17 กันยายน 2549 10:11 น.
ยังเยาว์
เลิกกังวล ห่วงใย ใจดวงนี้
ฉันอยู่ได้ สบายดี อย่างที่เห็น
มีเสี้ยวสุข ห้วงทุกข์กล้ำ และลำค็ญ
ไร้ผู้เป็น คนยืนข้าง แต่วางใจ
ดูแลตัว ล่วงคืนวัน สานฝันต่อ
ทิ้งความท้อ เดินลำพัง ก็ยังไหว
ไม่ทุกข์ร้อน ว่าวันนี้ ต้องมี...ใคร...
แค่หนึ่งใจ ที่พร้อมก้าว หากร้าวราน
ฉันหัวเราะ ยิ้มชื่น ในคืนค่ำ
เพียรดื่มด่ำ มนต์ราตรี ที่หอมหวาน
เติมความคิด เรื่องนี้นั้น ของวันวาน
มาเป็นฐาน บทเรียนเผื่อ ทุกเชื่อวัน
ร้องไห้บ้าง นาทีเจ็บ แล้วเก็บห่าง
ปล่อยคั่งค้าง เป็นบ่วง เพียงช่วงสั้น
ก่อนเติมไฟ เสริมแรงสู้ ให้รู้กัน
อุปสรรค ที่ขวางกั้น มันเพียงเงา
กอดตัวเอง พอบรรเทา ไม่เศร้านัก
ทุ่มเทรัก ให้ตัวเอง คร่าเพลงเหงา
เตือนตัวเอง ก้าวพ้น ฟ้าหม่นเทา
พร้อมแนบเนาว์ หัวใจสู้ รู้หยัดยืน
ไม่ปิดกั้น หัวใจ ที่ใฝ่เพ้อ
คิดถึงเธอ ยิ้มได้ ฉันไม่ฝืน
พร้อมกับก้าว รุดไป ในค่ำคืน
ฉันกล้ายืน อยู่ได้ สบายดี