10 เมษายน 2545 21:07 น.
ยอดหญ้า
รักเธอแต่เธอทำไม่รู้
จะว่าเธอไม่มีหูก็ไม่ใช่
หลายครั้งที่ฉันบอกออกไป
มาจากใจดวงน้อยดวงหนึ่ง
จะให้บอกกันสักกี่ร้อย
สักกี่ถ้อยกี่คำเธอจะซึ้ง
อย่าให้ฉันต้องแกล้งทำปั้นปึ่ง
เธอจึงจะเข้าใจคำคำนี้
ฉันจะให้โอกาสเธอสักหน
จะลองทนลองฝืนอีกสักที
แต่ถ้าหูเธอยังไม่ปกติดี
ขอสักทีขอเถอะขอตบเธอ
ได้ยินไหมรักน่ะรักรัก
อย่าทำไม่รู้จักให้ฉันเก้อ
อย่าให้ฉันต้องเข้าไปทำร้ายเธอ
อย่านะเออเดี๋ยวฉันติดตะราง
10 เมษายน 2545 20:52 น.
ยอดหญ้า
ไม่มีกำลังใจเลยวันนี้
เพราะคนดีไม่มาให้เห็นหน้า
เธอเอาแต่ตัวกับเท้ามา
ไอ้หยา ! โตะใจโหมะเลย...กระสือก็ไม่ใช่
10 เมษายน 2545 20:52 น.
ยอดหญ้า
เอาความรักตั้ง แล้วหารด้วยความไม่เข้าใจ
และนำความห่วงใย มาลบความคิดถึง
ก่อนจะนำความหวาน มาหารความซาบซึ้ง
ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้น จึงเป็นหนึ่งหน่วยของความทรงจำ
เอาความชอบ บวกความใส่ใจ
แล้วเอาความห่วงใย บวกความคิดถึง
สุดท้ายให้เอาความอบอุ่น คูณความซาบซึ้ง
ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้น จึงเป็นหนึ่งหน่วยของความรัก
10 เมษายน 2545 14:09 น.
ยอดหญ้า
เย็นทั่วหล้ามหาสงกรานต์
นั้นเป็นงานฉลองที่ยิ่งใหญ่
ไทยทั้งผองต่างมารวมน้ำใจ
ประกาศชัยเมืองสยามให้เลื่องลือ
ริ้วขบวนจัดแห่รอบบางกอก
ทั้งในนอกต่างประจักษ์และยึดถือ
น้ำพุเต้นระบำได้ดังระบือ
ให้สมชื่อนามประเทศไทย
9 เมษายน 2545 21:07 น.
ยอดหญ้า
อยากขอบคุณ thaipoem เว็บนี้
ที่ให้โอกาสดีดีกับยอดหญ้า
เดิมเป็นเพียงแค่ต้นกล้า
แต่โตขึ้นมาด้วยพลังใจ
ขอบคุณที่ให้โอกาส
ขึ้นมาวาดลีลาลวดลาย
ขีดเขียนบทกลอนเอาไว้
ให้เพื่อนเพื่อนได้อ่านกัน
และยังมีบทกลอนดีดี
จากเพื่อนและพี่น้องชาวไทย
ยอดหญ้าขอบอกอะไรได้ไหม
กลอนทุกบทไซร้มาจากความฝัน
จากวันวานล่วงมาจนวันนี้
ขอให้ thaipoem มีความสุขสันต์
เพื่อนเพื่อนพี่น้องมาร่วมกัน
สร้างสรรค์บทกลอนสู่มวลชน
หน้าส่วนตัว
694
