14 พฤศจิกายน 2544 03:23 น.
ม้าก้านกล้วย
ใจสั่น เพราะลมหนาว หรือเปล่านี่
หรือเพราะที่ เธอเอ่ยลา ก่อนหน้านั้น
วันที่ฝน สาดทรามความสัมพันธ์
รักสะบั้นลงไป เมื่อปลายฝน
ก็ตอนนี้ ตัดใจ ไปแล้วนะ
ทำไมล่ะ ยังผวา น่าฉงน
เมื่อยามเงียบ เหงาใจ ไร้ผู้คน
อดีตดล ใจจำ ย้ำเรื่องราว
จะถามว่า น้ำตา มีค่าไหม
รินออกมา ทำไม ใยเจ็บร้าว
คงเพราะผงเข้าตา จึงพร่าพราว
แค่รักเก่า ร้างไป ใยต้องตรม
ข้าวแกง เจ้าประจำ คงทำแย่
มีแต่ รสปร่า ประดาขม
น้ำก็แปร่ง แกงก็เฝื่อน เลือนระทม
หรือว่าตรม ใจตรอม ผ่ายผอมลง
ดาวเปล่งแสง แรงสวย บนราวฟ้า
ดารา ก็หม่นไป คล้ายฝุ่นผง
จันทร์ก็ซีด อาทิตย์ ก็หมองลง
คลื่นก็คง แกล้งทราย ไร้พรายฟอง
แล้วผู้คนรอบกาย คล้ายคล้ายเศร้า
หรือเขารู้ เรื่องราว ว่าเราหมอง
นาฬิกา ยังเดินช้า ไม่น่ามอง
แค่คนปอง พลาดไป ไม่สำคัญ
ใช่สิ ไม่มากนัก ซักเท่าไร
แล้วทำไม ต้องหม่น จนใจสั่น
แค่เวลา หวานชื่นของคืนวัน
กลับกลายผันเป็นวันเศร้า ไม่เข้าใจ
คงเพราะฉัน มั่นคง คงเพราะเรา
หวังความรัก แผ่วผ่าว เอาใจใส่
ตั้งความหวัง กับรัก มากเกินไป
แล้วเป็นไง พอมาช้ำ มาทำซึม
สมน้ำหน้า ช้ำตรม สมน้ำหน้า
เคยเริงร่า กลับช้ำ ต้องทำขรึม
ทำเป็นเก่ง แกล้งว่า ทำท่าลืม
แล้วมาซึม โถนักเลง เก่งไม่จริง
-ม้าก้านกล้วย-
13 พฤศจิกายน 2544 20:47 น.
ม้าก้านกล้วย
ดอกเอย ต้อยติ่งเอย
ใครก็เหลียวมองเลยไป ไม่ควรคู่
ต้อยติ่งเจ้า ต้อยต่ำ ไม่ค้ำชู
เจ้าแฝงอยู่ พงไพร ใช่น่าชม
เป็นเพียงไม้ ประดับป่า ราคาต่ำ
เขาเหยียบย่ำ ผ่านไป ใช่ทับถม
สัจธรรมของชีวิต คิดแล้วตรม
ไม่ดอมดม ไม่เชยชม แซมผมนาง
ดอกเอย สีม่วงเอย
อยากเฉลย ว่าพี่นี้ มิทิ้งขว้าง
เห็นต้อยติ่ง ยืนต้นเหงา เจ้าอ้างว้าง
เห็นฝักเขียว เรียวว่าง อยู่ข้างกาย
พี่กลับนึก บูชา คุณค่าเจ้า
เร่งแรงดีด เมล็ดเปล่า เจ้าห่างหาย
อาศัยแรง ส่งพันธุ์ ปันกระจาย
ให้แพร่หลาย ออกไป ในไพรแพร
เจ้าเอย เจ้าสำรวม
ไม่หวังร่วม พันธุ์เผ่า เจ้าเผยแผ่
ยอมอยู่เหงา ใจบรรเจิด ประเสร็จแท้
เปรียบเหมือนแม่ หนุนลูกเจ้า ให้ก้าวไกล
ยอมก้มหน้า ช้ำใจ ไม่เหนี่ยวรั้ง
ยอมแก่เฒ่า ลำพัง อย่างรักใคร่
ยอมทำงาน หนักนัก จักหักใจ
ส่งลูกให้ เติบใหญ่ ใส่ใจดูแล
แล้วลูกลูก กลับลืม มิปลื้มปลาบ
ไม่เคยกลับ มากราบ บนตักแม่
ยิ่งเติบใหญ่ ยิ่งใจดำ ระกำแท้
ลืมแม้แม่ ที่เผื่อแผ่ แก่ลูกยา
13 พฤศจิกายน 2544 11:28 น.
