1 มิถุนายน 2552 13:54 น.

คืนนี้

ยังเยาว์

นั่งอดหลับอดนอนค่อนคืนแล้ว
ไร้วี่แววกลอนงามติดนามเจ๋ง
ยิ่งคิดวกเวียนไปให้นึกเซ็ง
ทำอวดเก่งจะเขียนกลอนอ้อนใครใคร

กลอนการเมืองเรื่องยุ่งมุ่งยุบแยก
กลอนแปลกแปลกสรรหามาเขียนให้
กลอนอกหักรักหวานสะท้านใจ
กลอนอะไรคาดหวังยังไร้เงา

จะขึ้นต้นต่อกลางวางท้ายบท
แสนสลดสมองว่างเส้นทางเฉา
อนิจจาทดท้อเราหนอเรา
ช่างน่าเศร้าสุดช้ำคำหมดคลัง

แม้เพียรบิ๊วท์ท่าไหนก็ไม่รอด
จำต้องจอดหยุดเคลื่อนเหมือนโดนขัง
เมื่อไฟคิดเคยมั่งมีไม่จีรัง
บางคราวครั้งมอดดับลงกับตา

ถึงเวลาเข้านอนแล้วตอนนี้
หยุดเซ้าซี้คิดเขียนกลอนนอนเถิดหนา
เก็บสมุดข้ออ้างวางปากกา
ไว้วันหน้ารอหน่อยค่อยว่ากัน

เอ่เอ๊...อ่าอ๊า...ว่าหลับเถิด
หลากคำเลิศอาจซ่อนในก้อนฝัน
จงหลับเสียหลับตานิทราพลัน
ตรงซอกฝันแอบอ้อนใครไม่ต้องอาย




เอ่เอ๊...อ่าอ๊า...กล่อมตุ๊กตาหลับทุกตัว
..................


ดูเวลาอีกทีก็เช้าแล้ว
03:09
วันอาทิตย์ 31 พฤษภา 52
				
22 ธันวาคม 2551 10:33 น.

ห้วยกุ่ม (ส่งการบ้านครูกระต่ายฯ)

ยังเยาว์

ออกเดินทาง เดียวดาย บ่ายอีสาน
ภูผาม่าน ปลายทาง ที่วางหวัง
เข้าชุมแพ ครั้งนี้ ดีใจจัง
เยือนอีกครั้ง ร่วมค่าย ที่หมายตา

พี่ร้อยฝัน พี่กระต่ายฯ รีบทายทัก
ออกมารับ ยังเยาว์ เช้าตีห้า
แวะตลาด ซื้อเสบียง เรียงจัดมา
แข่งเวลา รอน้อง กองทัพนำ

ห้วยกุ่ม...

ฐานร้อยกรอง น้องสอนพี่ ดีหนักหนา
เปิดตำรา ยังผิด คิดแล้วขำ
พี่นั่งดู น้องแจง ค่อยแต่งคำ
ช่วยกันทำ ตรวจงาน ทานบทกลอน

ตามน้องกลุ่ม ขึ้นเขา ลงเนาว์ห้วย
รั้งท้ายด้วย สาวลิ้นห้อย ต้องคอยต้อน
หม้อสนาม ห่อข้าวหุง พร้อมถุงนอน
แอ๊บหน้าอ่อน แทรกกลุ่มสอง น้องวัยเยาว์

ฐานรักษ์ป่า พี่ห้วยกุ่ม เฟ้นมุมให้
ธารน้ำใส ป่างาม ท่ามขุนเขา
แทรกความรู้ เกร็ดประวัติ จัดให้เรา
กระตุ้นเร้า รักไพร ร่วมใจกัน

คืนนั้น...

ข้างกองไฟ ลมหนาว ปั้นข้าวจี่
เสียงดนตรี ขับกล่อม สู่อ้อมฝัน
อุ่นน้ำใจ ไมตรี มีให้กัน
กลางกลิ่นควัน แมกไม้ ในค่ำคืน

..........................

ต้องเอ่ยคำ อำลา ถึงคราจาก
ฉุดกระชาก เสี้ยวรู้สึก จนนึกฝืน
เมื่องานเลิก เสียงลา พังมาครืน
น้ำตารื้น กระพริบไล่ ไกลหางตา

ริมหน้าต่าง รถติด นั่งคิดถึง
อีกบทหนึ่ง ความทรงจำ ให้ร่ำหา
นักเขียนน้อย ห้วยกุ่ม ชุ่มอุรา
ทุกข์สุขท้า เศร้าซึ้ง ยังตรึงใจ

..........................

21 ธ.ค. 51 (03.39 น.)
ยังเยาว์
เงียบๆ เรียบร้อย น่ารัก อ่อนหวาน
(ทั้งหมดนี้ใช้หลอกได้เฉพาะคนที่ไม่เคยเจอตัวจริง)

...ส่งการบ้านช้า อย่าหักคะแนนนะคะคุณครู....
				
1 กุมภาพันธ์ 2551 02:22 น.

