9 เมษายน 2545 11:45 น.
ยอดหญ้า
ฉันจะลืมความรัก
ฉันจะหักห้ามหัวใจ
เพราะฉันหลงอยู่ใน
ทางหัวใจของเพื่อนกัน
เพราะว่าเราเป็นเพียงเพื่อน
มันย้ำเตือนหัวใจฉัน
ว่าหมดสิทธิ์รักกัน
ทั้งหมดนั้นฉันผิดเอง
แด่เพื่อนที่แสนดี
แม้วันนี้จะห่างไกล
แต่มันเหมือนอยู่ใกล้
เธออยู่ในใจฉันเสมอ
ตัวเธออยู่ที่ไหน
แต่รักที่ฉันให้เธอ
มันมากจนล้นเอ่อ
รอวันเจอหน้าคนดี
8 เมษายน 2545 11:31 น.
ยอดหญ้า
รักกันปานจะกลืน
จำต้องฝืนความทุกข์ไว้
แม้เจ็บขมขื่นใจ
กล้ำกลืนไว้ไม่กล้าเผย
เมื่อตกลงแต่งงานกัน
ความจริงนั้นพลันเฉลย
สิ่งต่างต่างก็เกินเลย
เกินจะเอ่ยเอื้อนออกมา
ความเกลียดพลันบังเกิด
จึงระเบิดดังเลยหนา
ผลกรรมเห็นทันตา
ชวนให้พาใจเศร้าหมอง
นี่แหละความประมาท
คนขี้ขลาดอย่างคนทั้งสอง
คิดว่าตัวเองเก่งและช่ำชอง
น้ำตานองเพราะรักเอย
8 เมษายน 2545 11:16 น.
ยอดหญ้า
ใจดวงเดียวมีเธอคนเดียว
ไม่แลเหลียวใครอื่นทั้งนั้น
นั่งมองฟ้าคิดถึงแต่เธอทุกวัน
เพราะตัวฉันมีแค่เธอจริงจริง
ใจหนึ่งดวงนี้ขอมอบแด่เธอ
คนที่เสนอตัวให้ฉันแอบอิง
และคนที่เป็นทุกทุกสิ่ง
คนที่รักฉันจริงและหวังพึ่งพิงตลอดกาล
ใจดวงนี้มีหนึ่งไม่ใช่สอง
ขอจับจองรักเธอให้ยาวนาน
สิ่งใดใดที่สองเราต้องพบพาน
ขอให้ผ่านไปด้วยดี
ใจดวงนี้ดวงเดียวของฉัน
พลันหลอมรวมใจเธอเป็นหนึ่ง
ก้าวไปเผชิญสิ่งต่างต่างอย่างซาบซึ้ง
ด้วยเราสองจึงมีแต่สุขใจ
7 เมษายน 2545 19:12 น.
ยอดหญ้า
กายห่างไกลใจยังผูกพัน
มีเธอมีฉันเท่านั้นก็พอ
อยากให้รู้ว่ามีใครยังรอ
เป็นห่วงเธอพอพอกับใจตัวเอง
ก็เธอไปไม่ใช่แต่ตัว
เธอขโมยหัวใจฉันไปละเลง
ทำอย่างนี้ดีเหรอตัวเอง
นั่งฟังเพลงยังต้องคิดถึงเธอ
แล้วเจ้าตัวเขาจะรู้บ้างไหม
ว่าใครคนหนึ่งแอบเพ้อเจ้อ
ทำยังกับว่าตัวเองเบลอ
เพราะคิดถึงเธอเหลือเกิน
อยากหยุดคิดถึงเธอนัก
เพื่อชนะความรักที่กำลังเดิน
ห้ามใจที่แสนเพลิดเพลิน
อยากทำเมินแต่ทำไม่ลง
5 เมษายน 2545 16:04 น.
ยอดหญ้า
เอื้อมดาวหมายไขว่คว้า
เก็บดาวมาอยู่เพื่อนกัน
ให้จันทร์นั่งเฝ้าฉัน
ในคืนวันไม่มีใคร
วอนลมพายุพัด
โบกสะบัดคลื่นซัดไหว
ใบไม้เร่งผลิใบ
และคว้าไขว่ผ้าห่มนอน
หลับตาไม่ยอมลง
เพราะไม่ปลงเรื่องวันก่อน
วันนั้นแดดไม่ร้อน
เมื่อตื่นนอนเธอก็มา
จับมือฉันเบาเบา
รีบก้าวเท้าใกล้เข้ามา
กระซิบบอกอย่างช้าช้า
เธอบอกว่าผมลาก่อน