2 กรกฎาคม 2547 02:09 น.
ม.ปณิธาน
ความรู้สึกนึกรักปักใจมั่น
อบอุ่นอันอ่อนไหวในใจหวั่น
สัมผัสอันอ่อนโยนโดนใจพลัน
รับรู้อันอ่อนหวานเมื่อผ่านใจ
อยากหยุดห้วงช่วงเวลาอันล้ำค่า
ประสานตาต่อตาเวลาใกล้
ประสานมือต่อมือสื่อความใน
อยากหยุดไว้อย่างนี้ที่เคยเป็น.
2 กรกฎาคม 2547 00:45 น.
ม.ปณิธาน
มหาสมุทรสุดหยั่งแล้ว
ยังไม่แคล้วมีหมู่ปลา
หัวใจหญิงยิ่งกว่า
ชายสุดหยั่งยากไปถึง
มหาสมุทรสุดหยั่งแล้ว................ยังมี
มวลหมู่ปลาคลุกคลี....................ว่ายน้ำ
หัวใจหนึ่งนารี..........................เกินกว่า
ชายหยั่งลงลึกล้ำ........................ยากแท้ไปถึง
2 กรกฎาคม 2547 00:19 น.
ม.ปณิธาน
เพียงจ้องมองตา
ค้นหาความจริง
รับรู้ทุกสิ่ง
ซ่อนเร้นในใจ
ไม่รักไม่ว่า
ขออย่าจากไป
หลีกลี้หนีไกล
โกรธเกลียดกันเลย
อย่าหลบตากัน
อย่าหวั่นใจไหว
อย่ากลัวสิ่งใด
ไม่คิดเอื้อนเอ่ย
ไม่คิดเรียกร้อง
เกี่ยวข้องอย่างเคย
ขออย่าเฉยเมย
แค่นั้นเป็นพอ.
1 กรกฎาคม 2547 18:08 น.
ม.ปณิธาน
...งามจริงงามยิ่งแท้...............ทรามวัย
เพียงเพ่งเมียงมองไป.............ใคร่รู้
มีใครอื่นจองใจ.....................หรือเปล่า แม่เอย
หากไม่มีอื่นผู้........................พี่นี้ขอจอง...
...งามจริงมองเหม่อให้............หวนหา
เท่าที่มองเห็นมา....................กว่าร้อย
ไม่เทียมแม่กานดา ................ดวงเด่น
ขอแบ่งใจส่วนน้อย.................หนึ่งบ้างเอาบุญ...
1 กรกฎาคม 2547 18:04 น.
ม.ปณิธาน
...รักเธอเจอแค่ครั้ง.................คราวเดียว
รักมั่นมากมายเทียว................เที่ยวนี้
รักจริงยิ่งแน่นเหนียว.............หนักแน่ นอนเอย
รักไม่จางห่างลี้......................ล่วงแล้วลืมหลง...
...รักคงอยู่คู่ฟ้า......................ฝากไว้
รักหยั่งลึกกลางใจ..................จึ่งย้ำ
รักเธอทุ่มเทไป......................ไป่ว่าง เว้นเอย
รักยั่งยืนบอกซ้ำ.....................ใส่ใว้ในกมล...