13 กันยายน 2547 11:39 น.
มุจลินท์
ฉันไม่รู้ว่ารักเธอมากแค่ไหน...
ฉันรู้แต่เพียงว่า...วันนี้มีเธออยู่ใกล้ๆเป็นเวลาดีที่สุดสำหรับฉัน
10 กันยายน 2547 14:29 น.
มุจลินท์
หากว่าเธอท้อแท้ไม่เหลือใคร จงจำไว้ว่าเธอยังมีฉัน
จะคอยช่วยปลอบโยนสร้างสัมพันธ์ ให้คืนวันของเธอดูสดใส
ฉันจะยืนเคียงข้างให้กำลังใจ จากสายใยแห่งรักที่มั่นคง
เพื่อให้ทุกข์ของเธอได้ปลดปลง จะดำรงค์รักไว้นิจนิรันดร์
10 กันยายน 2547 01:53 น.
มุจลินท์
ความรัก...หาใช่การเป็นคนสมบูรณ์แบบของใครบางคน
แต่...คือการค้นหาใครสักคนที่ช่วยไห้เรากลายเป็นคนดีที่สุด..
เท่าที่เราสามารถเป็นได้
9 กันยายน 2547 03:45 น.
มุจลินท์
จะหาคน มีดี แต่ส่วนเดียว
อย่ามัวเที่ยว เสาะหา สหายเอ๋ย
เหมือนเที่ยวหา หนวดเต่า ตายเปล่าเลย
ฝึกให้เคย มองแต่ดี มีคุณจริง
4 กันยายน 2547 21:51 น.
มุจลินท์
ตนเตือนตน...ของตนให้พ้นผิด
ตนเตือนจิต...คิดได้ใครจะเหมือน
ตนเตือนตน...ไม่ได้ใครจะเตือน
ตนแชเชือน...ใครจะเตือนให้พ้นภัย