6 ธันวาคม 2553 15:31 น.
มู่หลานน้อย
เรามาเริ่มกันเลยดีกว่า เมื่อก่อนที่ผมยังไม่ได้รักเธอ ผมเป็นคนที่อยู่ตัวคนเดียว กินข้าวคนเดียว ไปไหนมาไหนคนเดียว อ้ายเดียวเรียกว่าเป็นเพื่อนคนเดียวของผมก็ว่าได้ ผมชอบตื่นสายแล้วก็ไปไหนมาไหนมาไหนสายเพราะไม่รู้จะรีบไปทำไม ฮา ๆ ไม่คิดว่าอยู่คนเดียวมานก็ดีน่ะไม่ต้องคอยคิดถึงใคร เพื่อน ๆ ผมชอบถามว่าเมื่อไรจะมีแฟนว่ะผมบอกว่ามานยังไม่ถึงเวลา แกล้งพูดไปงั้นแหละ ผมกลัวที่จะรัก ที่จะบอกรัก เพราะว่าผมกลัวผมทำหน้าที่คนรักได้ไม่ดี จนเธอคนนี้เข้ามาในชีวิตของผมเริ่มจากเธอเราไปเล่น Hi4+1 เราก็เม้นกานไปกันมา ผมไม่ค่อยเม้นหรอกชอบไปส่องแล้วก็ออก อิอิ เธอเคยบอกว่า เวลาผมไปเม้นเธอไม่ค่อยตอบน่ะ แต่ ๆ เธอก็บอกอีกว่าเวลาผมหายไปเธอก็รู้สึกแปลก ๆ ประมานว่าคิดถึงผมมั้ง อิอิ หรือผมเค้าข้างตัวเองก็ไม่รู้ ผมชอบฟังเพลง มุม น่ะ ประมานว่าท่อนฮุกมานร้องว่า ได้แอบมองเธอข้างเดียวอยู่ที่มุมนี้ก็พอ ประมานว่าแค่แอบมองเท่านั้นคือสิ่งที่ผมทำได้ เพราะจะชอบหาวิธีเข้าไปคุยกับเธอ แต่พอไปเจอเธอผมก็ไม่ค่อยกล้าคุยหรอก ผมข่อนข้างขี้อายน่ะ แต่ผมได้รักใครผมรักหมดใจเหมือนที่ผมรักเธอในตอนนี้ไม่ก็พึ่งรู้ว่าผมรักเป็นเมื่อผมได้มาเจอเธอ ผมไม่เคยไม่มีความสุขเมื่อผมกับเธออยู่ข้างกัน ผมบอกรักเธอไปในวันนั้นหัวผมไม่เคยรักเธอลดลงเลยแม้แต่น้อย มีคนชอบพูดว่ากฎนี้เอง ผมรักเธอผมเริ่มจากเท่าไรผมไม่รู้แต่ตอนนี้ผมไม่เห็นว่ามานจะลดลงเลย เธอเป็นคนดีมาก ๆ เสมอต้นเสมอปลายแต่บางครั้งผมก็แอบน้อยใจเธอบ้าง เรื่องที่เธอชอบไปนอนเพราะว่าเธอง่วงเธอเหนื่อยแล้วก็ตอนไปรับปริญญาผมไปถึงตีสี่ สิ่งที่ผมคิดถึงสิ่งแรกก็คือเธอ(นา) อยากเจอเธอแต่เธอกลับไม่มองหน้าผม ผมรู้สึกน้อยใจมาก แต่ผมก็อย่างว่าแหละครับผมรักเธอไปแล้ว ต่อไปนี้ผมจะพยายามไม่น้อยใจเธออีก เพราะยังไงหัวใจของผมมานก็เป็นของเธอ ผมก็รักเธอเหมือนเดิมไม่มีทาง เป็นอื่นได้แล้ว ผมเป็นคนพูดว่ารักเปลืองน่ะกลัวมานจะไม่ซึ้งจัง แต่ไม่รู้จะอดได้ไหมก็ผมรักเธอนี่หนา เธอบอกว่าเธอไม่เบื่อแต่ผมกลัวว่ามานจะไม่ซึ้ง วันนี้แค่นี้ก่อนเด๋วโทรหาที่รักก่อน อิอิ
6 ธันวาคม 2553 15:07 น.
