วันที่..ท้องฟ้าเธอพร่าหม่น ดวงดาวหล่นแสงจันทร์ก็พลันหาย เมฆหมอกครึ้มคลุมฟ้าน้ำตาราย เสมือนยืนเดียวดายในโลกนี้... วันนี้..แม้ท้องฟ้าเธอพร่าหม่น อย่ากังวลที่จะข้ามตามวิถี จับมือฉันแน่นแน่นนะคนดี เราจะผ่านทางนี้ไปด้วยกัน... ขอบรรยายฟ้างามในยามนี้ ขอบอกความรู้สึกดีที่ใจฉัน ขอเป็นดั่งดวงตาให้แก่กัน ขอให้เธอรู้ว่าฉันอยู่ไม่ไกล... ตาเธอหลับขอเพียงใจเธอไม่หลับ เหมือนดาวดับแต่โลกฤาโยกไหว เพื่อนเอย..ปิดตาแล้วเปิดใจ จะเห็นโลกงามเพียงใด..ด้วยใจเธอ... บทกลอนไทย