3 กุมภาพันธ์ 2545 20:38 น.

ไม่เหงาแล้ว

ม้าก้านกล้วย

ในวันที่หัวใจไร้แรงหนุน
วันที่ขุ่นแฝงหม่นระคนเศร้า
วันที่ซึมหมองตรมระทมเหงา
วันที่ไม่มีเราไม่มีใคร
คิดว่าอยู่คนเดียวในโลกกว้าง
คิดว่าอยู่อ้างว้างใต้ฟ้าใหญ่
คิดว่าถูกทิ้งร้างบนทางไกล
ไม่สนใจไม่อาทรเหมือนก่อนกาล
ในภวังค์หนึ่งแห่งห้วงที่เงียบงัน
พลันนั้นสำผัสได้สายประสาน
เยื่อใยไมตรีที่เบ่งบาน
พลันนั้นกลับสุขอย่างไม่เคย
เป็นความเอื้ออาทรกันและกัน
เป็นแรงฝันแรงใจไร้ถ้อยเอ่ย
เป็นฝนฉ่ำปลุกชีวาพางอกเงย
ชดเชยอารมณ์โศกสลายคลอน
เป็นเธอที่ยื่นมือเข้ามา
กับรอยยิ้มเปื้อนหน้าแววตาอ่อน
ซับน้ำตาที่แอบเอ่อระอุร้อน
แล้วเชยช้อนให้เผลอเผยอยิ้ม
อ้างว้างทั้งปวงก็ปลดปล่อย
เหงาหงอยก็กลายได้เอมอิ่ม
รับรู้สายสัมพันธ์อันอ่อนนิ่ม
เต็มอิ่มเพราะสองเรา ไม่เหงาแล้ว
   (ม้าก้านกล้วย)				
2 กุมภาพันธ์ 2545 21:50 น.

เงียบเหงา

ม้าก้านกล้วย

เงียบเหงา
คงถึงคราวที่เราต้องโศกศัลย์
เมื่อยามเงียบจิตยะเยียบช่างเงียบงัน
ภาพคืนวันความหลังยังฝังใจ
เรายิ่งเกลียดยิ่งเจอเสนอหน้า
ยิ่งร้างรายิ่งมารุมถามไถ่
รู้นะว่าเวลาเหงาคราใด
อดีตในหัวใจฉายภาพมา
หลอกและหลอนให้คำนึงถึงวันเก่า
ที่สองเราร่วมสุขสันต์เคยหรรษา
ที่สองเราจาบัลย์วันจากลา
หยาดน้ำตานองหน้าเพราะอาลัย
เงียบเหงา
มันจะเฝ้ารุมเร้าเราถึงไหน
ทำไมนะจึงไม่เฉยผ่านเลยไป
ให้เราได้ลืมอดีตกรีดเฉือนทรวง
อยากสนุกสุขอยู่กับเพื่อนฝูง
อยากจะจูงเกี่ยวก้อยคนคอยห่วง
อยากเล่าเรื่องผจญภัยในทั้งปวง
ให้เจ้าดวงใจพี่นี้ได้ฟัง
อยากกระซิกริกรี้กับคู่รัก
ก็ตระหนักเพียงเป็นเช่นความหลัง
วาบผ่านมาเพียงเยี่ยงภวังค์
ที่ยังฝังใจให้เราเงียบเหงานัก
   (ม้าก้านกล้วย)				
2 กุมภาพันธ์ 2545 14:09 น.

สาว หนองคาย

ม้าก้านกล้วย

สาวหนองคาย
ช่างคมคายสมนามตามชื่อหนอง
วันนี้พี่พึงใจได้พบน้อง
ได้พบสาวผิวผ่องเหมือนทองทา
พักตร์สวยก็สวยสมสาวฝั่งโขง
คิ้วโก่งตาหวานปานผึ้งผา
ปากเรียวบางรับกับใบหน้า
เจรจาเพราะดั่งกังสดาล
ฤาน้ำโขงเป็นน้ำประทินผิว
พิศเจ้าโผนโจนลิ่วเล่นละหาน
ซิ่นสั้นนั้นสวยขำกลางลำธาร
สรงสนานมิเกรงใจใครจะวาย
ลมหนาวเยือนย่านน่านน้ำโขง
ลอยหลงมาตามน้ำหลากหลาย
น้ำนี้ดุจน้ำมนต์ดลใจกาย
ขอพี่ตายอยู่หนองคายแม้นได้ชม
จะเรียกร้องดินดาวสกาวฟ้า
ก็จะหามาให้เจ้าได้สม
กราบหลวงพ่อพระใสใจบังคม
ขอให้สมใจหวังสักหนึ่งครั้ง
แม้นเจ้าหันห่างรักผลักใสพี่
จะไปที่ภูท่อกทะมึนตั้ง
จะไปโดดหน้าผาตายให้โด่งดัง
ยอมพลีร่างเพราะเจ้า สาวหนองคาย
  (ม้าก้านกล้วย)				
1 กุมภาพันธ์ 2545 19:40 น.

รัก ไม่ลืมหูลืมตา

ม้าก้านกล้วย

อย่าว่าพี่ใจง่ายเกินไปนะ
ถ้าพี่จะบอกรักน้องแต่แรกเห็น
หักห้ามใจได้ยากลำบากลำเค็ญ
เหมือนดังเป็นคนหลายใจคล้ายโลเล
แค่เพียงเจอเธอเข้าใจเบาหวิว
ทะยานลิ่วดังกระโจนโดนเสน่ห์
สองตามองเพียงจอมขวัญไม่หันเห
จนสองตาจะเหล่อยู่แล้วนี่
สองหูก็ไม่ฟังสรรพสำเนียง
ฟังแต่เสียงจอมใจไม่หน่ายหนี
ลองเอาไม้แคะหูอยู่หลายที
จนแมงหวี่มาทำรังยังไม่รู้
จมูกเดียวก็ไม่ยอมดอมดมใด
มันตั้งใจจะเชยกลิ่นประทินหรู
หอมที่ทวนลมหอมจอมพธู
จนรู้สึกแสบจมูกน้ำมูกนอง
ขาสองขาพี่สั่งไปทางซ้าย
มันก็ก่ายออกขวาตามหาน้อง
จอมนางเยื้องย่างดั่งกวางทอง
จนพี่ต้องเดินตามแม่ทรามวัย
โอ้ย! ทำไมร่างกายไม่ยอมฟัง
ไม่ทำตามคำสั่งพลั้งเผลอไผล
บอกพี่หน่อยคนดีพี่เป็นอะไร
สงสัยคงรักเจ้าเข้าให้แล้ว
  (ม้าก้านกล้วย)				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟม้าก้านกล้วย
Lovings  ม้าก้านกล้วย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟม้าก้านกล้วย
Lovings  ม้าก้านกล้วย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟม้าก้านกล้วย
Lovings  ม้าก้านกล้วย เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงม้าก้านกล้วย