มู่หลานน้อย
วันนี้เป็นวันที่ผมกับคนที่ผมรักมากที่สุด คบกันมานานแล้วถึงห้าปี เอ้ย ห้าวัน เอ้ย ห้าเดือน ถูกแล้ว สงสัยจะบ้าชงเองเล่นเอง ฮาเอง จะมีใครมาฮาด้วยไหมหว้า เรื่องราวมานก็มีอยู่ว่า เมื่อวันที่ 6 ก.ค. 2553 เวลาประมานเที่ยงคืนกว่า ๆ บุรุษชายผู้หนึ่งเค้าได้บอกหญิงที่เป็นที่รักของเค้าหลังจากที่เค้าได้เก็บความรักเป็นความลับมานานถึง 4 ปีกับอีกเดือนไม่รู้จำไม่ได้ เค้าคนนั้นหรือผมนั้นเองเป็นผู้ชายหน้าตาไม่ค่อยจะธรรมดาเท่าไร จะดี ๆ ก็ไม่ดีมาก จะว่าขี้เหล่ก็ไม่น่าใช่น่ะเพราะเคยมีสาว ๆ ชมผมบ้างบางเวลาแต่ผมก็ไม่ค่อยสนใจหรอก เพราะว่าภายในใจทั้งสี่ห้องของผมคนนี้มีเธออยู่เต็มหมดแล้ว เธอเป็นผู้หญิงที่สูง หุ่นนางแบบเธอบอกอย่างนั้น เธอเป็นคนที่เก่งจนได้เกรียตินิยมแต่ผมได้เกือบนิยม ฮา ๆ ผมเคยทึกทักไปเองว่าเธอมีแฟนแล้ว เพียงแค่เห็นเธอเดินกับเพื่อนชายของเธอ แล้วก็บอกกับตัวเองว่า โอ้ว หมดความหวังนั่งน้ำตาริน ข้าวปลาไม่กิน นั่งรินก็แต่เหล้าขาว เอ้ย มั่วแล้วผมเป็นคนไม่ดื่ม ไม่สูบน่ะครับที่บ้านผมสอนมาดีต้องยกความดีให้แม่น่ะ ผมยังบ้าแอบโมโหเพียงแค่เพียงเธอแต่งตัวไม่เรียบร้อย อย่าจะไปต่อว่าเธอ แต่ผมไม่มีสิทธิ์เพราะอายุยังไม่ถึง เอ้ยจะเอาฮาไปไหนเนี้ยะ ผมเคยคิดว่าถ้าผมไม่บอกว่าผมรักเธอในวันนั้นผมคงเสียคนที่ดีที่สุดในชีวิตไป พอผมบอกเธอไปแล้ว นั้นหมายถึงทั้งหมดของชีวิตผม มีคนเคยบอกว่าไม่รู้ว่าใครบอก ว่ารักใครให้เผื่อใจไว้บ้างแต่สำหรับผมไม่สนใจหรอก ว่าผมจะเป็นยังไงเพราะผมรักเธอมากที่สุด เธอคือผู้หญิงที่ผมรักมากต่อจากแม่ของผมเอง ผมรู้ว่าผมมานโง่มาก ๆ เมื่อก่อนหัวใจผมมานมีเธอทั้งสี่ห้อง แต่ปากบอกว่าไม่ ผมได้อ่านเมลล์ที่เธอส่งมาให้ในตอนนั้นผมก็เสียใจเหมือนกัน แต่ตอนนี้ผมรู้สึกว่าชีวิตผมโชคดีที่สุดแล้ว ที่ผมมีเธอมาอยู่ข้าง ๆ ผมวันนี้อยากจะขอบคุณที่เธอมารักผู้ชายอย่างผม ผมสัญญาว่าผมจะรักเธอให้สมกับเธอเลือกผม ผมจะรักเธอคนเดียว ตลอดไป ผมไม่อยากจะพูดอย่างเดียวให้เวลาพิสูจณ์ตัวผมดีกว่า วันนี้อยากจะบอกว่า รักนา และคิดถึงนามาก ๆ น่ะครับที่รัก ^_____^
หน้าส่วนตัว
1097
