5 พฤษภาคม 2547 20:25 น.
มิกิจัง
คืนนี้...
มีเพียงความเงียบงันโอบล้อมฉัน
มีเพียงความว่างเปล่าอยู่เคียงข้าง
มีเพียงความอ้างว้างรอบกาย
คนเคยรัก...ห่างหาย
คนที่รัก...ห่างเหิน
เหลือเพียง...คนไร้รัก
กอดกายเพียงลำพัง
ในห้องของความเดียวดาย
ไม่มีอะไรเหมือนเดิมนับแต่เธอไป
จะทำอย่างไรก็ไม่อาจลืม...เงาของอดีต
ยิ่งความจริงของปัจจุบันตามมาตอกย้ำ
...ไม่มีเธออยู่อีกแล้ว...
เสียงหัวเราะ...แทนที่ด้วยเสียงร้องไห้
สายตาที่สบกัน...เหลือเพียงความว่างเปล่า
ความอบอุ่นอ่อนโยน...กลับกลายเป็นความหนาวเหน็บเจ็บช้ำ
ไม่มีอ้อมกอดแสนหวาน...เพราะสองแขนของตัวเองไม่อาจทดแทน
เป็นอีกคืนที่ฉันเหงา...
เพราะเธอจากไปแล้ว
ส่วนที่เคยเติมเต็มความว่างเปล่าขาดหายไปอีกครั้ง
ปล่อยให้อีกครึ่งที่เหลืออยู่...
เปล่าเปลี่ยว...ในคืนเหงา
5 พฤษภาคม 2547 19:52 น.
มิกิจัง
คนดีของฉัน- -ทำร้ายกันทำไม เมื่อวันที่เธอไม่มีเค้าฉันเท่านั้นที่จับมือเธอเอาไว้โอบกอดเธอด้วยความห่วงใยเพื่อให้เธอได้อบอุ่นดูแลเธอด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยรักเพื่อให้เธอไม่ต้องมีน้ำตาแห่งความเศร้าเสียใจ เพราะฉันไม่ปรารถนาให้คนที่ฉันรักต้องได้รับความเจ็บปวดไม่ต้องการให้เธอรู้สึกแบบนั้นวันนี้ฉันจึงต้องเป็นคนที่เจ็บซะเองอย่างนั้นหรือตอบแทนกันแบบนี้มันเจ็บนะเมื่อวันนี้เค้ากลับมาเธอปล่อยมือฉันแล้วเดินไปหาเค้าไม่สนใจหัวใจของฉันสักนิดไม่แม้เพียงแต่จะหันกลับมามองว่าฉันจะเป็นเช่นไรเมื่อเธอไปใจร้ายเหลือเกินเลือดเย็นเหลือเกิน บังคับไม่ให้เธอกลับไปหาเค้าคงทำไม่ได้ ฉันรู้ดี- เพราะฐานะของฉันตอนนี้เธอเปลี่ยนมันให้ฉันซะแล้ว
" เพื่อนที่ดีต่อกัน " เธอให้ฉันเป็นได้แค่นั้น ขอบคุณที่ยังให้โอกาสแก่ฉันแม้มันจะเป็นเพียงเพื่อนก็ตามแต่ฉันขอเวลาอีกสักพักเถอะนะหัวใจเธอเปลี่ยนได้กะทันหันแต่ใจฉันมันยังอึ้งอยู่เลยดังนั้นขอเวลาอีกนิดนะ เพราะเวลาคงช่วยให้ฉันลืมได้ว่าเธอเคยมารังแกกันให้เจ็บช้ำอย่างสาหัสแต่เวลาก็ยังไม่สามารถเปลี่ยนใจฉันได้หรอกรู้ไหมเมื่อครั้งหนึ่งเคยรู้สึกดี ๆ กับเธอแค่ไหนมันก็จะยังคงเป็นเช่นนั้น " คงเดิม "
หน้าส่วนตัว
1050