เจ็บท่อกัน

ยังเยาว์

เฮ็ดบ่ได้ดอกอ้ายให้คลายฮัก
ย้อนน้องปักเหมิดใจเป็นใยสาน
คืออ้ายฮักภักดิ์นำเป็นตำนาน
คงฮักนานฮักแท้แน่อุรา

ทราบอยู่ดอกซึ้งหลายที่อ้ายมอบ
บ่อาจตอบแทนฮักสักผลา
ย้อนฮู้ดีฝ่ายน้องผู้ต้องตา
คิดเห็นหน้าบ่แม่นเจ้าคนเฝ้ารอ

หลงฮักเพิ่นข้างเดียวเปลี่ยวดวงจิต
เถิงสิไร้อภิสิทธิ์บ่คิดขอ
แค่ส่ำนี้น้อยหนึ่งซาบซึ้งพอ
บ่เคยท้อห่วงใยให้ตราตรึง

บ่ฮู้ยืนมุมใด๋ในใจดอก
แต่ยอมออกหลบมุมซุ่มคิดถึง
เฮ็ดแจ่งใด๋ฮักแต้มแกมรำพึง
ใจสิขาดบ่อาจดึงหยุดซึ้งตาม

เจ็บคือกันท่อกันนั่นล่ะอ้าย
มันเป็นฮ้ายปานใด๋อย่าให้ถาม
ฮู้อยู่...ฮู้ดีเจ็บกี่ยาม
เหมิดสิทธิ์ดามแผลร้าวคาวน้ำตา

บ่ขออ้ายให้ลืมตื่มกันดอก
สิบ่ตอกย้ำอ้ายให้ขายหน้า
ฮักคือฮักคิดฮอดตลอดมา
คงเส้นวาม่องเก่าที่เขาควร

คันมื้อหน้าพ้อไผอย่าไลลับ
ลองเปิดฮับเบิ่งเขาหยุดเฝ้าหวน
ค่อยค่อยคบเฮียนฮู้ดูทบทวน
อย่าฟ้าวด่วนคิดซ้ำตัดสัมพันธ์

ตอบบ่ได้เป็นหยังคือยังฮัก
ใจทุกข์หนักทรมานพาลโศกศัลย์
คืออ้ายเลี่ยงบ่กล้ามาประจัน
เซาฮักกันได้บ่ขอถามแหน่
.................................

ตอบบ่ได้คือเซาฮักเขาบ่ได้
คือกับอ้ายตอบบ่ได้คือเซาฮักน้องบ่ได้

อ้ายฮักน้อง น้องฮักเขา เขาฮักไผ

เพลง:อินแฮง
ศิลปิน:ไอดิน อภินันท์

ใจอ้ายยังฮักบ่มีเปลี่ยนแปลงอินแฮงเด้หล่า
สิให้อ้ายเฮ็ดคือบ่หัวซายามน้องสิลาอ้ายไป
คบกันมาตั้นนานฮักน้องเเหมิดหัวใจ อ้ายเฮ็ดบ่ได้อีหลี 

น้องเดินมาขอให้ลืมความหลังที่เราเคยมี
และบอกเหตุผลว่าเจอคนดีเวิร์คกว่าที่เฮาคบกัน
ขอให้อ้ายหยุดฝันขอให้เฮาจบกันมันบ่แม่นของง่าย

*อ้ายยังลืมน้องบ่ได้อ้ายขอเวลาทำใจ
ฮู้อยู่ว่าฮักนั้นคือการให้ 
อ้ายสิพยายามลืมน้องให้ได้แต่มื้อนี้
หัวใจยังไม่มีวี่แววจะลืม

ใจอ้ายยังฮักบ่มีเปลี่ยนแปลงอินแฮงลืมยาก 
ช่วยต่อเวลาให้อ้ายตั้งหลักจักหน่อยแน่เด้อคนงาม 
พออ้ายบ่ขาดใจพออ้ายทันบอกใจ
ให้ลืมน้องได้จักหน่อย 

ซ้ำ *

ให้ลืมน้องได้จักหน่อย

				
4 มกราคม 2551 01:50 น.

ฝันดี...ราตรีสวัสดิ์

ยังเยาว์

ฝากกระซิบฝันดีราตรีสวัสดิ์  
ดาวจรัสโอบล้อมดั่งอ้อมแขน 
สายลมแผ่วบรรเลงกล่อมเพลงแทน
หยิบเอาแผ่นผืนฟ้ามาห่มกาย

แม้ค่ำคืนยาวนานมิรานร้าว
เพียงแหงนมองหมู่ดาวพราวแสงสาย
เหมือนสบตาเราสองส่องประกาย
เหน็บหนาวคลายลบร้าวล้าอนาทร

คนละฟากฝั่งฟ้านิทรานี้
ยามราตรีแนบใจไว้ข้างหมอน
ความรู้สึกห่วงหาและอาทร
ฝากผ่านกลอนแทนรักอักษรา

มิอาจเคียงวันพรุ่งเมื่อรุ่งเช้า
หากยังเฝ้าคิดถึงคำนึงหา
จะแอบส่งความรักสลักมา
ตรงขอบฟ้าพร้อมแสงแห่งอรุณ

				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟยังเยาว์
Lovings  ยังเยาว์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟยังเยาว์
Lovings  ยังเยาว์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟยังเยาว์
Lovings  ยังเยาว์ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงยังเยาว์