23 สิงหาคม 2545 14:16 น.
ยังแคร์
สนามหลวง ราชดำเนิน ผ่านฟ้า
คนมากมายวิ่งขึ้นมาตามเสียงใสๆ
กระเป๋ารถเมล์ยิ้มให้หนึ่งทีส่งตัวให้หนึ่งใบ
ที่นั่งไม่มีไม่เป็นไร เกาะเก้าอี้ยืนไปออกกำลัง
เด็กผู้หญิงเดินขึ้นมากับกระเป๋าใบใหญ่
ผู้ชายใจดีลุกให้แล้วเดินไปยืนแถวหลัง
เด็กน้อยขอบคุณบรรยากาศวุ่นๆแต่อบอุ่นจัง
คนขับยังตุเลงรถบุโรคั่ง..เรื่อยไป
คนพูดคุยเสียงดังแข่งเสียงเครื่องยนต์
รถเบรคทีของก็ไม่หล่นเพราะมีคนนั่งข้างๆช่วยถือให้
เสน่ห์ของรถประจำทางในวันที่รถไม่ว่างอยู่ที่หัวใจ
การเดินทางครั้งต่อไป..จะนั่งรถเมล์หาภาพประทับใจเหมือนเดิม
19 สิงหาคม 2545 22:30 น.
ยังแคร์
ไม่ขอให้เธอ เปลี่ยนในแบบที่เป็น
เพราะฉันรักในสิ่งที่เห็นสิ่งที่ไม่ต้องซ่อนเร้นมันไว้
ภาพของเธอวันนี้ อยากให้แสดงออกอย่างจริงใจ
ไม่ใช่ภาพจากการแสดงครั้งใหญ่ของหัวใจที่เธอมี
อย่าหลอก ว่ารัก ถ้ารักกันไม่ได้
หัวใจแสนอ่อนไหว..ไม่ต้องทำร้ายมันไปมากกว่านี้
เอาความเป็นเธอที่จริงแท้ ออกมาให้แลสักที
แม้จะทำให้เจ็บไม่เหลือดี..แต่เป็นการเจ็บเพื่อความจริงใจที่มี ก็ยอม
17 สิงหาคม 2545 14:37 น.
ยังแคร์
ทุกวันนี้ฉันยังอยู่กับวันเก่า
เพลงพระจันทร์ หลังบ้านเรา เคยร่วมร้องกันไว้
เหลือเพียงทำนองน้ำตา ที่คลอตามจังหวะหัวใจ
ให้ความร้าวรานที่อยู่ข้างในบีบเค้นความอ่อนไหวจนอ่อนแอ
ไม่กล้า แม้แต่จะเดินผ่าน
กลัวความจริงกระทบจนร้าวรานเป็นรอยแผล
ในวันที่เธอรักเขา ที่เดิมของเราเหลือเพียงคนเศร้าที่ถูกรังแก
หัวใจกลายสภาพเป็นคนขี้แย ร้องเพลง แพ้ ได้เพลงเดียว
11 สิงหาคม 2545 13:49 น.
ยังแคร์
ถ้าน้ำตาทำให้ปวดปร่าจนกว่าจะลืมใครได้
จะทำให้มันหยุดไหล..ออกจากความอ่อนไหวในดวงตาฉัน
ไม่ได้กลัวจะปวดปร่าจนต้องร้าวชากับความผูกพัน
แค่กลัวว่ามันจะทำให้เธอไม่มีตัวตนในชีวิตฉันเท่านั้นเอง
9 สิงหาคม 2545 22:29 น.
ยังแคร์
คืนนี้พระจันทร์สีเศร้า
น้ำตารินเบาๆเพราะความคิดถึง
ร้าวใจเพราะความโหดร้ายของคนคนนึง
คืนที่ความรักอีกครึ่ง หายไป
สายลมพริ้วไหวให้เหน็บหนาว
แม้แต่ดวงดาวก็ไม่เอาใจใส่
เจ็บกับสิ่งที่เป็นอยู่ มากเกินกว่าใครจะรู้ จะเข้าใจ
อยากกอดดวงจันทร์แล้วร้องไห้ไปพร้อมกัน
แต่จันทร์ก็สูง เกินเอื้อมคว้าถึง
เหมือนใครคนหนึ่งที่เป็นเพียงเรื่องราวแห่งฝัน
ที่พยายาม จึงได้มา เพียงเศษความรู้สึกในช่วงเวลาเงียบงัน
กอดความเงียบเหงาอยู่กับฉันแล้วแอบยิ้มให้พระจันทร์คนเดียว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟยังแคร์
หน้าส่วนตัว
1242
