28 มีนาคม 2545 14:09 น.
ยอดหญ้า
ต้นหญ้าเกิดมาดูต่ำต้อย
รอคอยคนมองเห็นคุณค่า
สวรรค์ได้โปรดเมตตา
ยอดหย้าจะขอแต่งกลอนต่อไป
หากท่านนั้นผ่านมาเห็น
บทกลอนที่ดูเป็นมือใหม่
หยุดอ่านแล้วพิจต่อไป
แม้ไม่ดีเท่าไรแต่จะพยายาม
28 มีนาคม 2545 13:55 น.
ยอดหญ้า
มองทุ่งนาฟ้ากว้างอย่างสดชื่น
ความร่มรื่นของป่าไม้และใบหญ้า
เพียงได้เห็นน้ำตกสบายอุรา
หรือได้มายลยินเสียงคลื่นลม
ทะเลกว้างเวิ้งว้างแสนกว้างใหญ่
ในพงไพรดูขจีสีเขียวนั่น
ปะการังใต้ทะเลงามสมพรรณ
ทุกสิ่งนั้นล้วนมีคุณอย่าทำลาย
28 มีนาคม 2545 09:50 น.
ยอดหญ้า
เธออยู่สูง...ฉันอยู่ต่ำ
เธอเรียนภาคค่ำ...ฉันเรียนภาคปกติ
เธอมีทิฐิ...ฉันมีความพยายาม
เธอมีอะไรก็ตามที่ฉันไม่มี
เธออยู่ไกล...ฉันอยู่ใกล้
เธออยากจะไป...ฉันอยากจะมา
เธอไม่มีเวลาให้ใคร แต่ฉันมี
พอกันทีเพราะเราคือองศาที่ต่างกัน
28 มีนาคม 2545 09:36 น.
ยอดหญ้า
กำลังใจใครใครก็ต้องการ
ถึงไม่หวานไม่ซึ้งขอให้ได้
เมื่อมีแล้วอยากให้รักษาไว้
อยู่ในใจตลอดไปนะคนดี
อย่าทำลายเพียงเพราะความหลงผิด
มัวแต่คิดว่าไม่มีไม่เป็นไร
ลองเธอมาเป็นฉันดูบ้างไหม
คนที่พูดว่าไม่เป็นไรแต่ในใจหมดกำลัง
27 มีนาคม 2545 16:04 น.
ยอดหญ้า
รู้มั้ยใครคอยเป็นห่วง
รู้มั้ยใครคอยเฝ้าหวง
รู้มั้ยเขาไม่ได้หลอกลวง
เพียงแค่หวงและห่วงเธอจริงๆ