลเกินรัก
ไม่มีอุปสรรคยากเกินไป
ไม่มีสิ่งกั้นขวางความอ่อนไหว
ถ้าเพียงหัวใจนั้นเชื่อกัน

ทุกวันนี้หากเธอมองไปบนฟ้า
เธอจะเห็นจันทราอยู่ที่นั่น
และมีดาวดวงหนึ่งข้างดวงจันทร์
นั่น...คือเจ้าหญิงช่างฝันชื่อเม็ดทราย

จบตำนานความรักของคนช่างเพ้อ
หลับตานะเธอ..เพื่อพบเจอฝันสดใส
ค่ำคืนงียบงันแต่เธอนั้นจะอุ่นใจ
เพราะเจ้าหญิงเจ้าชายจะอยู่ใกล้ๆตลอดคืน


http://www.thaipoem.com/web/poemdata.php?id=22972
http://www.thaipoem.com/web/poemdata.php?id=24349
http://www.thaipoem.com/web/poemdata.php?id=2439				
13 ตุลาคม 2545 15:57 น.

จดหมายถึงเจ้าหญิงเม็ดทราย

ยังแคร์

ถึงเจ้าหญิงเม็ดทรายที่ฉันรัก
ค่ำคืนอาจเงียบงันนักบนผืนฟ้า
แต่เมื่อเธอจากไปจนลับตา
ค่ำคืนยิ่งเหว่ว้าอีกหลายเท่า

ขอโทษ...ที่ไม่อุ่นดังตะวัน
ขอโทษ...ที่มีเพียงฝันเก่าๆ
ขอโทษ...ที่มีเพียงความเหงา
ขอโทษ...ที่ว่างเปล่าบนผืนฟ้า

ฉันมีเพียง..ความรัก
ให้โอบล้อม..พิงพัก..ปรารถนา
เป็นเพียงเจ้าชายในมายา
แท้จริงธรรมดา..ไม่เลิศเลอ

กลับมานะ..คนดี
ฉันรอคอยอยู่ที่นี่เสมอ
รอการกลับมาของเธอ
มาพบเจอ..มาผูกพัน

เจ้าหญิงเม็ดทรายผู้งดงาม
ฉันจะติดตามเธอไปทุกคืนฝัน
เผื่อวันหนึ่งฉันจะเป็นเช่นตะวัน
เผื่อวันหนึ่งแสงของฉัน..จะอุ่นพอ

                              รัก..และจะยิ่งรัก
                             เจ้าชายพระจันทร์				
12 ตุลาคม 2545 19:32 น.

เพราะหัวใจมีคุณจึงอุ่นใจ

ยังแคร์

ฉันเดินทางมากับสายลม
พร่างพรม..อ่อนไหว..ช่างฝัน
ใช้หัวใจรับรู้เรื่องราวของดวงจันทร์ 
ใช้ความฝันรับรู้เรื่องราวของความรัก

ฉันเคียงข้างกันมากับความอบอุ่น
เป็นความเคยคุ้นที่คุณเคยรู้จัก
เป็นความอ่อนโยนที่พร้อมให้คุณพิงพัก
เป็นผู้หญิงที่อ่อนไหวนักในดวงตา

ฉันผูกพันกับดวงดาว
เป็นเพื่อนกับเมฆขาวบนผืนฟ้า
รู้จักกับดอกไม้ระหว่างทางที่ผ่านมา
คุ้นเคยกับนิทานดอกหญ้า..ก่อนหลับตานอน

ฉันรักการมีอยู่ของทะเล
รักการร่อนเร่ในความไหวอ่อน
รักตัวอักษรที่เรียงร้อยเป็นบทกลอน
และรักความอาทรในหัวใจของคุณ

ฉันชอบบทเพลงของสายน้ำ
หลงรักถ้อยคำความอบอุ่น
คุณรู้ไหมว่าทุกอย่าง..เกิดขึ้นบนโลกกว้างที่มีคุณ
และทุกสิ่งที่ฉันรักที่ฉันคุ้น..มันเกิดขึ้นเพราะคำว่ารักคุณ คำเดียว
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟยังแคร์
Lovings  ยังแคร์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟยังแคร์
Lovings  ยังแคร์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟยังแคร์
Lovings  ยังแคร์ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงยังแคร์