6 กุมภาพันธ์ 2552 22:45 น.
มุตา
ได้ยินเสียงหัวใจอาลัยร้าว
เมื่อถึงคราวจำพรากจากเธอฉัน
ทั้งที่อยากจะอยู่คู่เคียงกัน
ตราบนิรันดร์แต่ฝันพลันมลาย
เป็นเพราะฉันหันหลังรั้งแรมรา
หยาดน้ำตาพร่างพรูมิรู้หาย
ใจมันล้ามันเหน็บเจ็บจะตาย
แทบสลายร่างแหลกเมื่อแยกทาง
ไม่อยากยื้ออยากแย่งแข่งกับใคร
ไม่อยากให้ฝืนทนจนเมินหมาง
ไม่อยากจบก่อนรักจักเจือจาง
ไม่อยากร้างตรงเราเฝ้าเกลียดกัน
ที่น้ำตาพาไหลเมื่อไกลห่าง
ใจเคว้งคว้างทางนี้มีเพียงฉัน
หากล้มมาคราใดไม่มีวัน
ที่ใครนั้นโอบเอื้อเพื่อดูแล
เราเลิกกันก่อนวันวาเลนไทน์
ยิ้มเข้าไว้เหมือนใจไม่แยแส
สิ้นรักไปไร้กุหลาบตราบคนแคร์
โอ้รักแท้ อยู่ที่ไหน ใครสักคน
...........................................
...........................................
...........................................
หากไม่เคยอยู่จุดต่ำสุด...ก็จะไม่รู้จัก จุดสูงสุด
หากไม่เคยล้มเหลว........ก็จะไม่รู้จัก ความสำเร็จ
หากไม่เคยอกหัก............ก็จะไม่รู้จัก คุณค่าของคำว่า รัก
5 กุมภาพันธ์ 2552 01:48 น.
มุตา
ก่อน..เธอเคยมีใครในเก่า..ก่อน
ฉัน..คิดย้อนอดีตกรีดใจ..ฉัน
วัน..เคยชื่นคืนสุขทุกคืน..วัน
จำ..จากกันตัวฉันยังจด..จำ
เก็บ..เรื่องราวเราไว้ให้กลืน..เก็บ
ช้ำ..ใจเหน็บเจ็บทนจนบอบ..ช้ำ
คำ..ก่อนเก่าเล่าเรียงเพียงรอย..คำ
ยอม..ถูกย่ำกล่ำกลืนฝืนทน..ยอม
รัก..คำเดียวเหนี่ยวใจให้คง..รัก
ถนอม..หนักแน่นฤทัยใคร่..ถนอม
ตรอม..ยังตรึงซึ่งรักจักทน..ตรอม
ใจ..ก็พร้อมยอมรั้งเธอทั้ง..ใจ
..
..
..
..
กลบทครอบจักรวาล
กำหนดให้คำแรกและคำสุดท้ายในแต่ละวรรค
เป็นเสียงเดียวกัน(คำเดียวกัน)
25 มกราคม 2552 07:10 น.
มุตา
คำว่าเรา รักกัน มันหมดแล้ว
คงจะแคล้ว คลาดไกล ไม่ถึงฝัน
แม้ความหวัง ครั้งหนึ่ง ซึ่งมีกัน
เธอลืมมัน แต่ฉัน นั้นค้างคา
ไม่เคยมี วันไหน ไม่คิดถึง
ภาพยังตรึง ติดทรวง เพราะห่วงหา
ฉันยังคง รักเธอ เสมอมา
แม้หลับตา ทุกครั้ง ยังพบเจอ
ไม่เคยมี วันไหน ไม่จดจำ
ทุกถ้อยคำ รำพัน มั่นเสมอ
หัวใจฉัน มั่นคง ตรงต่อเธอ
จึงละเมอ เพ้อพร่ำ ร่ำมิวาย
เพราะอ่อนแอ แพ้พ่าย คล้ายสิ้นหวัง
น้ำรินหลั่ง ออกตา ก่อนลาหาย
ช่างปวดร้าว เปล่าเปลี่ยว และเดียวดาย
เธอคือคน สุดท้าย ของหัวใจ
แม้จะข่ม ตาหลับ กลับยิ่งคิด
อยากใกล้ชิด ดังก่อน ที่อ่อนไหว
ภาพความฝัน ฉันเห็น ความเป็นไป
เรายังใกล้ ยังชิด มิคิดเลือน
เธอ อยู่ ที่ แห่ง ใด ตรงไหนเล่า
ใครเทียบเท่า เธอได้ คงไม่เหมือน
และไม่มี ที่เหลือ เผื่อใครเยือน
แม้วันเคลื่อน เดือนคล้อย ยังคอยรอ
ทั้งที่เรา จบไป เข้าใจแล้ว
แต่ไม่แคล้ว ครุ่นคิด ผิดไหมหนอ
จะให้ทำ เช่นไร เมื่อใจรอ
เพราะรักต่อ ชีวิต ให้คิดมี
หวังลึกลึก นึกไว้ ในใจว่า
เธอจะกลับ คืนมา ไม่ลาหนี
จะถนอม เวลา ทุกนาที
ขอชาตินี้ ฉันอยู่ ดูแลเธอ
.....................................
.....................................
.....................................
.....................................
เธออยู่...ที่ไหน
คิดถึงเธอ........
ชาตินี้ไม่มีสิทธิ์เจอ
...........................
...........................
จบแล้ว.....ก็เข้าใจ
...........................
..........................
แต่ จะให้ทำยังไง
เมื่อในหัวใจ มีแต่เธอ
หน้าส่วนตัว
1737
