10 เมษายน 2545 11:02 น.
มู่หลาน
อิ่มอุ่น อุ่นไอ ไออุ่น
อบอวล กลิ่นกรุ่น กรุ่นกาย
อิงแอบ แนบสนิทชิดใกล้
แนบนิ่ง หลับไหลยามนิทรา
ลมโชยพัดเฉื่อย เจื้อยแจ้ว
สดับเสียง เงียบแล้วดวงยี่หวา
อบอุ่น อิงแอบ แนบนิทรา
หลับเถิดหนา คนดีพี่จะคอย
ปกป้องเจ้าไว้ไม่ให้ห่าง
ไม่ต้องกลัวความอ้าวว้างเข้ามาใกล้
ตราบดวงจันทร์ยังคงอยู่คู่ฟ้าไกล
ห้วงดวงใจพี่ยังอยู่คู่แก้วตา
17 มกราคม 2545 10:33 น.
มู่หลาน
อยู่ใกล้กันแค่เอื้อม
แต่สุดเอื้อมของหัวใจ
อยู่ใกล้ขนาดไหน
แต่สุดไกลสำหรับฉัน
อยู่ใกล้กันเพียงกาย
แต่ดวงใจไม่ผูกพัน
อยู่ใกล้กันแค่นั้น
แต่เหมือนฉันนั้นห่างไกล
ดวงตาที่มองฉัน
มันดูช่างไร้ความหมาย
ดวงตาเหมือนจริงใจ
ต่ทำไมไม่จริงจัง
ดวงตาเธอมันฟ้อง
เวลามองจ้องดูฉัน
ไม่รักหรือไรกัน
ช่วยบอกฉันวานบอกที
17 มกราคม 2545 08:52 น.
มู่หลาน
ขีดเส้นสายลายรักเป็นอักษร
บรรจงแต่งเป็นบทกลอนซ่อนความหมาย
ขีดเส้นสายลายทางของหัวใจ
แอบซ่อนไว้เป็นลายทางต่างดวงตา
เหมือนเล่ห์กลมนต์มายามาดลจิต
ให้ชีวิตเริ่มผูกพันเฝ้าฝันหา
เชื่อมสายใยโยงเกี่ยวเสี้ยวชีวา
ขีดเส้นสายลายรักมาน่าภิรมย์
16 มกราคม 2545 11:45 น.
มู่หลาน
นาฬิกาจ๋าช่วยเดินช้าช้าหน่อย
วันเวลาช่วยเดินคอยหน่อยได้ไหม
ฉันเริ่มเหนื่อยอ่อนล้าจะตามไป
สุดกำลังจะคว้าไขว่ให้ได้มา
แต่เวลาไม่คอยท่าน่าใจหาย
เดินลับไปไม่ถอยหลังน่ากังขา
ปล่อยน้ำตาร่วงหยดรดลงมา
สุดอ่อนล้าไขว่คว้าอะไรไม่ได้เลย
26 ธันวาคม 2544 17:16 น.
มู่หลาน
พระอาทิตย์ส่องสว่างกระจ่างฟ้า
ดวงจันทราเริ่มลาลับยอมอับแสง
เจ้าหิ่งห้อยตัวน้อยถอยอ่อนแรง
เทียนสาดแสงก็เริ่มดับลับเปลวไฟ
เมื่อถึงคราอาทิตย์ลาขอบฟ้าบ้าง
จันทร์กระจ่างพร่างพราวสกาวใส
เจ้าหิ่งห้อยตัวน้อยร่าเริงใจ
ชวนเปลวไฟเต้นระบำลำนำจันทร์