6 กุมภาพันธ์ 2552 22:45 น.
มุตา
ได้ยินเสียงหัวใจอาลัยร้าว
เมื่อถึงคราวจำพรากจากเธอฉัน
ทั้งที่อยากจะอยู่คู่เคียงกัน
ตราบนิรันดร์แต่ฝันพลันมลาย
เป็นเพราะฉันหันหลังรั้งแรมรา
หยาดน้ำตาพร่างพรูมิรู้หาย
ใจมันล้ามันเหน็บเจ็บจะตาย
แทบสลายร่างแหลกเมื่อแยกทาง
ไม่อยากยื้ออยากแย่งแข่งกับใคร
ไม่อยากให้ฝืนทนจนเมินหมาง
ไม่อยากจบก่อนรักจักเจือจาง
ไม่อยากร้างตรงเราเฝ้าเกลียดกัน
ที่น้ำตาพาไหลเมื่อไกลห่าง
ใจเคว้งคว้างทางนี้มีเพียงฉัน
หากล้มมาคราใดไม่มีวัน
ที่ใครนั้นโอบเอื้อเพื่อดูแล
เราเลิกกันก่อนวันวาเลนไทน์
ยิ้มเข้าไว้เหมือนใจไม่แยแส
สิ้นรักไปไร้กุหลาบตราบคนแคร์
โอ้รักแท้ อยู่ที่ไหน ใครสักคน
...........................................
...........................................
...........................................
หากไม่เคยอยู่จุดต่ำสุด...ก็จะไม่รู้จัก จุดสูงสุด
หากไม่เคยล้มเหลว........ก็จะไม่รู้จัก ความสำเร็จ
หากไม่เคยอกหัก............ก็จะไม่รู้จัก คุณค่าของคำว่า รัก
5 กุมภาพันธ์ 2552 01:48 น.
มุตา
ก่อน..เธอเคยมีใครในเก่า..ก่อน
ฉัน..คิดย้อนอดีตกรีดใจ..ฉัน
วัน..เคยชื่นคืนสุขทุกคืน..วัน
จำ..จากกันตัวฉันยังจด..จำ
เก็บ..เรื่องราวเราไว้ให้กลืน..เก็บ
ช้ำ..ใจเหน็บเจ็บทนจนบอบ..ช้ำ
คำ..ก่อนเก่าเล่าเรียงเพียงรอย..คำ
ยอม..ถูกย่ำกล่ำกลืนฝืนทน..ยอม
รัก..คำเดียวเหนี่ยวใจให้คง..รัก
ถนอม..หนักแน่นฤทัยใคร่..ถนอม
ตรอม..ยังตรึงซึ่งรักจักทน..ตรอม
ใจ..ก็พร้อมยอมรั้งเธอทั้ง..ใจ
..
..
..
..
กลบทครอบจักรวาล
กำหนดให้คำแรกและคำสุดท้ายในแต่ละวรรค
เป็นเสียงเดียวกัน(คำเดียวกัน)
หน้าส่วนตัว
1737
