25 กรกฎาคม 2552 21:24 น.
มุมนา
ชลทิศชโลมจิตอย่าคิดมาก
อาทิตย์พรากความมืดให้จืดหาย
จันทราลบความเศร้าให้มลาย
เมฆินทร์คลายความเหงาให้ลดลง
บุหงางามยามใดใจสดชื่น
เสียงฟองคลื่นซัดฝั่งแสนประสงค์
คลื่นซัดฝั่งคลื่นซัดใจคลื่นซื่อตรง
ความมั่นคงส่องใจใกล้หาดทราย
สายธารเชี่ยวเกรี่ยวกราดมาดมั่นนัก
อุปสรรคกรีดขวางทางทุกสาย
คีรีสูงนภากว้างสร้างเดียวดาย
จิตและกายเริ่มอ่อนล้าลงทุกวัน
มือคู่หนึ่งพึ่งตนทนงานหนัก
มือคู่หนึ่งไม่หยุดพักเพื่อล่าฝัน
มือคู่หนึ่งคอยปลอบโยนทุกวัน
มือคู่นั้นมือมือใครกันบอกฉันที
12 กรกฎาคม 2552 18:11 น.
มุมนา
คำสัญญาวาจาที่ให้ไว้
จากนี้ไปจะมลายไปแล้วหรือ
ฉันทำลายคำสัญญาด้วยกำมือ
ขออย่าถือโทษโกรธตัวฉันเลย
ฉันไม่รู้ระหว่างเราคืออะไร
ไม่เข้าใจสักนิดอยากคิดเอ่ย
แต่ก็คงไม่กล้าเพียงเปรยเปรย
ให้เป็นเหมือนดั่งเคยเสียแล้วกัน
สุดแสนจะอึดอัดถนัดจิต
เข้าใจผิดหรือถูกช่วยบอกฉัน
เพียงอยากรู้เราเป็นอะไรกัน
อีกกี่วันฉันจะรู้ซึ่งความจริง
โอยโอยโอยเหนื่อยใจมากมายนัก
อยากหยุดพักจิตใจให้หยุดนิ่ง
หยุดจิตใจไม่ให้ได้ไหวติง
หยุดเดินวิ่งวุ่นวายเหนื่อยกายา
ทำไมเธอเงียบงันต่อฉันเหรอ
ทำไมเธอดูแปลกแปลกช่างเฉยชา
ทำไมเธอยังคงนับซึ่งเวลา
ที่สัญญาต่อกันไม่เข้าใจ
เมื่อไม่แคร์ก็หยุดเสียทีเถอะ
มิอยากเจอะเจออีกรู้บ้างไหม
ฉันชินแล้วกับการร้างลาไกล
เชิญเถิดไปไม่ต้องห่วงใยกัน
ต่อจากนี้คงจะต้องลืมซึ่งเรื่องราว
ต่อจากนี้เงียบข่าวคราวของตัวฉัน
ต่อจากนี้จะไม่มีกันและกัน
ต่อจากนี้ไม่มีวันได้พบเรา
เธอคงพบคนที่ดีกว่าฉัน
ขอให้สุขเกษมสันต์เธอกับเขา
ฉันไม่อยากให้เหลือคำว่าเรา
โปรดอย่าเล่าเรื่องของเธอให้ฉันฟัง
10 กรกฎาคม 2552 21:46 น.
มุมนา
ลดลง....
ลมกระโชกแรงกระชากรากต้นไม้
หากต้นใดต้านวายุสู้ไม่ถอย
ขึ้นที่ราบลุ่มแม่น้ำหรือเขาดอย
ก็ต้องพลอยล้มพับลับลาดิน
แต่หากยอมสยบลบทิฐิ
ด้วยดำริอ่อนน้อมดุจดั่งสินธุ์
หมั่นอ่อนโยนอ่อนน้อมเป็นอาจิน
แล้วชีวินจะปลอดรอดจากภัย
อัคคีร้อนฟอนฟืนตื่นสนุก
แข่งกันลุกโชติช่วงเป็นนิสัย
ล้ำล่วงลุกาลาวอดหทัย
โกรธคราใดใจร้อนลุ่มกลุ้มในทรวง
ธาราไหลเอื่อยเอื่อยเรื่อยเรื่อยไหล
มิโกรธใครให้จิตตะขิดตะขวง
สายน้ำเย็นเช่นอภัยให้ชนปวง
เร่งตักตวงน้ำใสรดใจกัน !!
5 กรกฎาคม 2552 21:15 น.
มุมนา
สายรุ้ง.....ทอทาบฟ้าเมฆายิ้ม
สายน้ำ.....ปริ่มยิ้มรับขับสู้ฝน
สายฟ้า......ฟาดคาดผ่านย่านมณฑล
สายใจ......ล้นปนเหงาเร้าหทัย
สายลม......พัดขจัดทุกข์ที่บุกพืช
สายพาน...ยืดหย่อนยานงานเสร็จไหม
สายยาง.....ยาวยิ่งนักผักโตไว
สายฤทัย....เมือ่ใดเล่าหยุดเงียบงัน
สายโลหิต...เส้นนิดปลิดชีพได้
สายตาไกล..กว้างขวางสร้างสุขสันต์
สายการบิน...จากถิ่นฐานเขตอารัญ
สายใยฝัน.......สั้นหรือไกลใคร่ครวญดู
5 กรกฎาคม 2552 09:16 น.
มุมนา
ดวงเอ๋ยดวงดาว
สุกสกาวพราวพร่างกลางเวหา
คราวได้ดูดวงดาวด้วยดวงตา
เป็นเวลานภาดับลับตะวัน
ดาวคันไถดาวลูกไก่ดาวนายพราน
เด่นตระหง่านส่องแสงกลางไพรสัณฑ์
ดวงดวงดุจเข็มทิศได้โดยพลัน
เพียงเราหันมองฟ้าหาทิศเอย....
หน้าส่วนตัว
918
