10 มิถุนายน 2548 04:00 น.
ยังเยาว์
เกลียดที่เธอเข้ามาในชีวิต
เกลียดที่คิดถึงเธอเมื่อเหินห่าง
เกลียดที่ใจคุ้นชินเธอร่วมทาง
เกลียดอ้างว้างมาตีรัวที่ขั้วใจ
เกลียดที่เธอทำให้ฉันไหวหวั่น
เกลียดที่ฉันอดห่วงเธอไม่ได้
เกลียดที่แอบหวงเธอเมื่อเคียงใคร
เกลียดที่ไร้แรงเดินเมื่อเดียวดาย
เกลียดถ้อยคำแสนห่วงที่เธอให้
เกลียดที่ใฝ่หลงเพ้อเธอห่างหาย
เกลียดเธอยุ่งตอนฉันไม่สบาย
เกลียดฝันร้ายยามเธอนั้นจากลา
เกลียดหัวใจที่เทไปให้เธอหมด
เกลียดน้ำตาที่หยดให้ไม่มีท่า
เกลียดที่ทุ่มหัวใจทุกเวลา
เกลียดคำลาที่มาแยกสองเรา
เกลียดที่รู้ว่าเธอนั้นยังห่วง
เกลียดที่ล่วงเลยมารักไม่เก่า
เกลียดที่เธอคอยบ่นพร่ำรักสองเรา
ก็อายเขาเลิกบอกรักฉันซะที
................................
เกลียดตัวเองที่ยังเลิกรักเธอไม่ได้
แค็กๆ ขอเวลานอก ไปอ้วกซักสองนาทีค่ะ
9 มิถุนายน 2548 01:23 น.
ยังเยาว์
เรือนหลังน้อยเจียนลอยตามลมผ่าน
ฝาตรงชานปลิวไหวจนแทบร่วง
มือแม่กอดหัวใจน้อยไว้สองดวง
สายตาห่วงหวงแหนแสนกังวล
พ่อไม่อยู่เพราะไกลไปกรุงเทพฯ
ต้องหาเก็บเงินตราคราขัดสน
ด้วยครอบครัวข้นแค้นแสนยากจน
จึงต้องทนรอพร้อมหน้ามาแรมปี
แม่ดูแลลูกสองคนก็แสนเหนื่อย
ยังต้องเมื่อยล้ากายทุกวันวี่
กู้ผืนนาคนเดียวเท่าแรงมี
ไม่เคยบ่นสักทีว่าแม่ล้า
มาค่ำนี้ลมแรงกลับแซงพัด
แม่วิ่งจัดเก็บของหมองในหน้า
ใบหน้าเผือดไร้ยิ้มอย่างเคยตา
ลูกเดียงสาไม่รู้ร้อนทุกข์ถึงตัว
ฝนห่าใหญ่กลับพรั่งพรูอยู่ข้างนอก
น้ำหยดออกไหลหลังคาลงรูรั่ว
หนาวสะท้านเหน็บกายไปทั้งตัว
หรือแม่กลัวหวั่นไหวในฤดี
บ้านหลังน้อยแสนงามในความคิด
กลับถูกปลิดด้วยพายุโหมเต็มที่
หลังคาผุถูกพัดเกือบทันที
ฝาบ้านนี้ไม่อาจอยู่สู้ลมร้าย
ฉันเห็นแม่น้ำตาหลั่งอาบข้างแก้ม
ปากเคยแย้มดุด่ากลับนิ่งหาย
หรือว่าแม่ของฉันไม่สบาย
หรือเหนื่อยกายเกินกว่าจะท้าทน
เพราะยังเด็กเกินกว่าจะรู้แจ้ง
จึงคลางแคลงหัวใจให้สับสน
ได้แต่มองคนมาสาละวน
มาช่วยขนของจากเรือนเป็นเพื่อนกัน
28 พฤษภาคม 2548 22:33 น.