ม้าก้านกล้วย
เหม่อมองหญ้าเจ้าชู้ชูช่อไกว
ลมแรงไป หรือไร เจ้าไหวหวิว
จะเก็บเจ้า มากอดไว้ ไม่ให้ปลิว
ก็กลัวกิ่ว หนามเกี่ยว เรียวหนามคม
เจ้าแลเด่น สมค่า หญ้าเจ้าชู้
ใครจะชู ช่องาม ต้องตามก้ม
ใครจะเด็ด มาเชย มาชื่นชม
ระวังคม ทิ่มตำ กระหน่ำใจ
จะปล่อยไว้ ก็กระไรเหมือนไร้ค่า
ประดับดิน สิ้นราคา จะคว้าไขว่
ครั้นจะเก็บ มาเชย เลยกระไร
เจ้าก็คมเกินไป หักใจไม่ลง
ดอกหญ้า เหมือนกับฉัน ทุกวันนี้
คิดจะมีรักไว้ ใจจะหลง
จะปล่อยกาล ผ่านไป ใจจะปลง
หรือจะ ตกลงรัก หนักใจจัง
ไม่เคยรู้ว่ารักนี้ ดีอย่างไร
มีหนามคมหรือไม่ ใจยังหวัง
หรือสวยหรูเลิศลอยพลอยภวังค์
ก็กำลัง หยั่งใจ ใช้ความคิด
จะรัก จะเมิน จะเขินอาย
จะใจหาย ใจจะขาด หรือพลาดผิด
แค่หาเพื่อนคลายเหงา กับเขาสักนิด
ก็กลัวคิด ไปเอง เกรงใจลอย
23 กันยายน 2544 13:53 น.
ม้าก้านกล้วย
ฝนหนัก นกหนาว 3
-------------------------
หนึ่งรัง สิ้นไป กลางสายฝน
ไร้คน เข้าใจ ใครจะคิด
ฝนแรง ฟ้าสั่ง พลั้งพลาดผิด
วิปริต เกินไป ใครนะ ทำ
ป่าน้อยไป ไม่อาจฝ่า ฟ้ากำแหง
ลมแรง ระคน กับฝนซ้ำ
แล้งก็แล้ง ยาวไกล ภัยกระหน่ำ
หนาวก็ ล้ำ ธรรมชาติ คลาดเคลื่อนไป
ฝนเคยรื่น ชื่นบาน ขานลำนำ
ฟ้าเคยฉ่ำ รุ้งสวย อำนวยไสว
แล้งก็บ้าง หนาวก็บ้าง แตกต่างไป
ชีวิตใหม่ สร้างสมดุล เกื้อกูลกัน
มาเมื่อ ไม่นาน ผ่านมานี้
ฝนมี มากไป หรือไรนั่น
ไม่หรอก ฝนเท่าเดิม เติมคืนวัน
แต่ ป่านั้น หมดไป ใครคำนึง
ดูเหมือนฝน ฟ้านั้น จะกลั่นแกล้ง
บ้างก็แล้ง บ้างก็ร้าย ใครคิดถึง
หวังกันไว้ บ้างไหม ใจรำพึง
จะช่วยดึง พงไพร ให้คืนมา
เป็นแหล่งก่อ สานสร้าง ทางชีวิต
แหล่งลิขิต รังอยู่ ของหมู่ปักษา
ธรรมชาติ สวยไซร้ ให้กลับมา
ก่อนบรรดา สกุณา จะสูญพันธุ์
ร่วมกันนะ คนละ แม้ไม่มาก
คนละปาก คนละใจ ให้สร้างสรรค์
ถ้าไม่เสริม สานก่อ ต่อชีวัน
ก็ช่วยกัน อย่าทำลาย ได้ไหม.. คน
-(ม้าก้านกล้วย)-
23 กันยายน 2544 13:51 น.
ม้าก้านกล้วย
พบกับเธอ วันนั้น ฉันยังจำ
ตาเธอฉ่ำ แววหวาน ขานคำหรู
มีอาทร ฉายใจ ให้รับรู้
เหมือนเคยอยู่ คู่กัน เนิ่นนานมา
ราวกับเป็น มิตรมาตร ชาติปางก่อน
ลิขิตเห็น เร้นซ่อน สิเน่หา
ให้พบพาน เพียงพิศ ชิดอุรา
ให้กลับมา ตรึงใจ ในชาตินี้
เธอเคยเชื่อ ตำนาน เล่าขานไหม
ไม่ว่าใคร ย่อมตระหนัก รักล้นปรี่
แม้แรกพบ พานผ่าน หวานฤดี
ครั้งเดียวที่ สบตา พาใจรัก
เหมือนมีด้าย แดงเหนี่ยว เกี่ยวนิ้วก้อย
ทั้งสองปลาย คล้องคล้อย ให้ประจักษ์
แม้นว่าปลาย ด้ายด้านนี้ มีใจภักดิ์
จะเห็นปลาย ด้ายรัก อีกด้านพลัน
พบกับเธอ วันนั้น ฉันกลับเห็น
ปลายด้ายแดง เป็นเส้นสาย คล้ายของฉัน
คล้องเกี่ยวก้อย เรียวสวย ด้วยด้ายนั้น
เส้นเดียวกัน กับใจฝัน ของฉันพอดี
ใช่แน่แล้ว มั่นใจ ใช่แน่แน่
ใจรับรู้ เพียงแค่ เธอคนนี้
คนที่ปอง มองหา มาทั้งชีวี
เอ่ยไมตรี ต่อเติม เอ๊ะ เริ่มยังไง.
-(ม้าก้านกล้วย)-
หน้าส่วนตัว
1762
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟม้าก้านกล้วย
