เมื่อแสงทองทอทาบขอบฟ้า น้ำค้างกลางเวหาก็เหือดหาย บัวน้อยน้อยกลางกลีบคลี่กระจาย พระพายพรายพร่างพรมพริ้ว สรรพชีวิตดำเนินครรลองเดิม แต่งแต้มต่อเติมเพิ่มรอยริ้ว วันเวลาล่วงผ่านนับนิ้ว ไม่บิดพริ้วผ่านไปไร้ทางแก้ ความเปลี่ยนแปลงไม่เปลี่ยนแปรคงมั่น ทุกสิ่งอันไม่เที่ยงสิเที่ยงแท้ สุริยาลาลับไร้ข้อแม้ คื่อแก่นแท้ตามครรลองไม่เปลี่ยนแปลง