12 กรกฎาคม 2547 01:35 น.
ม้าลาย
หวานสนิทกว่าหวานใดในโลกหล้า
ยากคิดหาทางพอจะต่อต้าน
แม้รักขมตรมไห้หัวใจราน
ยังกลั่นหวานออกเห็นเป็นน้ำตา
หยดลงบนสองแก้มแต้มเติมหวาน
เกาะเป็นเกล็ดน้ำตาลบนใบหน้า
ทั้งหวานหอมมดเห็นเป็นต้องมา
ช่วยดูแลช่วยหาคำปลอบใจ
เพราะหวานใจเธอร้างไปทางอื่น
จึงต้องฝืนยิ้มหวานทั้งหวั่นไหว
ขอเธอฟังกลอนหวานอย่าผ่านไป
เผื่อว่าคำจะช่วยให้เธอหายตรม
ให้คำหวานที่กลั่นค้นจากคนหวาน
ช่วยสื่อสารความในใจได้เหมาะสม
สอดแทรกหวานลงไว้ในอารมณ์
กล่อมรสขมรักร้างจนจางเลือน
6 กรกฎาคม 2547 00:05 น.
ม้าลาย
คิดถึงเธอเกินกว่าข่มตาหลับ
ทุกเสียงศัพท์ยินแผ่วยังแว่วหวาน
ตามสายลมพาล่วงข้ามห้วงกาล
เนาเนิ่นนานแนบทรวงกลางดวงใจ
แม้ว่าห่างดั่งคนละฟากฟ้า
กลับรู้สึกเหมือนว่ายังอยู่ใกล้
ฉันคงเคียงคู่เธอเสมอไป
ขอรู้ว่ามีใครห่วงใยเธอ
ดุจตะวันส่องรุ่งเช้าพรุ่งนี้
คงหน้าที่คู่วันมั่นเสมอ
คลายความหนาวเศร้าใดอย่าได้เจอ
ทาบเงาเธอติดตามถึงยามนอน
และจะเป็นดุจจันทร์ส่องฝันจ้า
ทุกนิทราเฝ้าดูอยู่ข้างหมอน
ปกป้องด้วยเสน่หาและอาวรณ์
เพื่อพักผ่อนปลอดภัยใต้เงาจันทร์
ความห่างไกลมิอาจพรากเราจากร้าง
ด้วยสองใจร่วมสร้างร่วมทางฝัน
รวมเป็นหนึ่งวิญญาณความผูกพัน
ในความรักเช่นนั้นนิรันดร์ไป
ยามหัวใจเธอร้องไห้อยู่ในอก
ยามสะทกเพราะพรั่นจนหวั่นไหว
ฉันยังคงรับรู้อยู่ไม่ไกล
ด้วยดวงใจ-ดวงตะวัน-และจันทร์เดิม
หน้าส่วนตัว
1237
