16 เมษายน 2545 14:24 น.
ยอดหญ้า
หากไม่มีเธอในวันนั้น
คงไม่มีฉันในวันนี้
อยากขอบคุณเธอนะคนดี
คนที่ช่วยให้ฉันกลับใจ
แต่อยากบอกเธออยู่อย่าง
ว่าเธอมาทำให้ฉันหวั่นไหว
ทำให้คนคนนี้เปลี่ยนไป
ในหัวใจมีแต่เธอ
อยากเฉลยความจริงบางอย่าง
ว่าบางครั้งที่ใจมันเผลอ
และคิดไปเองอย่างคนเพ้อเจ้อ
ว่ารักเธอรักเธอนิรันดร์
16 เมษายน 2545 11:16 น.
ยอดหญ้า
ตาเบบูญ่าบานสะพรั่ง
เหมือนดังหัวใจพี่ถวิล
เฝ้าแต่รอคอยยุพิน
กลับคืนถิ่นเถอะนะคนดี
ตาเบบูญ่าสีชมพู
จะรู้ไหมว่าใครคนนี้
พร่ำเรียกหาแทบทุกนาที
มยุรีเมื่อไรเจ้าจะคืนรัง
หรือจะรอตาเบบูญ่าร่วง
เจ้าพุ่มพวงจงรู้เสียบ้าง
ว่าพี่นั้นหัวใจอ้างว้าง
เคว้งคว้างอยู่กลางนภา
ตาเบบูญ่าเจ้าอย่าใจร้าย
พี่หวังหมายเจ้าคืนมา
หากดวงฤดีน้องมีชีวา
จงรู้เถิดว่าพี่รักเจ้าคนเดียว
12 เมษายน 2545 10:48 น.
ยอดหญ้า
บ่อยครั้งที่ต้องอดทนรอ
เพียงแค่ขอมีเธอใกล้
บ่อยครั้งที่รู้ว่าหัวใจ
มันหวั่นไหวที่ได้ใกล้ชิดเธอ
อยากขอให้เธอเป็นเหมือนกัน
อยากให้มีวันนั้นเสมอ
วันที่ฉันได้อยู่ใกล้เคียงเธอ
วันนั้นเหรอคือวันนี้ที่รอคอย
11 เมษายน 2545 16:19 น.
ยอดหญ้า
บ่อยครั้งที่ต้องอยู่คนเดียว
ไม่มีแม้ใครมาเหลียว
เบื่อจริงเชียวกับความเหงา
นั่งเฝ้ารอใครสักคนมาเคียงข้าง
ปลดปล่อยความอ้างว้างในใจ
แต่ก็คงเป็นไปไม่ได้
เพราะคงไม่มีใครรักคนไม่สวยอย่างเรา
เลยต้องอยู่กับความว่างเปล่าตลอดกาล
11 เมษายน 2545 12:43 น.
ยอดหญ้า
วันเสาร์นัดเธอไปดูหนัง
ฝันต้องพังเมื่อเธอไม่ว่าง
แต่ฉันรู้ว่าเธออ้าง
เธอแก้ต่างว่าเธอต้องทำงาน
แต่ฉันรู้ว่าเธอจะมีใหม่
เขาเป็นใครบอกฉันมา
ฉันแอบรู้เขาเป็นผู้หญิงอย่างว่า
เธอคิดว่าเขาดีกว่าฉันตรงไหน
ฉันยังรู้ต่อไปอีกว่า
เขาคงคิดราคาไม่เท่าไหร่
ต่างกับฉันที่ขอเงินเธอมากไป
ไม่เป็นไรฉันไม่แคร์
ต้องยอมรับแล้วครานี้
ว่าฉันตีค่าตัวเองผิดไป
ไม่ใช่อย่างที่เธอคิดไว้
ฉันลืมไปว่าฉัน...ก็มาจากที่เดียวกับคนใหม่ของเธอ
หน้าส่วนตัว
806
