22 ตุลาคม 2544 15:51 น.
ยังแคร์
โปรดอย่ากลั่นแกล้งความรู้สึก
เมื่อเธอรู้ว่าลึกๆมันอ่อนไหว
ฉันเจ็บปวดอยู่กับการไม่มีใคร
มันก็พอแล้วสำหรับใจที่รอนราน
สงสารกันหน่อย
อย่างน้อยแค่รอยยิ้มไม่ร้าวฉาน
เท่านั้นก็ช่วยให้ฉันไม่ทรมาน
เถอะนะถือว่าทำทานให้คนที่รักเธอ
18 ตุลาคม 2544 14:09 น.
ยังแคร์
อยากให้เธอมองเห็นแววตา
ที่ซ่อนคำว่าห่วงหาไว้ในนั้น
อยากให้เธอรู้ว่าเธอผูกพัน
อยู่ในฝันของฉันไม่เปลี่ยนไป
อยากให้เธอมองเห็นความรู้สึก
จะได้รู้ว่าลึกๆมันอ่อนไหว
หากวันนี้เธอไม่มองข้ามกันไป
จะเห็นคนๆนี้ยิ้มให้...เพราะรักเธอ
14 ตุลาคม 2544 12:21 น.
ยังแคร์
เธอเคยรับรู้อะไรไหม
ในวันที่หัวใจเจ็บปวดกับความเหงา
น้ำตารินไหลอย่างแผ่วเบา
แล้วที่สุดความว่างเปล่าก็ไม่เห็นใคร
เธอเคยรับรู้รึเปล่า
ชั่วโมงแห่งความปวดร้าวเจ็บปวดแค่ไหน
ถ้าเธอรู้โปรดเห็นใจ
อย่างน้อยก็อย่าทิ้งกันไปอย่างที่เธอจะทำ
12 ตุลาคม 2544 09:20 น.
ยังแคร์
ปล่อยให้ความร้างไร้เล่านิทาน
กลาวถึงตำนานคนอ่อนไหว
ผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งเคยรักใคร
เคยมีหัวใจให้กับเธอ
ต้องหลงเหลือเพียงความอ่อนแอ
จมเจ็บกับความพ่ายแพพร่ำเพ้อ
อยู่กับหัวใจไหวละเมอ
ในความผูกพันที่เธอไม่ไยดี
ทั้งหมดของชีวิตจึงเหลือเพียงน้ำตา
แล้วนั่นก็คือที่มาของผู้หญิงใจด้านชาในวันนี้
นิทานจึงจบลงตรงที่ฉันคนภักดี
ไม่เหลือหัวใจไว้ที่นี่เพื่อเริ่มต้นความรู้สึกดีๆกับใคร
11 ตุลาคม 2544 11:42 น.
ยังแคร์
ยังจำทุกอย่างได้เสมอ
นับจากวันที่พบเจอจนวันสุดท้าย
ความทรงจำที่ดีมากมาย
จะปิดตายไว้ในความทรงจำที่แสนดี
ไม่รู้อีกนานแค่ไหน
จะได้พบกันใหม่ ณ ที่เดิมแห่งนี้
แต่ที่รู้คือทุกอย่างที่เคยมี
จะชัดเจนอยู่ในใจดวงนี้ไม่มีวันลืม
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟยังแคร์
หน้าส่วนตัว
700