ยังเยาว์
อิจฉาเขาไปทัวร์กัน
อิจฉาเขาไปวันนั้น
แต่ทำไมตัวฉันถึงไม่มีสิทธ์อย่างเขา
อิจฉาเขากินอิ่มหนำ
แต่ฉันฉันทำได้แค่เพียงมอง
แอบมองมองดูเขากินกัน
:(
หลังซ้อมเซิ้งโชว์ใหญ่ Thai's dancing
มาแอบอิงหน้าคอมฯ พร้อมท่องเน็ต
เปิดมาเจอทริประยองน้ำตาเล็ด
ต้องแอบเช็ดป้อยๆ น้อยใจจัง
ได้ข่าวคราวน้องพี่ Thai poem
ไปอิ่มเอมชมชายหาดกันพร้อมพรั่ง
ดูภาพถ่ายแสนสนุกสุขเสียจัง
แต่เรานั่งเศร้าสร้อยหงอยจริงๆ
แอบอมยิ้มบางรูปถ่ายหลายตากล้อง
คอยเมียงมองบ้างเก๊กถ่ายภาพนิ่ง
บางรูปขำบางรูปเหนื่อยบ้างพักพิง
บ้างก็ทิ้งกายลงนอนก่อนใครๆ
มีไกวเปลกล่อมเห่ให้น้องหลับ
มีคนรับร้องเพลงบรรเลงให้
มีเลี้ยงข้าวปลาอาหารสำราญใจ
เห็นมีใครองค์ลงคงน่าดู
แอบอิจฉานิดๆ ตะหงิดเศร้า
มัวแต่เฝ้าหน้าคอมฯ แอบดูอยู่
ไม่ได้ไปดูทะเลช่วยจับปู
ไม่ได้อยู่เมืองไทยไกลเหลือเกิน
หวังไว้ว่าคราวหน้ามีโอกาส
คงไม่พลาดจองไว้แต่เนิ่นๆ
ไปร่วมอยู่ทริปแสนสุขแสนเพลิดเพลิน
ไปเที่ยวเดินเก็บมิตรมาติดใจ
เนื่องจากไม่มีโอกาสเที่ยวทะเลไทย
ยังเยาว์จึงต้องทัวร์ทะเลเทศแทน
จากภาพคือทะเลเหนือค่ะ บริเวณชายหาดทางเหนือของ Netherland
ที่ Ameland เขต Friesland ประเทศ Netherland ค่ะ
27 พฤษภาคม 2548 22:56 น.
ยังเยาว์
กอดกระหวัดตัวซัดเป็นเกลียวคลื่น
โถมสู่พื้นหาดทรายคล้ายคุ้มคลั่ง
ส่งเสียงร้องกู่ก้องตะโกนดัง
คล้ายฝากสั่งเสียงให้ถึงใจฟ้า
เฝ้ามองฟ้านานมาแต่คลาคลาด
ไม่อาจพาดผ่านไปให้ห่วงหา
เพราะเรานั้นห่างไกลสุดสายตา
ต้องร้างลาห่างไปแสนไกลกัน
รู้เราเป็นได้เพียงเส้นขนาน
แต่ยังสานรักต่อเพราะใจมั่น
ไม่หวังเทียบทาบฟ้าเข้าหากัน
หวังเพียงปันแรงใจไว้เยียวยา
จึงได้แต่ส่งใจในเกลียวคลื่น
ยามค่ำคืนแม้ท้อยังรอท่า
ด้วยอยากยลโฉมเจ้าอย่างตั้งตา
ขอแค่ฟ้าห่มกายาเคียงทะเล
27 พฤษภาคม 2548 12:06 น.
ยังเยาว์
อยากจะกินซาลาเปาไม่ยุ่งยาก
ไม่ลำบากออกเรือไปเสาะหา
ฉันแค่เดินไปซุปเปอร์แล้วซื้อมา
รอเวลาก่อนเข้าปากฝากช่องฟริซ
ทนตาแข็งทำการบ้านถึงตีหนึ่ง
ลืมนึกถึงท้องจะหิวเสียสนิท
ถึงตอนนี้ท้องก็ร้องแล้วนิดๆ
เลยต้องคิดหาทางอย่างเร็วไว
ซาลาเปาที่ซื้อไว้ให้เอานึ่ง
ไม่มีซึ้งแต่หาของแทนกันได้
หม้อหุงข้าวไฟฟ้าอยู่นี่ไง
หม้ออีกใบตั้งไว้บนจนอุ่นดี
นั่งเฝ้าหม้อกลืนน้ำลายลงหลายอึก
ก็เลยนึกอยากกินซะตอนนี้
แต่ไม่ได้รอก่อนอย่ารีบซี
ใจร้อนงี้ยิ่งร้อนกว่าหม้อไฟ
พอได้ที่ว่าสุกดีรีบหยิบออก
ไม่ต้องบอกรสชาติดีแค่ไหน
แค่หยิบเข้าปากเคี้ยวตุ้ยๆ ไป
ถึงรู้ไส้กินจนจุกไม่สุกเลย
(แก้แล้วน้า ไม ...ถ... ไม่ขึ้น งอนแล้ว)
โฮะๆๆๆๆ